Αυτό πια είναι κατόρθωμα.
Η κυβέρνηση κατάφερε να τα σπάσει και με τους
αμερικανούς, τους οποίους θεωρούσε “προστάτες” της απέναντι στους εταίρους
δανειστές, εξαιτίας του Ξηρού.
Έκανε πρώτη της προτεραιότητα την ψήφιση του
νόμου με τον οποίον ο Ξηρός μετακομίζει από τις φυλακές στο σπίτι του και τώρα
ψάχνει να βρει διέξοδο, όπως φαίνεται, λόγω της σφοδρής αντίδρασης και των
απειλών της Ουάσιγκτον.
Λες και δεν περίμενε ότι θα υπήρχε τέτοια
αντίδραση, αλλά και αν δεν το περίμενε σημαίνει ότι ζει στο δικό της κόσμο.
Που όλα δείχνουν ότι ζει στο δικό της κόσμο.
Αυτό ήταν από την πρώτη στιγμή το ζήτημα. Από
τότε δηλαδή που ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έλεγε και έκανε διάφορα απερίγραπτα ως
αντιπολίτευση, ο Καμένος και οι Αν. Ελ. τον συμπλήρωναν από τα δεξιά, το βαθύ
καραμανλικό κράτος σιγοντάριζε και το πιο υπερήφανο τμήμα του λαού
χειροκροτούσε και ψήφιζε.
Ολοι μαζί νόμιζαν και νομίζουν ακόμη ότι
αποτελούν υπερδύναμη που μπορεί να επιβάλλει τις δοξασίες της και το μοντέλο
της στον υπόλοιπο κόσμο, αρχίζοντας από την Ευρώπη, τρομάρα τους.
Είναι δε τόσο βυθισμένοι στην αναρχο - αριστερο
- λουμπενο - λαϊκιστικο - εθνικιστική κατάστασή τους, που ακόμη δεν έχουν
καταλάβει ότι δεν υπάρχει πια Σοβιετική Ένωση και ότι η Ρωσία είναι
καπιταλιστική.
Εξ και οι της Αριστερής Πλατφόρμας ζητούν από τη
Μόσχα να τολμήσει, γιατί αυτοί είναι έτοιμοι να κάνουν το μεγάλο άλμα.
Ποιο άλμα; Προφανώς της εξόδου από την Ευρωπαϊκή
Ένωση και της πρόσδεσής της Ελλάδας στη Ρωσική Ομοσπονδία, ή κάτι τέτοιο...
Για να ξαναγυρίσουμε όμως στον Ξηρό, μετά τη
πρωτοφανή στα διπλωματικά χρονικά δήλωση - παρέμβαση του Αμερικανού πρεσβευτή,
του Πήρς, στα εσωτερικά μας (άλλο η ουσία, άλλο ο τύπος) και την εξίσου έντονη
και σκληρή στάση του Κέρι κατά τη συνάντησή του με τον Κοτζιά, φαίνεται ότι η
Αθήνα, κοινώς τα έκανε απάνω της. Και τώρα σκέπτεται τρόπους για να παραμείνει
ο Ξηρός στη φυλακή.
Προς το παρόν σκέπτονται να κρατήσουν
καθυστέρηση με το ... βραχιολάκι.
Να μη βρίσκουν βραχιολάκι, να κάνουν διαγωνισμό
για την προμήθειά του, να μην έρχονται εταιρίες να κάνουν προσφορές, να
κηρύσσουν άκυρο τον διαγωνισμό και πάει λέγοντας. Ξεφτίλα δηλαδή και να δούμε
πως θα τα δεχτούν αυτά οι μπαχαλάκηδες, που μέχρι τώρα ήταν και δικά τους
παιδιά σε ένα βαθμό!
Από μία πλευρά, ευτυχώς.
Γιατί αν θεωρούσαν ότι έχουν τα ούμπαλα και τις
κοχόνες να ορθώσουν το μικρό, έως ανύπαρκτο, ανάστημά τους απέναντι στις ΗΠΑ,
θα σήμαινε ίσως ότι είναι αποφασισμένοι να προχωρήσουν σε ρήξη και με την
Ευρώπη.
Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα το κάνουν.
Η φωτογραφία του αναπληρωτή υπουργού Υποδομών,
Μεταφορών και Δικτύων Χρήστου Σπίρτζη, να συνομιλεί στο γραφείο του με τη Ραχήλ
Μακρή κάτω από πορτρέτο του Αρη Βελουχιώτη δείχνει τι μυαλά κουβαλάνε και πόσο
κολλημένοι είναι στο... ένδοξο παρελθόν.
Σε κάθε περίπτωση όμως, αποτελεί πια ερώτημα
κατά πόσο η παρτίδα μπορεί να σωθεί, ακόμη και αν κάνουν την κολοτούμπα.
Με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου με την
οποία μαζεύουν και τα αποθεματικά όλου του δημόσιου τομέα, της τοπικής
αυτοδιοίκησης συμπεριλαμβανομένης, στην Τράπεζα της Ελλάδας, προκειμένου να
πληρώσουν δόσεις προς τα έξω, μισθούς και συντάξεις προς τα μέσα, αναρωτιέται
εύλογα κανείς πως μπορεί να υπάρξει στοιχειώδης ανάπτυξη, έστω και αν
προσαρμοστούν, έστω και αν οι δανειστές κρατήσουν τη χώρα στο ευρώ.
Μήπως πια είναι πολύ αργά, αν και πάλι είναι
προτιμότερο να παραμείνουμε διασωληνωμένοι στην Ευρωζώνη, παρά νεκροί, έξω από
αυτήν.
Άγγελος Στάγκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου