Τι θα ψηφίσω;

Ή αλλιώς: Ενώπιος ενωπίω με την κάλπη…

Αύριο έχουμε μια ακόμη «μητέρα όλων των μαχών», και μια δεύτερη και ίσως τελευταία ευκαιρία να συνέλθει η χώρα. Κάτι για το οποίο πολύ αμφιβάλλω, αφού το προηγούμενο μαζικό IQ test (δημοψήφισμα) απέδειξε καταφανώς αυτό που πάντα υποψιαζόμουν… ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών μας παίζει με «λειψή τράπουλα».

Τέλος πάντων, ες αύριον τα σπουδαία, οπότε έχουμε και λέμε…

Ο σύριζα, όπως λέω και γράφω εδώ και χρόνια, είναι η «προσωποποίηση» της καταστροφής για τη χώρα μας. Ο υπονομευτής δυο τριών γενεών. Με ψηφοφόρους που ενσαρκώνουν το «βαράτε με κι ας κλαίω».

Ένα κομματίδιο που  επί δεκαετίες ήταν εκεί όπου ανήκουν όλα αυτά τα ανερμάτιστα ακραία μορφώματα… στο περιθώριο.

Παλεύοντας κάθε τόσο να περάσει το 3% μπας και δει βουλή, και πάρει την κρατική επιδότηση.

Με τα διάφορα στελέχη του, κάθε αριστερής καρυδιάς καρύδι,  να πουλάνε μούρη, να πουλάνε ακεραιότητα, να καταγγέλλουν τους πάντες και τα πάντα, και να ζουν το όνειρο του να είσαι γιαλαντζί Αριστερός σε μια δυτική δημοκρατική χώρα,  όντας στην απ έξω, πάντα στο απυρόβλητο, και χωρίς καμιά ανάληψη ευθύνης.

Μόνο διαμαρτυρία, χαβαλέ, άρνηση, και στείρα κριτική…

Τέτοιου είδους κόμματα είναι απαραίτητα σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία, επειδή παίζουν τον ρόλο τη βαλβίδας ασφαλείας, μαντρώνοντας στη στρούγκα  τους διάφορους (κατά τα άλλα επικίνδυνους) γραφικούς, και σε πολλές περιπτώσεις διαταραγμένους, συμπολίτες μας.

Το επικίνδυνο είναι όταν σε εποχές κρίσης, αυτά τα κόμματα διαμαρτυρίας γιγαντώνονται, με αποτέλεσμα να γίνονται μέχρι και κυβέρνηση,  διαλύοντας τα πάντα, όπως ακριβώς είδαμε το τελευταίο 8μηνο, όταν οι «ιδεολόγοι» πασόκοι μυρίστηκαν νέα μαρμίτα, και εντάχθηκαν μαζικά στον σύριζα καθιστώντας τον κόμμα εξουσίας .

Και στο τέλος να διασπώνται σε χίλια κομμάτια.

Ανεμομαζώματα ανεμοσκορπίσματα…

Για όλα αυτά λοιπόν τα παραπάνω, όποιος ψηφίζει σύριζα είναι άξιος της μοίρας του, και επιεικώς … αυτοκαταστροφικός. Εκτός κι αν ζούσε στις Μπαχάμες το τελευταίο 8μηνο, και ήρθε χθες για να ψηφίσει.

Πασόκ; Ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω. Ειδικά με ηγέτιδά του την Φώφη, την κυρία Τίποτα, η οποία ελέω ονόματος και μόνο έκανε ολόκληρη πολιτική καριέρα, όντας εμφανώς ανεπαρκής για κάτι τέτοιο.

Τι σου κάνει ένα επίθετο… πιο πολύτιμη κληρονομιά και από δέκα ακίνητα είναι.

Αν στην περίπτωση Πασόκ προσθέσουμε και το γεγονός της επιστροφής στο μαντρί των διάφορων φαντασμάτων του παρελθόντος (θείο βρέφος, κ.ά) … αφήστε το καλύτερα, δεν θα πάρω σίγουρα.

Χρυσή Αυγή; Αυτήν θα την ψηφίσουν ουκ ολίγοι, ειδικά νέοι άνδρες, απ’ αυτούς που δεν έχουν ανοίξει ποτέ βιβλίο, που μετά βίας μπορούν και γράφουν το όνομά τους, και οι οποίοι έχουν πειστεί ότι για όλα φταίνε οι ξένοι τοκογλύφοι και οι δικοί μας πολιτικοί, οπότε αν τους κρεμάσουμε όλους μαζί στο Σύνταγμα η Ελλάδα θα αναγεννηθεί, και όλοι μαζί οι Έλληνες (που παρεμπιπτόντως καταγόμαστε απ ευθείας από τον Λεωνίδα και τον Περικλή, κανένας από τους άπειρους τότε δούλους) θα ζούμε περήφανοι και ευτυχισμένοι (δεμένοι βέβαια χειροπόδαρα, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια) τραγουδώντας παρέα με τον Νότη στον Παρθενώνα (που τον έχτισαν εξωγήινοι).

Πάντως, το γεγονός ότι εν έτει 2015 ένα κόμμα που λατρεύει τους ναζί κατακτητές της πατρίδας μας, μπορεί και πλασάρεται σε πολλούς ψηφοφόρους ως «πατριωτικό», και μάλιστα πείθει… εμένα με ξεπερνά.

Ποτάμι; Σίγουρα έχει το καλύτερο (κατ’εμέ) στελεχιακό δυναμικό. Πάσχει όμως από πόνους γέννας. Δεν έχει βρει τον βηματισμό του, και ούτε πρόκειται.

Υπάρχει μια μεγάλη αναντιστοιχία μεταξύ των ψηφοφόρων του και της πολιτικής του γραμμής.

Διότι άσχετα αν ελκύει χιπστεράδες, ποδηλάτες, οικολόγους, οπαδούς του δημόσιου θηλασμού κλπ, στη βάση του ο Θεοδωράκης είναι ένα αυτοδημιούργητο προϊόν της ιδιωτικής οικονομίας, εχθρός του κάθε είδους κρατισμού, και στην ουσία ένας πιο ελκυστικός Τζήμερος. Σε μια Ελλάδα όμως που ζει από και για το δημόσιο (ακόμη και οι μεγαλοεπιχειρηματίες από κει τρέφονται), το Ποτάμι δεν έχει κανένα μέλλον, ειδικά σε ποσοστά ψήφου.

Αν υπόσχονταν 200.000 προσλήψεις στο δημόσιο, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των διοδίων, και του μνημονίου, ίσως το έπιανε το 10% που θέλει.

Χώρια του ότι ο αρχηγός του ή αρέσει ή όχι, κι αυτό είναι liability. Δεν υπάρχει δηλαδή μια μέση κατάσταση, οπότε δύσκολα θα μπορέσει να  προσελκύσει αποφασισμένους σκεπτόμενου ψηφοφόρους, οπότε δύσκολα θα σπάσει το φράγμα του 4%, και άρα δύσκολα θα μπορέσει να επιβιώσει σε συνθήκες πόλωσης όπως αυτές που βλέπω να επέρχονται μετά τις εκλογές.

ΛΑΕ; Όσοι ψηφίσουν Λαφαζάνη, Λαπαβίτσα, Ζωζώ, Ραχήλ, και τους υπόλοιπους ιδεοληπτικούς και άκρως επικίνδυνους αυτούς δήθεν αριστερούς σαμποτέρ, θα πρέπει ή να είναι βαθιά συμπλεγματικοί, ζηλιάρηδες, μισάνθρωποι, ή παντελώς ανισόρροποι… διαταραγμένοι… αλλιώς δεν εξηγείται να θέλουν εν έτει 2015 να μετατρέψουν την χώρα μας σε Αλβανία του Ενβέρ, την ώρα που όλες ανεξαιρέτως οι χώρες, ακόμη και οι πρώην πειναλέες κομμουνιστικές, κοιτάνε προς την ΕΕ και το ευρώ μπας και αναπτυχθούν.

Εν ολίγοις, ΛΑΕ σημαίνει να δούμε στην πράξη το όραμα του Λαπαβίτσα: Ουρές, συσσίτια, δελτία, κουπόνια, στρατό στα μπακάλικα, μαύρη μιζέρια δηλαδή. Μια κατάσταση που οι δραχμιστές την παρουσιάζουν ως «παράδεισο».

Και εν πάση περιπτώσει, έχει κανείς νοήμων πολίτης εμπιστοσύνη στον Στρατούλη, στην Κατάντια Βαλαβάνη, στην Ραχήλ, ή στην ζουρλή; Έλεος δηλαδή…

ΚΚΕ; Μια αναχρονιστική κασέτα που παίζει τα ίδια συνθήματα από το 1974 και μετά, κι αυτή κολλημένη.

Στον 21^ο αιώνα, αν δεν εκτελέσανε οι δεξιοί δοσίλογοι  τον προπάππο σου στον εμφύλιο, δεν υπάρχει κανένας μα κανένας λόγος να ψηφίσεις αυτό που σε όλο τον πλανήτη απέτυχε παταγωδώς, αλλά στη μπανανία μας συνεχίζει να υπάρχει ως μια καλή μπίζνα και τρόπος βολέματος χιλιάδων επαγγελματιών απαράτσικ.

Και αν τυχόν είσαι συνειδητός και διαβασμένος μαρξιστής, τότε ξέρεις πολύ καλά πως όλα αυτά που πρεσβεύει σήμερα το ΚΚΕ καμία μα καμία σχέση δεν έχουν με τα γραπτά του Μαρξ. Του Στάλιν ίσως… 

ΑΝ ΕΛ; Εδώ γελάμε… τίποτα άλλο. Προσωπικά προτιμώ να βγει ο σύριζα πρώτο κόμμα και να μην μπει ο συγκαμένος στη βουλή, παρά οτιδήποτε άλλο… Αν και, όπως λέει ο Αλέξης, μπει δεν μπει ο συγκαμένος, θα τον αξιοποιήσει σε υπουργείο (Οσίου Ευφραίμ θέλοντος, αφού έχει σειρά και η Ξουλίδαινα).

Λεβέντης… Τι να πει κανείς για το λιλί της αλληνής…

Δεν σχολιάζω, πέραν του ότι οι τυχόν ψηφοφόροι του Λεβέντη είναι πολιτικά αναλφάβητοι, κοινωνικά δυσλειτουργικοί, και μάλλον εξίσου ζαβλακωμένοι με αυτούς του συγκαμένου. Τίποτα περισσότερο…

Οπότε; Τι ψηφίζουμε;

Δαγκώνουμε τα τέτοια μας, και το ρίχνουμε με μισή καρδιά στην ΝΔ.

Με μισή καρδιά όχι διότι δεν είναι καλή … ίσα ίσα, σ’ αυτά που έρχονται, σ’ αυτά δηλαδή που υπέγραψε ο Αλέξης, η ΝΔ είναι το ικανότερο πολιτικό σχήμα για να τα εφαρμόσει, αφού έχει και την εμπειρία. Ακόμη και χωρίς τον Μέσι της (Σαμαράς).

Άλλο  είναι που με χαλάει. Τα στελέχη της… αφού ως παλιό κόμμα εξουσίας έχει μαζέψει στις τάξεις της τον κάθε ανεπρόκοπο επαγγελματία πολιτικάντη. Από πού ν’ αρχίσω και που να τελειώσω… Γαλάζια γλίτσα με τα όλα της.

Και με χαλάει διπλά το ότι ψηφίζοντάς την, στην ουσία αβαντάρω την… Έλενα Ράπτη και κάποια άλλα παρόμοια πολιτικά ντουγάνια (π.χ. Βουσμάνος στην ευρωβουλή, κ.ά).

Αλλά τι να κάνω; Κάθε μάχη έχει και τις απώλειές της. Οπότε αύριο θα σφιχτώ, και θα το ρίξω και πάλι στην ΝΔ, ελπίζοντας ότι το κουκί μου θα πιάσει τόπο, και θα απαλλαγεί επιτέλους η πατρίδα μας από τον λεκέ του σύριζα.

Για το καλό του παιδιού μου, αν μη τι άλλο…

Χώρια το ότι πλάκα πλάκα μου αρέσει το στυλάκι Μεϊμαράκη, που τα χώνει κανονικά στον καταληψία, ξεγυμνώνοντας την ανεπάρκειά του…

Strange Attractor

ΥΓ- Για όσους φοβούνται ακυβερνησία αν τυχόν βγει πρώτος ο σύριζα, ακούστε τι μου είπε χθες ενθουσιασμένος ο φίλος μου ο Μήτσος ο ιδεολόγος (συριζαίος πρώην πασόκος): Αν δεν μπει στη βουλή ο Καμένος, ο Αλέξης θα κάνει κυβέρνηση με την Χρυσή Αυγή!!!!

Κανένα πρόβλημα δηλαδή…