Οι Ισλαμιστές μισούν την Δύση…

Την ώρα που οι Βέλγοι θρηνούσαν τους νεκρούς τους την Κυριακή του Πάσχα, οι φανατικοί Ισλαμιστές συνέχιζαν τις σφαγές. Στο Πακιστάν τουλάχιστον 70 άνθρωποι έγιναν σκόνη από έναν καμικάζι βομβιστή που ανατινάχθηκε σε πάρκο στην πόλη Lahore. Ο στόχος του ήταν οι Χριστιανοί… παιδιά με τους γονείς τους που είχαν βγει για να γιορτάσουν το Πάσχα.

Σύντομα κοντά μας...

Η χριστιανική μειονότητα του Πακιστάν αποτελεί στόχο των Μουσουλμάνων εξτρεμιστών εδώ και καιρό. Η κυβέρνηση μοιάζει ανήμπορη να εμποδίσει τις σφαγές. Την ευθύνη για την επίθεση ανέλαβε μια οργάνωση παρακλάδι των Ταλιμπάν. Όπως είπε εκπρόσωπός της: «Αυτό ήταν το μήνυμά μας προς την κυβέρνηση. Θα συνεχίσουμε τις επιθέσεις μέχρι να επιβληθεί ο νόμος της Σαρία σε ολόκληρη τη χώρα»…

Και στην Γλασκόβη χύθηκε αίμα. Την περασμένη Πέμπτη, ένας συμπαθής Μουσουλμάνος μαγαζάτορας, ο Asad Shah, μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου επειδή ανέβασε μια πασχαλιάτικη ευχή στο προφίλ του στο Φέισμπουκ. Το θύμα και η οικογένειά του ανήκαν στην ισλαμική σέχτα Ahmadiyya την οποία απεχθάνονται οι υπόλοιποι Μουσουλμάνοι. Ο δολοφόνος του ανήκει στους εξτρεμιστές Μουσουλμάνους.

Οι απολογητές των εξτρεμιστών αρέσκονται να μας υπενθυμίζουν ότι οι ακραίοι Μουσουλμάνοι έχουν πολλούς λόγους για να μας μισούν. Μας επιτίθενται, λένε,  επειδή η Δύση τους έβλαψε πολλαπλώς, και επειδή η Ευρώπη απέτυχε να ενσωματώσει τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Βέβαια, το ισλαμικό μίσος δεν περιορίζεται μόνο για εμάς, αλλά έχει ως κίνητρο τον φανατισμό.

Στο Πακιστάν, οι Χριστιανοί θεωρούνται μια απεχθής μειονότητα σε ένα όλο και πιο θεοκρατικό κράτος. Εκατοντάδες απ αυτούς έχουν σκοτωθεί σε επιθέσεις εναντίον χριστιανικών ναών. Ο φόβος αποτελεί βασικό στοιχείο της καθημερινότητάς τους.

Ο Shahbaz Bhatti, το μοναδικό μέλος του υπουργικού συμβουλίου που ήταν Χριστιανός, δολοφονήθηκε το 2011 όταν είχε μιλήσει κατά του νόμου για την βλασφημία, ο οποίος επιβάλλει τον θάνατο σε όποιον προσβάλλει το Ισλάμ.

Ένας άλλος γνωστός πολιτικός, ο κυβερνήτης του Punjab  Salman Taseer, δολοφονήθηκε από τον ίδιο τον σωματοφύλακά του όταν υπερασπίστηκε μια Χριστιανή χωρική που είχε καταδικαστεί σε θάνατο για βλασφημία. Όταν ο δολοφόνος συνελήφθη και φυλακίστηκε, αμέσως αναγορεύτηκε σε ιερομάρτυρα από τους Σουνίτες φονταμενταλιστές. Ο δικαστής που τον καταδίκασε αναγκάστηκε να φύγει από την χώρα! Όταν εκτελέστηκε πριν από μερικές εβδομάδες, στην κηδεία του παρευρέθηκαν πάνω από 100.000 υποστηρικτές του. Την Κυριακή που οι Χριστιανοί σφαγιάστηκαν στην Lahore, χιλιάδες Μουσουλμάνοι διαδήλωναν στην πρωτεύουσα Islamabad εναντίον της εκτέλεσης του καταδικασμένου δολοφόνου.

Στο Πακιστάν, ο θρησκευτικός εξτρεμισμός διαδίδεται σαν ιός. Ο Aatish Taseer, γράφοντας στην εφημερίδα New York Times, αναρωτιέται: «τι κάνεις όταν η τρέλα ξεφεύγει από τα ριζοσπαστικά τζαμιά και μολύνει έναν ολόκληρο πληθυσμό 200 εκατομμυρίων»; Σύμφωνα με αυτόν, ο νέος ριζοσπαστικός ισλαμισμός δεν είναι ούτε μεσαιωνικός ούτε παραδοσιακός. «Είναι κάτι το εντελώς  καινούργιο, μια αντίδραση απέναντι στον μοντερνισμό που εκπροσωπεί ο δυτικός φιλελευθερισμός».

Όπως οι Χριστιανοί έτσι και οι Μουσουλμάνοι Ahmadis αποτελούν αντικείμενο απέχθειας στο Πακιστάν, καθώς θεωρούνται αιρετικοί από τους Σουνίτες, ενώ πολλοί εξ αυτών μετανάστευσαν ήδη στην Δύση για να αποφύγουν τις διώξεις. Είναι όμως ξεκάθαρο πλέον, ότι οι διώξεις τους έχουν ακολουθήσει και εκεί.

Μια ομάδα Ισλαμιστών της Βρετανίας εξέφρασε τα συγχαρητήριά της στους δολοφόνους του Asad Shah, στη Σκωτία, την οικογένειά του οποίου η αστυνομία προειδοποίησε να προσέχει, φοβούμενη περαιτέρω αντίποινα. «Τρέμουμε για τις ζωές μας» είπε ένας συγγενής του θύματος, στην Telegraph.

Υπάρχουν πολλά ακόμη. Οι Σουνίτες οργανώνουν επιθέσεις και δολοφονίες στην Ινδονησία, στη Τουρκία, στο Ιράκ, στο Πακιστάν, και αλλού. Ο αριθμός των δολοφόνων είναι μικρός, αλλά αυτός εκείνων που μοιράζονται τις ιδέες τους είναι πολύ μεγαλύτερος απ ότι νομίζουμε.

Όπως έγραψε πρόσφατα ο πρώην πρωθυπουργός Tony Blair, «στην μουσουλμανική κοινότητα της Βρετανίας έχει ξεκινήσει μια συζήτηση που είναι βαθιά εχθρική απέναντι στην ιδέα της ειρηνικής συνύπαρξης».

Εδώ στον Καναδά, ίσως θα πρέπει ο Justin Trudeau να είναι σε εγρήγορση. Είτε μας αρέσει είτε όχι, βρισκόμαστε σε πόλεμο. Ένα πόλεμο του φωτός εναντίον του σκότους. Και μέχρι τώρα, το σκοτάδι νικάει…

Margaret Wente

The Globe & Mail

Απόδοση: S.A.