Φιλοζωικές: Πολύτιμο έργο και κόντρες…

Απόσπασμα από άρθρο στο Press 724.gr

Τα φιλοζωικά σωματεία βοηθούν σε μεγάλο βαθμό, ή και υποκαθιστούν το έργο των δήμων. Με αστείρευτα αποθέματα υπομονής, σημαντική οικονομική προσφορά και αφιέρωση αμέτρητου προσωπικού χρόνου, εθελοντές έχουν δημιουργήσει καταφύγια σκυλιών και γατιών, που οπουδήποτε αλλού είναι ανεπιθύμητα.

Ο (αντιδήμαρχος) κ. Παππάς σχεδιάζει να εντείνει τη συνεργασία του δήμου Θεσσαλονίκης με τις φιλοζωικές, ώστε από κοινού να καλύψουν τις ανάγκες του συνόλου των αδέσποτων. Άνθρωποι πολλών φιλοζωικών σωματείων έχουν, βέβαια, μόνιμα παράπονα από τους δήμους, σχετικά με την (μη) προστασία που παρέχουν στα συμπαθή τετράποδα…

Κι ενώ ο σκοπός όλων των φιλόζωων, που με αυτοθυσία μεριμνούν για τα ζώα των καταφυγίων τους, είναι κοινός και δεδομένος, οι μεταξύ τους κόντρες και έλλειψη συντονισμού δε λείπουν. Υπεύθυνοι φιλοζωικών οργανώσεων κατακρίνονται από απλούς φιλόζωους αλλά και μεταξύ τους, για την επιδίωξη προσωπικής προβολής, σε βάρος των αδέσποτων. Για παράδειγμα, το ποιος θα αναλάβει ένα βαριά άρρωστο ή κακοποιημένο ζώο πρώτος, ώστε να καρπωθεί τη “φροντίδα” το σωματείο του. Μεμονωμένες ίσως, άλλα υπαρκτές περιπτώσεις, τη στιγμή που οι φιλοζωικές στο σύνολό τους πιέζουν και επαγρυπνούν, ώστε να αποτραπεί ο κίνδυνος μαζικής ευθανασίας σε ζώα από τους δήμους εκείνους με το μεγαλύτερο πρόβλημα.

Μεγάλο θέμα δημιουργείται, ακόμη, με τα αδέσποτα που κυκλοφορούν στα όρια των δήμων. Λόγω ασάφειας ή αδυναμίας, οι δήμοι ερίζουν για το πού ακριβώς βρέθηκε το ζώο, ώστε να καταλήξουν στο ποιος θα αναλάβει την ευθύνη του.

Ένα παράδειγμα είναι η περιοχή σε όλο το μήκος της περιφερειακής οδού – όπου συχνά κυκλοφορούν και τραυματίζονται αδέσποτα – η οποία δεν ανήκει σε κανένα δήμο, αλλά στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Η Λ. Π., φιλόζωη που είχε εντοπίσει πρόσφατα χτυπημένο σκυλί πάνω στην περιφερειακή, δεν έλαβε απάντηση στο ποια υπηρεσία είναι αρμόδια για την περίθαλψή του. Και παρότι τη νοσηλεία και φροντίδα του μισοπεθαμένου ζώου ανέλαβε τελικά η ίδια, βρήκε σύμμαχο την …Τροχαία. “Ο αστυνομικός που περνούσε τυχαία από κει, ήταν αρκετά καλός για να σταματήσει το όχημα και να κλείσει τη μία λωρίδα του δρόμου, ώστε να μπορέσουμε να μαζέψουμε το ζώο, χωρίς να κινδυνεύουμε οι ίδιοι”, αναφέρει η Λ. Π., που αποδίδει την αυξημένη ευαισθητοποίηση κάποιων αστυνομικών τμημάτων τα τελευταία χρόνια στην επιμονή των φιλοζωικών οργανώσεων.

Σχέδια του δήμου Θεσσαλονίκης για το μέλλον

Πολλές κινήσεις βρίσκονται στη σκέψη του αντιδημάρχου κ. Παππά για το μέλλον των αδέσποτων. «Αναζητούμε χορηγούς για μια μεγάλη εκστρατεία ευαισθητοποίησης του κόσμου, ώστε να μην παρατούν τα κατοικίδιά τους στο δρόμο. Επιδιώκουμε επίσης να εξασφαλίσουμε χρήματα από ευρωπαϊκό πρόγραμμα για τη δημιουργία του πρώτου δημοτικού χώρου φιλοξενίας ζώων, κάτι που μέχρι σήμερα δεν υπάρχει», δηλώνει ο αντιδήμαρχος.

Άλλο θέμα στο οποίο στρέφει την προσοχή του ο δήμος, τα κουφάρια των ζώων στους δρόμους. «Πρόκειται να δοθεί εντολή για την αναμόρφωση του προϋπολογισμού, ώστε να δημιουργηθεί υπηρεσία περισυλλογής νεκρών ζώων από τα πεζοδρόμια. Δε θα πετιούνται στους κάδους όπως σήμερα, αλλά θα αποτεφρώνονται σύμφωνα με τις διεθνείς πρακτικές, εφόσον συμβληθούμε με ειδικά εργαστήρια καύσης», μας ενημερώνει ο κ. Παππάς.

Προς το παρόν, η φροντίδα των αδέσποτων εναπόκειται εν πολλοίς σε εθελοντές φιλόζωους, που βοηθούν σιωπηλά με το έργο τους μεγάλο αριθμό ζώων. Αγοράζουν τροφές για να τα ταΐσουν. Νοικιάζουν σπίτια με αυλές για να τα στεγάσουν. Τρέχουν στους κτηνιάτρους για να τα θεραπεύσουν. Κάποιοι άνθρωποι βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Αυτή η ανιδιοτελής αγάπη τους στα ζώα, που για πολλούς δεν είναι παρά άλλο ένα συνηθισμένο στοιχείο των δρόμων – όπως οι στύλοι της ΔΕΗ και οι κάδοι σκουπιδιών – είναι, αν μη τι άλλο, μια μικρή ελπίδα στην κατηφή πραγματικότητα που βιώνει μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας σήμερα.  

Ηλέκτρα-Αθηνά Αντωνιάδου

Σημ. Ο- Καλά όλα αυτά, αλλά ένα ερώτημα που επιτέλους χρήζει απάντησης: Ποιος είναι αρμόδιος να κληθεί επί τόπου όταν αδέσποτο επιτίθεται σε άνθρωπο; Ποια υπηρεσία; Η αστυνομία; Ο δήμος; Οι ιδιώτες «ανιδιοτελείς εθελοντές»; Οι οργανώσεις και τα σωματεία; Ποιος;

Και δευτερευόντως, κατά ποίου στρέφεται το θύμα για τις τυχόν σωματικές βλάβες, τραυματισμούς, κλπ που υφίσταται από επίθεση αδέσποτου;