Στα μέσα περίπου του 19ου αιώνα, τότε
που ο Μαρξ έγραψε αυτά που έγραψε, ο καπιταλισμός ήταν ακόμη κάτι το
καινούργιο, και το ιδιαίτερα επαχθές (που θα έλεγε και η ζουρλή).
Παιδάκια και έγκυες δούλευαν 20ωρα σε στοές και
σε εργοστάσια, κάτω από πρωτόγονες συνθήκες, για ψίχουλα.
Γι αυτό και ο μαρξισμός αποτέλεσε την πρώτη και
ίσως την σημαντικότερη αχτίδα φωτός και ελπίδας, με αποτέλεσμα σε μερικές
δεκαετίες, χάρη στους αγώνες των πρώτων κομμουνιστών, αλλά και στην αναγκαστική
μετάλλαξη του καπιταλιστικού συστήματος, να εξανθρωπιστούν κάπως οι συνθήκες
για τους προλετάριους, αλλά και τους
εργαζόμενους γενικά...
Τα οκτάωρα, οι συντάξεις, ο συνδικαλισμός, οι
απεργίες, η παιδεία, η περίθαλψη, και
όλα αυτά που σήμερα θεωρούμε δεδομένα υπάρχουν χάρη στην αυταπάρνηση και στη
θυσία κάποιων πρώιμων κομμουνιστών που πάλεψαν. Ανθρώπων όμως που καμία σχέση
δεν έχουν με αυτούς που σήμερα (εδώ και μερικές δεκαετίες) πουλάνε φούμαρα στο
όνομα του μαρξισμού.
Τα παλιά τα χρόνια, ειδικά στη χώρα μας, το να
δηλώνεις και μόνο ότι είσαι κομμουνιστής είχε φοβερό κόστος. Διώξεις,
εκτοπίσεις, εξορία, φυλάκιση, ακόμη και εκτέλεση.
Γι αυτό και θλίβομαι ιδιαίτερα όταν βλέπω στα
τηλεοπτικά παράθυρα διάφορους τυχάρπαστους καιροσκόπους, συμπλεγματικά
ανθρωπάκια δηλαδή, να παριστάνουν τους αγωνιστές, όντας επαγγελματίες άεργοι,
και καριερίστες του κομματικού σωλήνα, που ανδρώθηκαν (ως δήθεν κομμουνιστές)
σε περιόδους ατιμωρησίας. Χρησιμοποιώντας την αριστερή ιδεολογία ως διαβατήριο
για να κάνουν καριέρα και για να μπουν στα σαλόνια της διαπλοκής την οποία ολημερίς στηλιτεύουν.
Να κουνάνε το δάχτυλο σε κάθε είδους καινοτομία,
σε κάθε πολιτική και οικονομική πρόοδο, και να καταγγέλλουν το οτιδήποτε δεν
χωράει στα δικά τους αναχρονιστικά πνευματικά και ιδεοληπτικά κουτάκια.
Με αποτέλεσμα, οι σημερινοί Αριστεροί να έχουν
καταντήσει, τουλάχιστον για μένα, οι φορείς της πλέον οπισθοδρομικής και
συντηρητικής πολιτικής σκέψης και δράσης που υπάρχει στην πολιτική μας σκηνή.
Υπερασπιζόμενοι αποκλειστικά και μόνο τα προνόμια των εργατοπατέρων και των
εργαζομένων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, με έμφαση στις ΔΕΚΟ, αγνοώντας όλους
τους υπόλοιπους. Ή στηρίζοντας τους μπαχαλάκηδες, τους λαθρομετανάστες, την
τρομοκρατία, και γενικά κάθε παραβατική
συμπεριφορά, μεταμφιέζοντας το «μπάχαλο» σε «κοινωνικό αγώνα»!
Φτάνοντας σε σημείο να συνεργάζονται με και να
στηρίζουν τους πειραγμένους Αν Ελ του συγκαμένου, ακόμη και τους «μπράβους» της
Χ.Α.
Τι ακριβώς εκπροσωπεί σήμερα ο Τσίπρας, ο
Σκουρλέτης, ο Φλαμπουράρης, ο Παπαδημούλης, η Βαλαβάνη, ο Κατρούγκαλος, ο
Σταθάκης, και όλοι αυτοί οι γιαλαντζί αριστεροί χρυσοθήρες που πουλώντας φύκια
για μεταξωτές κορδέλες κατάφεραν να ζουν διαρκώς στην πούδρα, να έχουν βγάλει
εκατομμύρια, να γίνονται μέχρι και υπουργοί, και όλα αυτά στην πλάτη των
πραγματικά εργαζομένων ψηφοφόρων, που μέσα στην παραζάλη τους πιστεύουν τα
ψέματα που τους πλασάρουν οι εν λόγω πολιτικοί (και όχι μόνο) απατεώνες;
Τι κοινό με έναν εργάτη ή με έναν άνεργο μπορεί
να έχει ο Μπαρουφάκης, ο Λαπαβίτσας, ή ο Τσακαλώτος; Που έκαναν ακαδημαϊκή
καριέρα στο εξωτερικό (όπου εκεί διατηρούν τις περιουσίες τους) πειραματιζόμενοι
με τις ιδεοληψίες τους στις πλάτες των ντόπιων κακομοίρηδων που ψάχνουν
οπουδήποτε να βρουν μια στήριξη;
Τι αριστερό στοιχείο έχει πάνω του ο
σπινθηροβόλος Στρατούλης, που όντας επαγγελματίας συνδικαλιστής, κατάφερε όχι
μόνο να φτάσει να γίνει υπουργός, αλλά και ένας από τους πιο πλούσιους (σε
ακίνητα) εθνοπατέρες;
Με όραμα του την δραχμούλα και τα συσσίτια… την
φτώχεια δηλαδή, πλην όμως με επίκεντρο τον άνθρωπο όπως αρέσκεται να
επαναλαμβάνει!
Είναι Αριστερή η ζουρλή; Που αν μη τι άλλο, με
την συνεχή επίκλησή της στον λαό και στην δημοκρατία απλά επαληθεύει την πάγια
αλήθεια ότι όσο πιο πολλές φορές επικαλείται αυτά τα πράγματα κάποιος τόσο πιο
φασίστας είναι…
Είναι Αριστερός ο Αλέξης (ο όψιμος μνημονιακός);
Που μεγάλωσε στα πούπουλα, έκανε καριέρα στο κόμμα, και σήμερα δηλώνει άφθαρτος,
και Πρώτη Φορά Αριστερά, στέλνοντας τα παιδιά του σε ιδιωτικό νηπιαγωγείο με
κόστος μεγαλύτερο απ΄όσα βγάζει το χρόνο ένας μέσος εργαζόμενος Έλληνας;
Συναγελαζόμενος εφοπλιστές, επιχειρηματίες και εργολάβους, την ίδια ώρα που τους
κατακεραυνώνει στα λόγια;
Είναι Αριστερή η Δούρου; Η Ραχήλ; Η Κατάντια
Βαλαβάνη (με τα λεφτά της έξω);
Κι εγώ αν είχα εκατομμύρια στο εξωτερικό, ή
χαρτοφυλάκια στην Black Rock… κι εγώ Αριστερός θα το έπαιζα
στην μπανανία μας, και θα είχα και 6 χιλιάρικα τον μήνα αποζημίωση για το
χαρτζιλίκι μου… χώρια που θα ήμουν και ίνδαλμα για κάποιους μισότρελους και
καλά επαναστάτες.
Θα μου πείτε αυτοί φταίνε; Αφού βρήκαν και
παίζουν.
Αφού παρ’ όλη την καταστροφή που επέφεραν
δεκαετίες τώρα στη χώρα, με τις διαρκείς υπονομεύσεις, και αφού ολοκλήρωσαν την
ζημιά με μόλις 7 μήνες διακυβέρνησής τους, ο λαός συνεχίζει να τους αβαντάρει.
Ναι… ο σοφός λαός συνεχίζει να τους σιγοντάρει.
Να επενδύει δηλαδή στην αυτοκαταστροφή του.
Τι να πει κανείς;
Strange Attractor
ΥΓ- Ένα κλασικό παράδειγμα
του (εσκεμμένου ή μη δεν ξέρω) σκότους που υπάρχει στο μυαλό των δήθεν
Αριστερών είναι κι αυτό που άκουσα χθες βράδυ τον Δραχμαζάνη να λέει σε
προεκλογική συγκέντρωση, με τους ζαλισμένους χαχόλους οπαδούς της δραχμής από
κάτω να ενθουσιάζονται: Ότι δηλαδή οι προηγούμενες κυβερνήσεις «συνθηκολόγησαν»
στους τοκογλύφους!!!!!
Λες και έχουμε πόλεμο με τους εταίρους μας στην
ΕΕ, και συνθηκολογήσαμε.
Αγνοεί ο πολιτικός αυτός απατεώνας ότι
χρεοκοπήσαμε; Ότι οι αγορές δεν μας δάνειζαν, και ότι ήρθαν οι εταίροι μας και
με λεφτά των λαών τους μας κράτησαν στα πόδια μας, για να μη γίνουμε Σομαλία ή
Βενεζουέλα, με μόνο αντάλλαγμα να βάλουμε μια τάξη στα δημοσιονομικά μας, και
να κάνουμε κάποιες απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, που ακόμη και χώρες όπως η πρώην
σταλινική Βουλγαρία έχουν κάνει προ πολλού;
Τόση βλακεία πια; Ή απλά μίσος για τον άνθρωπο,
στο όνομα του οποίου έχτισε καριέρα, αυτός ο ακόμη φοιτητής στα 65 του χρόνια;
Είναι να τρελαίνεσαι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου