Η θλιβερή κατάντια του ελληνικού
ποδοσφαίρου μάς υπενθυμίζει με τον πλέον ηχηρό τρόπο ότι έχουμε πολύ δρόμο
ακόμη μέχρι να γίνουμε κανονική χώρα και σε αυτό τον τομέα.
Οχι για να σταματήσουν τα σκάνδαλα στο λαϊκότερο
άθλημα (αυτά θα υπάρχουν πάντα και παντού) αλλά για να εφαρμοσθεί ο νόμος της
πολιτείας και όχι ο νόμος της ζούγκλας που επικρατεί σήμερα από το μεγαλύτερο
έως το μικρότερο σωματείο…
Την εποχή της ευδαιμονίας ο χώρος
του αθλητισμού γνώρισε μέρες δόξας και τα δισεκατομμύρια των κρατικών
ενισχύσεων έρρεαν άφθονα σε πάσης φύσεως αθλητικές και «αθλητικές»
δραστηριότητες.
Η επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων, που συνέβαλε
στην τόνωση της εθνικής αυτοπεποίθησης, έδωσε μια διαφορετική αίγλη στους
ανθρώπους που ενεπλάκησαν και άνοιξε ορέξεις.
Οι τεράστιες υποδομές που δημιουργήθηκαν για τις
ανάγκες του 2004 στις περισσότερες των περιπτώσεων έχουν μείνει αναξιοποίητες
και τώρα δέκα χρόνια μετά γίνονται βήματα για να αλλάξει αυτή η κατάσταση.
Οι έμπειροι και οι ευφυείς
παράγοντες που είχαν εμπλακεί στον αθλητισμό και κυρίως στο ποδόσφαιρο
εγκατέλειψαν σιγά σιγά και παρακολουθούν από απόσταση ασφαλείας τα
τεκταινόμενα.
Οι συνεχιστές τους, άλλοι νέοι και άλλοι
παλαιοί, που επέστρεψαν δεν μπορούν να διαχειρισθούν με νηφαλιότητα τα
προβλήματα ενός έτσι και αλλιώς προβληματικού χώρου.
Συχνά μάλιστα καταφεύγουν σε ακρότητες που δεν
αντέχουν στην κριτική, καθώς κινούνται εκτός λογικής και μετέρχονται μεθόδους
που δεν συνάδουν με τους θεσμούς μιας δημοκρατικής πολιτείας.
Μέσα σε αυτό το θολό τοπίο το κράτος παραμένει
αμήχανο και με το πρόσχημα του αυτοδιοίκητου μένει θεατής σε τραγικά γεγονότα
μέσα και έξω από τα γήπεδα σε όλη τη χώρα.
Αθλητική και πολιτική ηγεσία αντί να αναλάβει
τις ευθύνες της περιορίζεται σε εκκλήσεις και νουθεσίες που οι ενδιαφερόμενοι
αγνοούν επιδεικτικά.
Η πλήρης απαξίωση είναι παρούσα
και αναπαράγει αθλιότητες που όλα δείχνουν ότι θα συνεχισθούν με απρόβλεπτες
συνέπειες αν δεν παρέμβει το κράτος δυναμικά για να βάλει τάξη στο χάος.
Τα πρόσωπα και τα γεγονότα είναι πασίγνωστα και
δεν χρειάζονται έρευνες για να λυθούν τα μυστήρια.
Αρκεί ένας τολμηρός και αποφασισμένος εκπρόσωπος
του κράτους για να λύσει τον γόρδιο δεσμό με κάθε κόστος, πριν φθάσουμε στα μη
περαιτέρω.
Παναγιώτης Λάμψιας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου