Μία συνηθισμένη μέρα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ…

Μας βγαίνει πανάκριβα, αλλά το καλό πράγμα πληρώνεται. Στη χώρα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν πλήττεις ποτέ. Βγαίνει η Σακοράφα στο μεϊντάνι του διαδικτύου και οικτίρει το ΣΥΡΙΖΑ. Νιώθει, λέει, ντροπή, επειδή κάποτε ήλπισε μαζί του. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί τη Σακοράφα ότι δεν παραδίδει την ευρωβουλευτική έδρα. Και για να κάνει την πολιτική αντιπαράθεση καβγά κομμωτηρίου, της θυμίζει ότι ακόμη χρωστά τις συνδρομές στο κόμμα.

Παίρνει γραμμή ο αυριανισμός, ορμά στη Σακοράφα -πάλι καλά που δεν μας είπαν ότι ήταν ντοπαρισμένη, όταν έκανε το παγκόσμιο ρεκόρ. Ο ΣΥΡΙΖΑ που κατηγορεί τη Σακοράφα ότι υπέκλεψε την έδρα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που δέχθηκε πανηγυρικά τη Σακοράφα και πολλούς σαν τη Σακοράφα, όταν εκείνοι αποστάτησαν από το ΠΑΣΟΚ, κουβαλώντας και τις έδρες, λες και ήταν η προίκα τους. Όταν κλέβεις έδρα από το ΠΑΣΟΚ, δεν τρέχει κάστανο, όταν κλέβεις από το ΣΥΡΙΖΑ, καταγγέλλεσαι ως πολιτικός απατεώνας. Όπως, όταν υπογράφει μνημόνιο ο Βενιζέλος, είναι “όργανο των δανειστών”, ενώ, όταν υπογράφει ο Τσίπρας, είναι “ηγέτης των λαών της  Ευρώπης”...

Πριν να περάσει μια ώρα, βγαίνει η Ραχήλ Μακρή και τα βάζει με την Κατριβάνου, που παραιτήθηκε, “αφού ολοκλήρωσε το όνειρό της: να βγάλει από τις φυλακές απατεώνες, καταχραστές, παιδεραστές και λοιπούς κακούργους”. Τυπική Ραχήλ, έστω κι αν επί της ουσίας δεν έχει και πολύ άδικο.

Το πρώτο, πρώτο νομοσχέδιο που πέρασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν αιτία για πανηγύρι στις πτέρυγες βαρυποινιτών και κάποιες διατάξεις του όλως συμπτωματικώς ήταν εκείνες που διαπραγματευόταν ο Λάμπρου με τους “Πυρήνες”. Όμως το νομοσχέδιο που έβγαλε από τη φυλακή βαρυποινίτες το ψήφισε και η Ραχήλ ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Και όταν ο ΣΥΡΙΖΑ την υιοθέτησε, ήξερε τι παίρνει. Αν αληθεύει ότι ήταν προσωπική επιλογή του Τσίπρα, ακόμη χειρότερα. Δώδεκα χιλιάδες ψήφους πήρε η Ραχήλ στο νομό Κοζάνης. Δώδεκα χιλιάδες ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ έβγαλαν πρώτη βουλευτή μία πολιτικό με παράδοξες απόψεις, εθνικιστικές καταβολές, προκλητική συμπεριφορά και προβληματική αισθητική, γεγονός που συνιστά την καθαρότερη απόδειξη ότι στη βάση τους τα δύο κόμματα μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό.

Στη Ραχήλ απάντησε ο Καρανίκας, σύμβουλος πολιτικού σχεδιασμού στο Μαξίμου, 2.000 ευρώ το μήνα. Είναι, λέει, ρετάλι τσίρκου και ηθικά ξεπλυμένη, ψάχνει να κάνει δηλώσεις στις λινάτσες της αντίδρασης και τη βλέπει να φωτογραφίζεται γυμνή με την άλλη αστεία, τη Βούλτεψη.
Η μέρα στο τρελοκομείο είχε συνέχεια. Βγήκε η βουλευτής Καφαντάρη και είπε ότι καλώς ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζε τα κινήματα “δεν πληρώνω”, όσο ήταν στην αντιπολίτευση, αλλά σήμερα οι πολίτες πρέπει να πληρώνουν φόρους, επειδή τώρα πια “η χώρα έχει προοπτική”. Και κατά το απόγευμα ο αρχηγός των ΑΝΕΛ θυμήθηκε ότι η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά είναι “εγκληματική και αντισυνταγματική”. Δύο μέρες νωρίτερα την είχαν ψηφίσει ο ίδιος και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του. Έναν χρόνο πριν έγραφε ότι, όσο υπάρχει αυτός, δεν αλλάζει ο μειωμένος ΦΠΑ στα νησιά -δήλωση που έχει τόση αξία όσο μία δήλωση του Πάνου Καμμένου. Με άλλα λόγια μία συνηθισμένη μέρα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Θέατρο σκιών, καθημερινές παραστάσεις. Καραγκιόζηδες, Χατζηαβάτηδες, Κολλητήρια, Βεληγκέκες, Σιορδιονύσιοι, Αγλαΐες, όλοι οι χαρακτήρες στο μπερντέ. Κουτοπόνηροι, ημιμαθείς, ψευτόμαγκες, κακομοίρηδες, ψεύτες, υποκριτές. Ό,τι λατρεύει ο μέσος Έλληνας. Σε αυτούς αναγνωρίζει τον εαυτό του…

Μάκης Βοϊτσίδης

Μακεδονία