Ο Μαδούρο τα έκανε όλα μπάχαλο…

Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολά Μαδούρο κήρυξε το βράδυ της Παρασκευής κατάσταση έκτακτης  ανάγκης, λίγες ώρες μετά την προειδοποίηση Αμερικανών αξιωματούχων ότι η χώρα του κινδυνεύει με πλήρη διάλυση. Τώρα, υπό αυτές τις συνθήκες, οι αυξημένες εξουσίες του προέδρου τον επιτρέπουν «να σταθεροποιήσει την πατρίδα μας, και να αντιμετωπίσει όλες τις εσωτερικές και διεθνείς απειλές εναντίον της», όπως είπε, αποφεύγοντας  όμως να μπει σε λεπτομέρειες.

Η Βενεζουέλα παλεύει με έναν απίθανο πληθωρισμό, μια διαρκώς όλο και πιο συρρικνωμένη οικονομία, χρόνιες ελλείψεις στα τρόφιμα, και διακοπές ρεύματος τόσο συχνές που οι δημόσιοι υπάλληλοι εργάζονται μόνο δυο ημέρες την εβδομάδα, με τον Μαδούρο να καλεί τις γυναίκες να σταματήσουν την χρήση των σεσουάρ προκειμένου να εξοικονομηθεί ενέργεια...

Τον περασμένο Δεκέμβριο η αντιπολίτευση κέρδισε τις βουλευτικέ εκλογές με μεγάλη διαφορά, και τώρα πιέζει για διεξαγωγή δημοψηφίσματος (σύμφωνα με το σύνταγμα)  προκειμένου να ανατραπεί ο πρόεδρος, ο οποίος όμως είναι αποφασισμένος να ολοκληρώσει την θητεία του που λήγει στα τέλη του 2019.

Πάντως, ειδικοί αναλυτές των ΗΠΑ αμφιβάλλουν αν ο Μαδούρο θα μπορέσει να αποφύγει την παραίτηση, ακόμη κι αν καταφέρει να ματαιώσει το δημοψήφισμα.

Ο Μαδούρο, πρώην οδηγός λεωφορείου και στενός συνεργάτης του μακαρίτη Τσάβεζ, ανέλαβε την ηγεσία της χώρας μετά τον θάνατο του ιδρυτή της «βολιβαριανής επανάστασης» από καρκίνο. Δυστυχώς στερείται της χαρισματικής προσωπικότητας του προκατόχου του, όπως επίσης στερείται τα τεράστια έσοδα από τις πωλήσεις πετρελαίου που απολάμβανε ο Τσάβεζ.

Μάλιστα, όπως λένε οι ειδικοί αναλυτές, κινδυνεύει πλέον και από ένα εσωτερικό πραξικόπημα από πλευράς συνεργατών του, που έχουν απαυδήσει από τον τρόπο που ο Μαδούρο διαχειρίζεται την κληρονομιά του Τσάβεζ, ενώ είναι πολύ πιθανό ακόμη και ένα στρατιωτικό πραξικόπημα.

Η κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης έρχεται μετά από μια εβδομάδα καθημερινών βίαιων διαδηλώσεων, με μάχες πολιτών εναντίον της αστυνομίας.

Το μεγάλο πρόβλημα του Μαδούρο είναι το οικονομικό, αφού η οικονομία της Βενεζουέλας που συρρικνώθηκε πέρσι, αναμένεται να συρρικνωθεί κατά 8% ακόμη φέτος. Ο πληθωρισμός είναι ήδη τριψήφιος, και αναμένεται να φτάσει στο 700% ως το τέλος του έτους, κάτι που σημαίνει ότι το κράτος δεν θα έχει λεφτά ούτε για να τυπώσει νέο χρήμα!

Την ώρα που οι ελλείψεις στα βασικά αγαθά αυξάνονται, οι πολυπληθείς ουρές για ώρες ατελείωτες έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο, όπως και το πλιάτσικο στα καταστήματα με τις «συμμορίες» των πεινασμένων πολιτών να κλέβουν αλεύρι, κοτόπουλα, ακόμη και εσώρουχα!

Παράλληλα, μια ασυνήθιστη ξηρασία έχει προκαλέσει μεγάλη έλλειψη σε ηλεκτρικό ρεύμα, αφού η Βενεζουέλα βασίζεται κυρίως στην υδροηλεκτρική ενέργεια. Οι αντίπαλοι όμως του Μαδούρο επιμένουν ότι το πρόβλημα οφείλεται κυρίως στις ελλείψεις επενδύσεων, και στην κακοδιαχείριση.

Η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να διαχειριστεί το πρόβλημα, άλλαξε την επίσημη ώρα πηγαίνοντας τα ρολόγια μισή ώρα μπροστά, κλείνοντας τα σχολεία τις Παρασκευές, δίνοντας τρία επιπλέον ρεπό την εβδομάδα στους δημοσίους υπαλλήλους, και επιστρατεύοντας  τον ίδιο τον Μαδούρο που δίνει διάφορες συμβουλές για το πώς θα εξοικονομηθεί ενέργεια. «Περιορίστε την χρήση σεσουάρ… μπορείτε να το κάνετε;» ζήτησε σε τηλεοπτική του εμφάνιση, απευθυνόμενος στις γυναίκες της χώρας του.

Εν τω μεταξύ, σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα, το Καράκας είναι τώρα μια από τις πιο επικίνδυνες πόλεις του πλανήτη, με τους ανθρώπους που περιμένουν επί ώρες στις ουρές για να αγοράσουν αλεύρι ή ζάχαρη, να μην έχουν επάνω τους λεφτά, για τον φόβο της κλοπής, αλλά να συνεννοούνται με γνωστούς ώστε να τους τα φέρνουν την στιγμή που φτάνουν στο ταμείο.

Για τον Μαδούρο όλα είναι μια συνομωσία των Αμερικανών εναντίον της χώρας του, οι οποίοι είναι σε αγαστή συνεργασία με τους «εγχώριους δεξιούς φασίστες», όπως λέει.

Η μόνη ελπίδα για μια ανάκαμψη είναι η άνοδος της διεθνούς τιμής του πετρελαίου, ή κάποια κινεζικά δάνεια, αν και τίποτα από τα δυο δεν μοιάζει πιθανό. Ενδεικτικά, το περίφημο «τρένο σφαίρα» που κατασκευάζονταν, και που θα αποτελούσε το πρώτο και μεγαλύτερο σύμβολο της νοτιοαμερικανικής σοσιαλιστικής αλληλεγγύης, έχει ματαιωθεί, αφού ήδη οι εργασίες είναι τέσσερα χρόνια πέραν των συμφωνημένων χρονικών περιθωρίων, με τους Κινέζους εργάτες να έχουν αποχωρήσει, με τα εργοτάξια να έχουν λεηλατηθεί, και με τις κυβερνητικές αποστολές στο Πεκίνο να επιστρέφουν στο Καράκας με άδεια χέρια. Παράλληλα, αποχώρησαν και δυο μεγάλες πετρελαϊκές εταιρίες, η Schlumberger και η  Halliburton, αφού το κράτος τους χρωστάει χρήματα, με αποτέλεσμα η παραγωγή αργού πετρελαίου να πέσει κάτω από τα δυο εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα για πρώτη φορά στα τελευταία 20 χρόνια.

The Guardian​

Απόδοση: S.A.