Το «Δόγμα Πούτιν» τώρα και στη Συρία…

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 8/8/08, μια απρόσμενη κλιμάκωση σημειώθηκε στις παρυφές της Ευρώπης. Ρωσικά στρατεύματα πέρασαν τα σύνορα με τη Γεωργία, ακολουθούμενα από άρματα μάχης και πολεμικά αεροσκάφη.

Η Ρωσία ξεκίνησε πόλεμο εναντίον μιας γειτονικής της χώρας.

Ο πόλεμος αυτός ήταν σύντομος αλλά αποφασιστικός.

Μέσα σε δυο εβδομάδες, το ρωσικό κοινοβούλιο ψήφισε την αναγνώριση δυο περιοχών εντός της Γεωργίας ως ανεξάρτητες δημοκρατίες.

Ο κόσμος συνέχισε την πορεία του. Η Ρωσία έκανε πόλεμο στην Ευρώπη, τον οποίο κέρδισε, και ως αμοιβή απέκτησε νέα εδάφη…

Ο πόλεμος αυτός του 2008 ήταν ένα σημείο καμπής στις σχέσεις της Ρωσίας με τους Ευρωπαίους γείτονές της. Δυστυχώς όμως, δεν ήταν και σημείο καμπής για το πώς η Ευρώπη αντιμετωπίζει την Ρωσία.

Ο συγκεκριμένος πόλεμος αποτέλεσε την πρώτη σκληρή επίδειξη αυτού που ονομάζουμε το «Δόγμα Πούτιν». Την πίστη δηλαδή, ότι η Μόσχα θα υπερασπιστεί δια της βίας τα συμφέροντά της στα μετασοβιετικά εδάφη και περιοχές.

Με την είσοδο της Ρωσίας στη σύγκρουση της Συρίας, το δόγμα αυτό έφτασε τώρα και στη Μέση Ανατολή. Και έφτασε λόγω του τι συνέβη το 2008.

Ο ρωσο-γεωργιανός πόλεμος βοήθησε την Μόσχα να καταλάβει ότι η Δύση δεν είχε πλέον καμιά διάθεση για πολεμικές εμπλοκές. Το ΝΑΤΟ θα υπερασπίζονταν τα μέλη του, αλλά τα υπόλοιπα κράτη που έγερναν προς την Ευρώπη θα μπορούσαν κάλλιστα να θυσιαστούν.

Ένας άνθρωπος που το ξέρει αυτό πολύ καλά είναι ο Mikheil Saakashvili, ο πρόεδρος της Γεωργίας τότε, και σήμερα κυβερνήτης μιας ουκρανικής περιφέρειας.

Πέρσι, όταν η Ρωσία προσάρτησε την ουκρανική Κριμαία, έγραψε: «Αν η Δύση είχε αντιδράσει σωστά στην Γεωργία, αυτό που έγινε στην Ουκρανία δεν θα ήταν δυνατόν να γίνει. Η εισβολή στην Γεωργία ήταν η πρώτη φορά από την εποχή του ψυχρού πολέμου,  που η Μόσχα προσπάθησε να αναθεωρήσει τα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα… αυτό έδωσε την εντύπωση στον Πούτιν ότι μπορεί να κάνει τα ίδια ακόμη και πιο κοντά στην ευρωπαϊκή ενδοχώρα».

Η Δύση, όπως έγραψε ο  Saakashvili, απλά ήθελε να συνεχίσει τις δουλειές της με την Ρωσία.

Μετά όμως από την αναθεώρηση των κανόνων εμπλοκής, οι σχέσεις της Ρωσίας με την Δύση δεν ήταν πια οι ίδιες, ούτε και οι σχέσεις της με τα κράτη στα μετασοβιετικά εδάφη.

Το πρόβλημα είναι ότι η αρχιτεκτονική της ασφάλειας στην Ευρώπη βασίζεται στην ιδέα των εξωτερικών εγγυήσεων.

Από την εποχή της διάλυσης της ΕΣΣΔ, τα κράτη στα δυτικά σύνορα της Ρωσίας φλερτάρουν με την Δύση, έχουν στηριχτεί από αυτήν λεκτικά, αλλά οι σχέσεις τους ποτέ δεν επισημοποιήθηκαν μέσα από συνθήκες ή συμφωνίες έτσι ώστε αν ποτέ τους ριχτεί η ρωσική αρκούδα να έχουν την βοήθεια του ΝΑΤΟ. Έτσι, όταν η αρκούδα πράγματι τους ρίχτηκε, το ΝΑΤΟ δεν έκανε τίποτα.

Εκείνο το μήνυμα ελήφθη από την Μόσχα, και επαναλήφθηκε πριν από δυο χρόνια στην Συρία. Δεν ήταν μια απλή υποχώρηση της Δύσης από την γειτονιά της Ρωσίας. Όταν η Αμερική υποχώρησε από τις κόκκινες γραμμές της στα χημικά όπλα, η Ρωσία αποθρασύνθηκε.

Η απραξία του Ομπάμα αναγνωρίσθηκε ως εξής: Ακόμη και σε μια περιοχή όπου η Αμερική κυριαρχεί ιστορικά, με την Συρία να γειτνιάζει σε παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ (Ιορδανία, Ισραήλ), με μια σύγκρουση σε εξέλιξη που αποσταθεροποιεί τον αραβικό κόσμο και τους συμμάχους της Ευρώπης, με έναν εμφύλιο πόλεμο που παρέχει χώρο στους εχθρούς της Αμερικής για να οργανωθούν, με όλα αυτά να ισχύουν… η Αμερική δεν θα επέμβει.

Αυτή η απραξία δηλαδή άφησε το γήπεδο ελεύθερο στη Ρωσία.

Τώρα, με αυτή τη βίαιη και δυναμική ρωσική επέμβαση στη Συρία, η Μόσχα στέλνει ένα δικό της ηχηρό μήνυμα: Ότι ακόμη κι αν ολόκληρος ο κόσμος είναι εναντίον σου, ακόμη κι αν έχεις διαπράξει σοβαρά εγκλήματα, αν είσαι φίλος της Ρωσίας … αυτή θα πολεμήσει για χάρη σου.

Αυτό το μήνυμα αναμένεται να κερδίσει πολλούς νέους φίλους για τον Πούτιν στο επόμενο διάστημα.

Στην πολιτική, η απραξία έχει συνέπειες, όπως και η δράση. Το να μην κάνεις κάτι στέλνει ένα εξίσου ηχηρό μήνυμα με εκείνο του όταν κάνεις κάτι.

Το Δόγμα Πούτιν ιστορικά έχει εφαρμοστεί στην γειτονιά της Ρωσίας, εκεί όπου η Μόσχα είχε ιστορική επιρροή. Τώρα, με την αποχώρηση  των Αμερικάνων, εφαρμόζεται και στην Μέση Ανατολή.

Η Μέση Ανατολή δηλαδή, πλησιάζει όλο και πιο πολύ την ρωσική γειτονιά…

The National

Απόδοση: S.A.