Τα αλαζονικά κοστούμια εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Τι έχουμε καταλάβει από την Αριστερά του Τσίπρα;

Αυτό θα ήταν ένα καλό θέμα έκθεσης τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ προβάρει τα κοστούμια εξουσίας.

Κατ’ αρχάς το έχουμε καταλάβει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μας πάρει τα σπίτια, δεν θα μας σφάξει με κονσερβοκούτια, δεν θα μας στείλει στη Μακρόνησο και δεν θα μας κλέψει τις καταθέσεις.

Το καταλάβαμε καλά αυτό αφού το «προσκύνημα» στη Μέρκελ, τον Γκάμπριελ, τον… Κέινς και τους λοιπούς νεοφιλελεύθερους ήταν ακόμη πιο πειστικό απ’ ότι οι παρακλήσεις στο Άγιο Όρος και στο Βατικανό…

Αν λοιπόν τα παραπάνω δεν είναι λόγος για να μην ψηφίσει κάποιος τον κ. Τσίπρα στις επερχόμενες εκλογές τότε τι είναι αυτό που δημιουργεί απέχθεια στον ελληνικό λαό;

Τι είναι αυτό που φρενάρει τον κόσμο να στηρίξει ένα κόμμα που όπως είπε και ο Σαμαράς έχει πρόγραμμα «λίστα γάμου»;

Δηλαδή τάζει τα πάντα στους πάντες και μοιράζει δώρα χωρίς φειδώ;

Αν δούμε τις πραγματικές δημοσκοπήσεις και σε μια δύσκολη στιγμή για την κυβέρνηση θα αντιληφθούμε ότι το ρεύμα ΣΥΡΙΖΑ είναι ίδιο με το… ρέμα του Ποδονίφτη.

Μια στο τόσο φουσκώνει και μετά ξεφουσκώνει.

Άρα λοιπόν κάτι συγκρατεί τον ελληνικό λαό από το να στηρίξει αναφανδόν Τσίπρα.

Αυτό το κάτι δεν είναι μυστικό. Το είδαμε στη Βουλή από τον Τσίπρα, τον Λαφαζάνη και την παρέα του.

Είναι αυτός ο ιδιότυπος κουτσαβακισμός, η αλαζονεία της εξουσίας, προτού καν γίνουν εξουσία.

Είναι εντυπωσιακό αλλά δεν έχει προηγούμενο ένα κόμμα που δεν έχει κυβερνήσει ποτέ, που τα στελέχη του δεν έχουν διοικήσει ούτε περίπτερο και που στην ουσία πρόκειται για βολεμένους πρώην δημόσιους υπάλληλους, ανεπάγγελτους περιφερόμενους του Κολωνακίου και κάποιους καθηγητάδες της κακιάς ώρας που μόνο θεωρία είναι, να δηλώνουν έτοιμοι για την εξουσία.

«Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τις τύχες της χώρας», είπε με εκείνο το αγέρωχο ύφος του γιαλαντζί Ανδρέα ο Αλέξης Τσίπρας.

Πώς είσαι τόσο σίγουρος κ. Τσίπρα για κάτι τέτοιο;

Τι είναι η Ελλάδα, παιχνιδάκι για να παίζουν τα «συντρόφια» των Εξαρχείων;

Δε λέμε, αν θέλει ο λαός να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ας το κάνει, αλλά πρώτα πρέπει να έχει εξασφαλίσει ότι έχει ικανά στελέχη να κρατήσουν τις τύχες της Ελλάδας στην πλάτη τους.

Ο ένας οικονομολόγος κυκλοφορεί με σακίδιο στην πλάτη… δήθεν ακτιβιστής και αντισυμβατικός και όταν ανεβαίνει στο βήμα για να μιλήσει δεν ξέρει ούτε ελληνικά.

Ο άλλος βγαίνει και μιλά για διαπλοκή και όταν του λένε «πες ονόματα» κάνει την πάπια.

Και ο Τσίπρας με το ύφος του πρώην Κνίτη που τα ξέρει όλα, με το κοστουμάκι χωρίς γραβάτα που δείχνει «αγωνιστή στο πεζοδρόμιο» και με την αναίδεια που κανείς δεν του την επέτρεψε καταγγέλλει τα πάντα και κάνει προγραμματικές δηλώσεις χωρίς να ξέρει τι του γίνεται.

Είναι θέμα αισθητικής αλλά και ουσίας.

Αυτή η Αριστερά μπορεί να μην μας πάρει τα σπίτια αλλά τείνει να μας πάρει την περηφάνια ως λαός.

Αυτό το αλαζονικό υφάκι κάνει «μπαμ» από μακριά.

Το έχει η Δούρου με το στυλ του ψευτόμαγκα της Τρούμπας και το αντιγράφουν σιγά – σιγά και οι υπόλοιποι.

Πριν μερικές ημέρες κάποιος ρώτησε βασικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ αν θα είναι ο νέος τσάρος της οικονομίας όταν γίνουν κυβέρνηση κι αυτός τι απάντησε: «Όχι βέβαια, εγώ έχω εξασφαλίσει βασική θέση στο Μέγαρο Μαξίμου».

Έτσι απλά δηλαδή πήγε στο ράφτη, έραψε το κοστουμάκι της εξουσίας και το περιφέρει πριν καλά καλά δούμε πότε θα γίνουν εκλογές.

Και κάπως έτσι πορεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ στο δρόμο προς τη διακυβέρνηση της χώρας, αλλά για να μην είναι μόνος του σκέφτεται να βάλει και άλλα «φιντάνια» μέσα. Συναντάται ο Τσίπρας με τον Καμμένο και τον Θεοδωράκη προφανώς για να δουν πώς θα μπορούσαν να συνεργαστούν.

Διότι άμα την Ελλάδα δεν την κυβερνά ο… κυβερνήτης του Ηλιάτορα και ο ρεπόρτερ του Μπόμπολα, τότε ποιος θα το κάνει;

Οι ικανοί αυτού του τόπου;

Είναι, λοιπόν, στο χέρι του καθενός να ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ και να απορρίψει τους άλλους που τον κυβερνούν.

Αλλά όταν το κάνει να ξέρει γιατί.

Κι αν του αρέσει αυτό το ύφος της εξουσίας που ήδη πλασάρει το επιτελείο της Κουμουνδούρου τότε με γεια του με χαρά του.

Όμως, αυτή η αλαζονεία της εξουσίας μας διέλυσε.

Αυτή η απατηλή λάμψη της ματαιοδοξίας μας τσάκισε χρόνια τώρα.

Θα ξαναζήσουμε τον ίδιο εφιάλτη; 

Antinews