Πρώτες εντυπώσεις από την κούρσα διαδοχής στη Ν.Δ.

Με ενδιαφέρον παρακολουθώ την προεκλογική εκστρατεία των υποψηφίων αρχηγών της ΝΔ. Δυστυχώς εξαιτίας του μη συγκεκριμένου εκλογικού κοινού δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί ακριβώς το εκλογικό αποτέλεσμα.

Όμως μπορούν να γίνουν ορισμένες εκτιμήσεις για την πορεία που θα λάβει η κούρσα διαδοχής μελετώντας τα χαρακτηριστικά των υποψηφίων.

Ο βασικός υποψήφιος είναι ο Βαγγέλης Μειμαράκης, ο οποίος ασκεί χρέη κανονικού προέδρου της ΝΔ, έστω και αν είχε οριστεί μεταβατικός πρόεδρος της ΝΔ τον Ιούλιο, προκειμένου να εγγυηθεί το αδιάβλητο της διαδικασίας. Συγκεντρώνει τη μεγάλη επιρροή σε στελέχη από όλους τους άλλους υποψηφίους. Σε αυτό σίγουρα τον βοηθάει η θέση την οποία ήδη κατέχει...

Ένα άλλο πλεονέκτημα του είναι ο φόβος που έχει δημιουργηθεί σε μερίδα νεοδημοκρατών, πως οποιοσδήποτε άλλος υποψήφιος δε θα μπορέσει να κρατήσει το κόμμα ενωμένο.

Πολύ σημαντική επίδραση θα έχει στο τελικό αποτέλεσμα η ηλικιακή ταύτιση μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος μαζί του.

Σημαντικός αντίπαλος του κυρίου Μειμαράκη είναι ο Απόστολος Τζιτζικώστας, ο νυν περιφερειάρχης κεντρικής Μακεδονίας. Εκίνησε δυναμικά την εκστρατεία του, ονομάζοντας τον εαυτό του “νέο”, επειδή είναι ο ηλικιακά νεότερος των τεσσάρων υποψηφίων. Με την στήριξη σημαινόντων κομματικών στελεχών, βουλευτών και άλλων παραγόντων, αρκετών νεολαίων, φάνηκε ότι θα πάει καλά. Το μόνο- αλλά όχι ασήμαντο μειονέκτημα του, είναι ότι δε θα μπορούσε να μπει στη Βουλή για τα επόμενα 4 χρόνια.

Όμως, παρά την αρχική καλή εντύπωση φαίνεται ότι οι πιθανότητες του να κατακτήσει τη δεύτερη θέση και να πάρει το πολυπόθητο εισιτήριο για τον δεύτερο γύρο έχουν μειωθεί σημαντικά τις τελευταίες μέρες καθώς έχει υποπέσει σε λάθη. Λάθη επικοινωνιακά (αποφεύγει να συνομιλήσει με τους συνυποψηφίους του, όταν μιλάει δεν προτείνει κάτι διαφορετικό, δεν φαίνεται να μπορεί να εγγυηθεί την επόμενη ημέρα), λάθη οργανωτικά (μικρές συγκεντρώσεις, φτωχή αντιπροσώπευση στο διαδίκτυο) και το πιο σημαντικό του λάθος ήταν η αποκήρυξη του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και του έργου του.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ο πρώτος που δήλωσε ενδιαφέρον για την κούρσα. Ήταν ψυχολογικά έτοιμος και οργανωτικά καλά προετοιμασμένος για να κάνει αυτό το σημαντικό βήμα.

Κατά τις πρώτες αυτές ημέρες ενώ ξεκίνησε χωρίς πολύ θόρυβο αλλά με πολλή δουλειά φαίνεται να ανεβαίνει όλο και πιο πολύ με αποτέλεσμα στις τελευταίες μετρήσεις να φαίνεται να ξεπερνάει τον Τζιτζικώστα. Μοιάζει να είναι πολύ ικανός άνθρωπος, όμως τον βαραίνει το όνομά του και η ανησυχία που νοιώθουν αρκετοί για το πως θα μπορέσει να κρατήσει ικανοποιημένη την δεξιά πτέρυγα σε περίπτωση που εκλεγεί, ειδικά εάν θελήσει να προωθήσει ζητήματα ελευθεριακής φύσης.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης έχει πολλά μειονεκτήματα σε σχέση με τους τρεις συνυποψηφίους του. Έχει μικρή οργάνωση πίσω του και λίγους φανατικούς υποστηρικτές που τον βοηθούν. Δεν έχει οργανωμένα άτομα που να έχουν ποντάρει στην εκλογή του. Δεν έχει ανάλογη εμπειρία εκλογικού αγώνα. Όμως αναπληρώνει τα παραπάνω με τον μεγάλο ενθουσιασμό της ομάδας του και με την παρεμβατική του ικανότητα στο διαδίκτυο και στα ΜΜΕ.

Όπως και οι άλλοι τρεις συνυποψήφιοι του έχει το πρόβλημα ότι δεν έχει εξηγήσει ποιες κινήσεις κατευνασμού θα κάνει εάν εκλεγεί προκειμένου να μην υποστεί απώλειες κάποιου κομματιού της παράταξης, εν προκειμένου στο κέντρο. 

Αν και είμαστε μακριά ακόμη από την ημέρα των εκλογών η κατάσταση φαίνεται να είναι καθαρή για το ποιός θα βρίσκεται στην πρώτη θέση.

Η μεγάλη μάχη θα δοθεί για την δεύτερη με τους τρεις υποψηφίους να έχουν άσσους στα μανίκια τους οι οποίοι μπορεί να αποδειχτούν καθοριστικοί για το ποιος από τους τρεις θα κερδίσει.

Μάνθος Καψάλης