Η ΝΔ θέλει τον… Καραμανλή της!

Δηλαδή, τι σας κάνει να πιστεύετε ότι στη ΝΔ ήθελαν να κερδίσουν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου και να γίνει πρωθυπουργός ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, με ποσοστό μάλιστα μεγαλύτερο από αυτό που πήρε ο Αντώνης Σαμαράς στις εκλογές του Ιανουαρίου;

Η ΝΔ και οι μνηστήρες της...

Εάν τα πολιτικά φαινόμενα ερμηνεύονταν με βάση κάποιους κανόνες και η αντίδραση των ψηφοφόρων στις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις ακολουθούσε την κοινή λογική, τότε η σημερινή Βουλή θα έπρεπε να έχει τελείως διαφορετική σύνθεση…

Ποιος πιστεύει σε μία αξιωματική αντιπολίτευση που έχει αναγορεύσει τον Αλέξη Τσίπρα «ως κυρίαρχο του πολιτικού παιχνιδιού», επειδή πήρε…36% με 50% αποχή και συγκυβερνά με τον Καμμένο του 3,4%, ο οποίος μαθαίνει στον πρωθυπουργό να γράφει με το… δεξί;

Η σπουδή για την εκλογή προέδρου στη ΝΔ, σε χρόνο dt μετά τις πρόσφατες εκλογές, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι -κατά τη βραχύτερη προεκλογική περίοδο της μεταπολίτευσης- προετοιμάζονταν όχι για να κυβερνήσουν, αλλά για το εσωκομματικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών.

Ετσι, λοιπόν, «ξίνισε» σε μερικούς η δήλωση του Μεϊμαράκη ότι αυτός υπηρετεί το κόμμα από τη δημιουργία του, ότι ουδέποτε «λάκισε» κ.λπ.

Εμ, βέβαια. Πώς γίνεται να είσαι αρχηγός ενός κόμματος, όταν το έχεις ρίξει από την κυβέρνηση, το έχεις λοιδορήσει, το έχεις βρίσει ή το έχεις παίξει «υπερκομματικός» και την έχεις βγάλει «αβρόχοις ποσί» τα τελευταία 6 κρίσιμα χρόνια, μακριά από την κεντρική πολιτική σκηνή;

Η ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων της ΝΔ με βάση τους «απολεσθέντες» ψηφοφόρους δεν οδηγεί σε τεκμηριωμένα συμπεράσματα, καθώς δε λαμβάνει υπόψη μία σημαντική παράμετρο: Κάθε χρόνο ενηλικιώνονται και αποκτούν δικαίωμα ψήφου περισσότεροι από 100.000 νέοι, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι tabula rasa και έλκονται -εκ του νεαρού της ηλικίας- από μυθεύματα και επαναστατικά συνθήματα. Πρόκειται για την απήχηση του συνδρόμου του «προέδρου του 15μελούς».

Το κρίσιμο δεν είναι ότι η ΝΔ έχασε 1.500.000 ψηφοφόρους από τις εκλογές του 2004, αλλά το γεγονός ότι συγκίνησε μόνον ένα μικρό ποσοστό από το 1.500.000 νέους ψηφοφόρους των τελευταίων 10 ετών.

Εν κατακλείδι, τα περί «συλλογικοτήτων» και «διαρχίας ή τριαρχίας», τα περί «επικαιροποίησης» του πολιτικού λόγου ή τα περί «μεγάλης κεντροδεξιάς» παράταξης είναι έπεα πτερόεντα.

Οποιος τολμά ας τα εφαρμόσει σ' ένα δικό του νέο κόμμα και τότε θα δούμε πόσα απίδια βάζει ο σάκος.

Αν το κόμμα εξακολουθήσει να ονομάζεται «Νέα Δημοκρατία», τότε θέλει τον Καραμανλή του.

Βασίλης Κάρτσιος

Αγγελιοφόρος