Σε τι χρειάζεται το ΝΑΤΟ;

Ο Donald Trump προκάλεσε πρόσφατα μια ακόμη διαμάχη, όταν ανέφερε πως η Βορειοατλαντική Συμμαχία είναι ξεπερασμένη. Άφησε μάλιστα να υπονοηθεί ότι το ΝΑΤΟ ίσως να μην αξίζει τις τεράστιες αμερικανικές επενδύσεις σε αυτό.

Με το κλασικό του στυλ δηλαδή, κατάφερε να «χτυπήσει νεύρο», ενώ στη συνέχεια πρόσφερε μια πιο λεπτομερή ανάλυση για τις συνέπειες του να μείνει ή να φύγει η χώρα του από την εν λόγω συμμαχία...

Το ΝΑΤΟ σίγουρα δεν έχει πια ως σκοπό του να κρατήσει την τεράστια σοβιετική στρατιωτική δύναμη μακριά από την δημοκρατική δυτική Ευρώπη, όπως είχε ως αρχικό του σκοπό το 1949 που συστάθηκε.

Η Συμμαχία αναπτύχθηκε συμπεριλαμβάνοντας σήμερα 28 κράτη από τα 12 αρχικά μέλη του, με αρκετά από αυτά να είναι πρώην σοβιετικές δημοκρατίες ή παλιά μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας.

Σίγουρα το ΝΑΤΟ είναι καλοπροαίρετο στο να θέλει να προσφέρει ασφάλεια στα ευάλωτα νέα μέλη του, όμως δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε τους Βέλγους ή τους Ιταλούς να σκοτώνονται στα χαρακώματα προκειμένου να αποτρέψουν τον στρατό του Πούτιν απ το να κρατηθεί μακριά από την Λιθουανία ή την Εσθονία.

Οι σημερινές δεσμεύσεις του ΝΑΤΟ προς πολλά από τα νέα μέλη του είναι τόσο πιστευτές όσο ήταν οι προφορικές εγγυήσεις της Αγγλίας και της Γαλλίας  για προστασία της Πολωνίας από τους Ναζί και τους Σοβιετικούς γείτονές της τον Αύγουστο του 1939.

Κανένα κράτος μέλος του ΝΑΤΟ, σε όλη τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, δεν επικαλέστηκε το άρθρο 4 του καταστατικού του, που απαιτεί την διαβούλευση όλων των μελών για την αντιμετώπιση μιας υποτιθέμενης απειλής εις βάρος του. Η Τουρκία το έκανε τέσσερις φορές από το 2003 μέχρι σήμερα.

Η άποψη ότι η Δυτική Ευρώπη, που ταλανίζεται από ανεξέλεγκτη μετανάστευση από την Μ. Ανατολή και από ακραία ισλαμική τρομοκρατία, θα προσφέρει στρατιωτική στήριξη για να διασφαλιστεί η ατζέντα και οι βεντέτες του όλο και πιο ισλαμικού αντιδημοκρατικού καθεστώτος του Recep Tayyip Erdogan, είναι απλά μια φαντασίωση.

Ελάχιστα είναι τα μέλη του ΝΑΤΟ που εφαρμόζουν την υποχρέωση τους να επενδύουν το 2% του ΑΕΠ τους στην άμυνα. Αντ αυτού, η σοσιαλιστική Ευρώπη περιμένει από τις ΗΠΑ να φέρουν στους ώμους τους το οικονομικό και στρατιωτικό βάρος της Συμμαχίας.

Η Ευρώπη δείχνει όλο και περισσότερο ανυπεράσπιστη απέναντι στην ισλαμική τρομοκρατία, και ανήμπορη να βάλει φρένο στην μετανάστευση λεγεώνων νεαρών Μουσουλμάνων από τη Μέση Ανατολή. Παράλληλα, αποτελεί ιδανικό στόχο για ασταθή, ίσως και πυρηνικά, καθεστώτα.

Μερικές φορές οι Ευρωπαίοι είναι και προκλητικοί. Βασίζονται στις αμερικανικές επιδοτήσεις για να μειώσουν τις δικές τους αμυντικές δαπάνες, ώστε να αυξήσουν τα σοσιαλιστικά κοινωνικά προνόμια, την ίδια ώρα που λοιδορούν την Αμερική ως έναν στρατιωτικοποιημένο τραμπούκο.

Η χρήση των Νατοϊκών δυνάμεων εκτός Ευρώπης δεν ήταν πάντα αποτελεσματική. Χρησίμευσε στη Σερβία, όχι τόσο στο Αφγανιστάν, ενώ ήταν καταστροφική στη περίπτωση της Λιβύης.

Μήπως λοιπόν έχει δίκιο ο Donald Trump όταν λέει πως πρέπει να αφήσουμε το ΝΑΤΟ να ξεψυχήσει; Μήπως ένα μέλλον χωρίς αυτό είναι προτιμότερο από το σημερινό δαπανηρό και «ελαττωματικό» ΝΑΤΟ;

Όσο πιο πολύ αλλάζουν τα πράγματα, τόσο πιο ίδια μένουν. Ο Λόρδος Ismay, ο πρώτος ΓΓ του ΝΑΤΟ, είχε πει ότι αυτό συστάθηκε για «να κρατηθούν οι Ρώσοι εκτός, οι Αμερικανοί εντός, και οι Γερμανοί κάτω». Σήμερα η ΕΣΣΔ δεν υπάρχει, η Γερμανία ανήκει στην ΕΕ, και η ΕΕ έχει μεγαλύτερο πληθυσμό και μεγαλύτερη οικονομία από τις ΗΠΑ. Μόνο η Ρωσία του Πούτιν παραμένει πυρηνική και επιθετική, επεκτεινόμενη όπου διαισθάνεται  αδυναμία. Η Γερμανία συνεχίζει να αντιμετωπίζεται με καχυποψία από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, είτε εξαιτίας των καταστροφικών μεταναστευτικών πολιτικών της Μέρκελ, είτε εξαιτίας της ασύνετης πρακτικής των πλούσιων τραπεζών της να δανείζουν ανεξέλεγκτα χρεοκοπημένες χώρες της Μεσογείου.

Η ΕΕ ποτέ δεν μπόρεσε να ενώσει τα διάφορα μέλη της σε κάτι το συνεκτικό, όπως είναι οι ΗΠΑ. Εν ολίγοις, θα πρέπει πάντα να προσέχει την ισχυρή Ρωσία. Και η δυναμική Γερμανία θα πρέπει να ενσωματωθεί σε ένα είδος στρατιωτικής συμμαχίας. Τέλος, η Αμερική πάντα θα έχει συμφέρον να αποτρέπει τους Ευρωπαίους από το να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον.

Η Δύση δέχεται επίθεση. Είναι στόχος των ακραίων Ισλαμιστών τρομοκρατών, ενώ χάνει την αποτρεπτική της δύναμη απέναντι στη Ρωσία και τη Κίνα, την ίδια ώρα που την θεωρούν αδύναμη κάποια «καθεστώτα απατεώνες» όπως είναι το Ιράν και η Β. Κορέα. Άρα το θέμα δεν είναι αν το ΝΑΤΟ παραμένει χρήσιμο, αλλά αν μπορεί να αυτό-μεταρρυθμιστεί πριν καταρρεύσει.

Το ΝΑΤΟ θα πρέπει να σταματήσει να αναπτύσσεται. Γιατί να προσφέρει εγγυήσεις σε κράτη τα οποία δεν θα προστάτευε στην πραγματικότητα; Κράτη τα οποία θα αποτελούσαν απλά τις κόκκινες γραμμές για επιθετικούς αντιπάλους που θέλουν να ταπεινώσουν και να απορρυθμίσουν την Συμμαχία;

Το ΝΑΤΟ θα πρέπει να σταματήσει επίσης να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του εκτός Ευρώπης, και να αρχίσει να δίνει αυτού του είδους τις αποστολές εργολαβία στα επί μέρους μέλη του.

Η Τουρκία και άλλα μέλη του θα πρέπει να προειδοποιηθούν πως η απολυταρχία και η ισλαμοποίηση πάνε κόντρα στις αρχές της Συμμαχίας, και αποτελούν λόγο αποβολής από αυτήν.

Οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές στρατιωτικές δαπάνες όχι μόνο θα κρατήσουν την Αμερική στο ΝΑΤΟ, αλλά θα προστατέψουν τους ίδιους τους Ευρωπαίους, που δεν διαθέτουν δυο ωκεανούς, όπως οι ΗΠΑ, ως προστατευτικό μαξιλάρι.

Συνταγματικά κράτη, με κοινές παραδόσεις ελευθερίας του ατόμου, αυτοκριτικής, και ανοχής απέναντι στη διαφορετικότητα, γίνονται όλο και πιο σπάνια στις μέρες μας. Χωρίς κοινή στρατιωτική ισχύ και συνεργασία, οι Ευρωπαίοι κινδυνεύουν.

 Victor Davis Hanson

 National Review

Απόδοση: S.A.