Είναι σαν το γνωστό
από τη θεωρία παιγνίων
«αίνιγμα του φυλακισμένου», δεδομένου ότι όλοι πια γίναμε γνώστες της εν λόγω
θεωρίας.
Ο ψηφοφόρος της ΝΔ
επιθυμεί σφόδρα
να μην ξαναδεί στο πολιτικό σκηνικό και στην τηλεόραση πρόσωπα όπως τον (παρ’
ολίγον απόφοιτο Μαθηματικού Αθηνών) κ. Λαφαζάνη, την απίστευτη Ζωή, το φονέα
«της γενική πτώση της Ελληνική», κ. Λεουτσάκο, τη μοναδική Ραχήλ και τόσους
άλλους, που σήμερα στεγάζονται στη ΛΑΕ.
Για να γίνει αυτό (στο άμεσο τουλάχιστον μέλλον)
πρέπει ο σοφός λαός να δώσει στη ΛΑΕ ποσοστό μικρότερο του 3%. Αν όμως πάρει
2,99% η ΛΑΕ, θα μειωθούν οι απώλειες του original (;) ΣΥΡΙΖΑ, άρα αυτός θα βγει
πρώτο κόμμα. Τόμπολα.
Το δίλημμα έχει και
άλλα πλοκάμια…
Ποιος θα τα χώνει καλύτερα στον ΣΥΡΙΖΑ από τη
ΛΑΕ; Αν χαθεί αυτή η βαθιά δημοκρατική φωνή, ποιος θα κάνει αντιπολίτευση στον
Αλέξη, επειδή πρόδωσε τα ιδανικά του προγράμματος της Θεσσαλονίκης (ήτοι,
παράγουμε 100, ξοδεύουμε 110 και απαιτούμε τσαμπουκαλίδικα να μας δανείζουν τη
διαφορά, σχεδόν άτοκα, οι διεθνείς τοκογλύφοι).
Πώς θα παρακολουθούμε σκηνές, όπου το μόνιμο
χαμόγελο του Λεουτσάκου θα απευθύνεται στους πρώην συντρόφους του;
Ανησυχώ, όμως, για την
ακεραιότητα της ΛΑΕ.
Ήδη η Ραχήλ αφήνει σπόντες για την τοποθέτηση της κ. Ουζουνίδου (who is
Ouzounidou?) στην πρώτη θέση της Κοζάνης, ενώ η ίδια η Ρέιτσελ υποχρεώθηκε να
μπει στο υπόλοιπο Αττικής. Άσε που η ΛΑΕ προκάλεσε διάσπαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπου
2 συνιστώσες (ναι, έχει και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνιστώσες) αποσχίστηκαν προς ΛΑΕ μεριά.
Παίζει και το επικίνδυνο σενάριο να δημιουργηθεί
η κρίσιμη μάζα αριστερά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μετά την ιστορική ένωση ΚΚΕ (μ-λ) και Μ-Λ
ΚΚΕ, που θα πριονίσει τη μοναδικότητα της αντιμνημονιακής ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ έκφρασης.
Προφανώς αστειεύομαι με τα μλ ΚΚΕ, από τα φοιτητικά χρόνια μάς μπέρδευαν οι
δήθεν εγκάρσιες διαφορές τους.
Επανερχόμενοι στον
«αστικό χώρο»,
υπό την προϋπόθεση ότι αυτός ο όρος έχει νόημα στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, ας
μην ανησυχούν στη ΝΔ. Οι επιστροφές ψηφοφόρων των ΑΝΕΛ στη ΝΔ θα είναι αθρόες,
αφού οι Θεσσαλονικείς ΑΝΕΛ δεν θα έχουν την ευκαιρία να ψηφίσουν την κ.
Ξουλίδου.
Αυτό που δεν πέτυχε η δωροδοκία της μέσω
Facebook (θυμάστε την απίστευτη ιστορία που έπλασε τον Νοέμβριο του 2014;), το
πέτυχε η ικανότητά της.
Δεν πρόκανε να καταθέσει την υποψηφιότητά της
στο Πρωτοδικείο! Μόνη αυτή, από όλους τους υποψηφίους όλων των κομμάτων.
Respect.
Για πολλοστή φορά
αναφωνούμε: «Τι
ζούμε;»
Ιστορικός του Παρόντος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου