Εγώ δεν ήμουν εκεί, αλλά τα είχα δει να έρχονται…

Το είχα δει το κακό με δρασκελιές να πλησιάζει…

Πριν από μερικές εβδομάδες διάβασα το βιβλίο του Πέτρου Τατσόπουλου «Ήμουν κι εγώ εκεί», και χθες βράδυ παραβρέθηκα στην παρουσίασή του, που έγινε στον ΙΑΝΟ της Θεσσαλονίκης. Μια ιδιαίτερα ευχάριστη βραδιά, με έναν Τατσόπουλο σε μεγάλα κέφια να περιγράφει με γλαφυρό και χιουμοριστικό τρόπο τα όσα έζησε όντας μέλος της «αγέλης» των ημίτρελλων ιδεοληπτικών του Σύριζα, λίγο πριν γίνουν κυβέρνηση της χώρας.

Εδώ και καιρό, από τότε δηλαδή που ο συγκεκριμένος συγγραφέας αποστασιοποιήθηκε από τους πρώην «συντρόφους» του, μια απορία με έτρωγε τα σωθικά: Πως και γιατί ένας πανέξυπνος πνευματικός άνθρωπος, μάσησε, και εντάχθηκε αυτοβούλως σε ένα κόμμα που εγώ ο άσχετος είχα καταλάβει ότι είναι καταστροφικό εδώ και αρκετά χρόνια...

Την ίδια απορία με εμένα είχαν και άλλοι παρευρισκόμενοι, και μάλιστα  πριν του την θέσουν, ο ίδιος ο συγγραφέας φρόντισε να μας καλύψει  μέσα από την παρουσίασή του.

Εν ολίγοις, αν κατάλαβα καλά, δυο ήταν τα στοιχεία που τον οδήγησαν στο απονενοημένο διάβημα: Πρώτον ότι ο Σύριζα τότε ήταν μια αμελητέα ποσότητα, στην δημοσκοπική σκιά της ΔΗΜΑΡ, που κατά πολλούς αποτελούσε το μεγάλο πρόβλημα όντας καταφύγιο των λαμόγιων του Πασόκ, και δεύτερον ότι η ένταξή του έγινε με μια απευθείας συνάντησή του με τον Αλέξη (μέσω της Δούρου), άρα ο ίδιος δεν είχε καμιά εμπειρία από τους χιλιάδες σαλεμένους που απάρτιζαν τις συνιστώσες του μετέπειτα κυβερνητικού Σύριζα.

Αν και για μένα ο Τατσόπουλος παραμένει «ένοχος», έχοντας συμβάλλει στην ανάδειξη και επικράτηση του θηρίου, εν τούτοις μπράβο του που κατάλαβε το λάθος του σχετικά νωρίς, και διπλό μπράβο του που έχει τα κότσια και βγαίνει να καταγγείλει δημόσια τον απίθανο αυτόν θίασο που μας κυβερνά.

Από κει και πέρα είναι αδικαιολόγητος. Διότι δεν μιλάμε για την κυρά Σούλα (απ το πρωτόκολλο δημόσιας υπΕρεσίας) που αγνοεί ακόμη και σήμερα τι ακριβώς ήταν και είναι ο Σύριζα, και τον ψηφίζει για να πάρει αύξηση, ούτε για τον φίλο μου τον Μήτσο (πρώην πασόκο νυν συριζαίο) που συνεχίζει να πίνει νερό στο όνομα του γελαστού παιδιού, που τα ‘βαλε στα ίσα με τους «κακοί ξένοι τοκογλύφοι», και του θυμίζει τον Ανδρέα! Μιλάμε όμως για έναν διαβασμένο (ιστορικά) άνθρωπο που έπρεπε να ξέρει. Όπως ήξερα εγώ (scripta manent).

Το μόνο στο οποίο συμφωνώ με τον Τατσόπουλο είναι το γεγονός ότι όντως, μέχρι το 2012 κανείς δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία στον Σύριζα. Ακόμη κι εγώ, που έγραφα «πολιτικά» παραληρήματα και σχόλια από το 2008, τον Σύριζα τον θεωρούσα ένα δευτεροκλασάτο γραφικό «κίνημα» που το απάρτιζαν συνιστώσες ιδεοληπτικών, συμπλεγματικών και επαγγελματιών «αριστερών», που η μόνη τριβή τους με την πραγματική ζωή, με τον κόσμο της εργασίας, ήταν η εμπλοκή τους με τα «κινήματα», όπως περηφανεύονται να λένε. Για αυτό και απλά τον λοιδορούσα. Τίποτε περισσότερο. Δεν τον είχα πάρει στα σοβαρά.

Μέχρι που ο Αλέξης έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, και τότε συνειδητοποίησα τον πραγματικό κίνδυνο, αλλά ήταν ήδη πολύ αργά. Η ζημιά είχε γίνει. Το μικρόβιο του λαϊκισμού και των ανέξοδων κούφιων υποσχέσεων είχε εξαπλωθεί σε ολόκληρη την κοινωνία… μια κοινωνία στην οποία (όπως είπε και ο Τατσόπουλος) σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, ο ένας στους δυο συμπολίτες μας δεν έχει ανοίξει βιβλίο (εξωσχολικό) στη ζωή του! Και επειδή δεν ψηφίζουν μόνο οι Νανόπουλοι, αλλά και οι Μήτσοι, ο Αλέξης λατρεύτηκε, και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, με μια Ελλάδα σχεδόν ολοκληρωτικά καταστραμμένη, ένα βήμα πριν την επιστροφή της στη δραχμή και άρα στο 1950 (και όχι στο 2001 όπως νομίζουν οι θιασώτες της). Και παρεμπιπτόντως να θυμίσω ότι ακόμη κι αν δηλώσουμε επίσημη πτώχευση, ακόμη κι αν πάμε στη δραχμή, τα χρέη μας θα συνεχίσουν να υπάρχουν, και μάλιστα σε ευρώ (το είχε πει και ο Παλαβίτσας στον Ενικό, σε μια σπάνια στιγμή διαύγειάς του).

Τέλος πάντων, ο γέγονε γέγονε… τι κάνουμε από δω και πέρα;

Προσωπικά, μέχρι πρότινος πίστευα ότι η συμμορία του Μαξίμου θα φύγει νύχτα με ελικόπτερα. Τελευταία, άλλαξα γνώμη. Πιστεύω ότι μέσα από την βλακεία του, ο Αλέξης (έστω σπασμοδικά) το πάει λάου λάου για να πετύχει αυτό που θέλει: Επιστροφή στη δραχμή, έχοντας «διώξει» το ΔΝΤ, και πείθοντας τον λαό ότι άλλη λύση δεν υπάρχει, αφού οι τοκογλύφοι μας στραγγίζουν. Ηρωική έξοδος δηλαδή απ την ευρωζώνη, και αργότερα κι απ την ΕΕ (απ΄την Σένγκεν είμαστε ήδη ντε φάκτο εκτός). Εξάλλου, το βλέπω καθημερινά γύρω μου, αφού ακόμη και κατά τα άλλα σοβαροί και μετρημένοι άνθρωποι λένε «δεν πάει άλλο… ας πάμε στη δραχμή να τελειώνει αυτό το μαρτύριο».

Εξ ου και το χάιδεμα των δημοσίων υπαλλήλων, οι αμέτρητες προσλήψεις και διορισμοί (ακόμη και στενογράφων!!!!! στην Αγροτική Τράπεζα που δεν υπάρχει), ο πόλεμος κατά των επιχειρηματιών και του ιδιωτικού τομέα, κλπ. Ο Αλέξης μας θέλει σοβιετία, με στρατιές εκατομμυρίων διορισμένων στο δημόσιο και εξαρτημένων ψηφοφόρων, τους οποίους θα πληρώνει με πληθωριστικό χρήμα που θα τυπώνει η ίδια η Ελλάδα, ελεύθερη πια από την θηλιά της ΕΕ, και οι οποίοι θα τον αποθεώνουν σαν ένα Κιμ Γιονγκ της καθ ημάς Σομαλίας … με μπόλικα  ταρατατζούμ. Ένα ιδιότυπο δηλαδή τσαβικό καθεστώς βαλκανικής κοπής… κάτι σαν την πάλαι ποτέ Βουλγαρία ή Γιουγκοσλαβία, όπου ακόμη και τα κυλικεία ήταν δημόσια, και για να πιεις έναν καφέ χρειάζονταν δεκαπέντε δημόσιοι υπάλληλοι για να τον φτιάξουν, και αν…

Εκεί μας πάει ο Αλέξης, ο οποίος να μη ξεχνάμε ότι κάνει ότι θέλει έχοντας συγκυβερνήτη τον συγκαμένο του 3.69%. Αυτό το 0.69% κρατάει τον Τσίπρα στο Μαξίμου, και κατευθύνει την αλαζονεία του υπουργού Εθνικής Άμυνας, ο οποίος όταν δεν πετάει με Φάντομ, συνεχώς μιλάει για τον λαό που τον ψήφισε… το 0.69%!!!!!

Και μιας και θυμήθηκα το όριο του 3% που πρέπει να περνιέται για να μπει κάποιο κόμμα στη Βουλή, να θυμίσω εδώ (πολλοί δεν το γνωρίζουν) ότι μπήκε αυτό το όριο κάποτε, για να αποφευχθούν τυχόν εθνικές περιπέτειες με κόμματα Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης. Ναι, αλλά σήμερα από τους μόλις 153 βουλευτές που στηρίζουν την καταστροφική εθνοσωτήρια κυβέρνηση, οι τρεις είναι Μουσουλμάνοι (Σύριζα)! Δηλαδή, αν αυτοί οι τρεις το θελήσουν ρίχνουν αύριο κιόλας την συγκυβέρνηση της τρέλας. Καταλαβαίνετε λοιπόν γιατί χαϊδεύουμε τους «πρόσφυγες» απ το Μαγκρέμπ και την Μ. Ανατολή; Καταλαβαίνετε γιατί προσκαλέσαμε Τούρκους επιτηρητές στα νησιά μας; Καταλαβαίνετε γιατί πάμε κατά διαόλου;

Και άντε κάποιοι λίγοι το καταλαβαίνουμε(ουν)… όταν όμως μετά από ενάμιση χρόνο απόλυτης κυβερνητικής αποτυχίας, με κλειστές τράπεζες, κλειστά σύνορα, κλπ κλπ, στις δημοσκοπήσεις ο Σύριζας παίρνει 17%, με την ΝΔ να παίρνει το πολύ 24%... τι σημαίνει; Ότι δυστυχώς, οι πολλοί ακόμη δεν κατάλαβαν τίποτα.

Ίσως το καταλάβουν στο εγγύς μέλλον, όταν θα είναι στημένοι επί ώρες στις ουρές των συσσιτίων, και θα τους κλέβει με τσαμπουκά την σειρά ο Αχμέτ απ το Αλγέρι κραδαίνοντας χατζάρα…

Τότε όμως θα είναι πολύ αργά.

Υγεία, και ας προσέχαμε…

Strange Attractor