Να παλινορθώσουμε τη Δημοκρατία, και μετά να φαγωθούμε!

Ας το πούμε απλά. Τα πράγματα όσο πάνε και σοβαρεύουν. Πολλοί εφησύχασαν μετά το καλοκαίρι, αφού ο καταληψίας υπέγραψε τη συμφωνία, για να εφησυχάσουν ακόμη περισσότερο μετά τις τελευταίες ψηφοφορίες στη Βουλή όπου ψηφίστηκαν πολλά από τα προαπαιτούμενα και η διαβόητη πλέον αξιολόγηση φαίνεται να κλείνει.

Θεώρησαν λοιπόν πολλοί φίλοι, της αποδώ πλευράς, αλλά ακόμη και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, της ελάσσονος όσο και της μείζονος ότι η χώρα επανέρχεται σε μια κανονικότητα, ότι τα ζητήματα που θα μας απασχολήσουν είναι διαχειριστικής υφής, έχουν να κάνουν με το πόσα παίρνει ο Καρανίκας, αν θα απολυθούν ή όχι και πόσοι από το δημόσιο και φυσικά ο ΕΝΦΙΑ, αν πρέπει να καταργηθεί, να μειωθεί ή δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο…

Μέσα σε αυτό πλαίσιο και η κριτική που ασκήθηκε πρόσφατα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και για την οποία γράψαμε (https://toparatiritirio2012.wordpress.com/…/%CF%84%CE%BF-%…/) καθώς και οι αμφιβολίες που έφθασαν μέχρι και την ανοιχτή εχθρότητα απέναντι στο κίνημα των ‪#‎παραιτηθείτε και την προγραμματισμένη συγκέντρωση της 15ης Ιουνίου. Τμήμα αυτής της κριτικής –όχι βέβαια πως το είχε ανάγκη- ενσωματώνοντας ο υπουργός Παιδείας Νίκος Catman Φίλης, έκανε λόγο για κίνηση που κινείται στα όρια της συνταγματικής ανοχής, και τόνισε πως έχουμε βεβαίως δημοκρατία αλλά δεν είναι δυνατόν να γίνονται συγκεντρώσεις που υπονομεύουν την κυβέρνηση. (Υποθέτω πως στις δημοκρατίες που συμπαθεί ο Νίκος Φίλης, συγκεντρώσεις γίνονται μόνο με σκοπό να ενισχύσουν την κυβέρνηση, κάτι σαν τους descamisados της Αργεντινής του Περόν ή τις περιβόητες «μπουτούδες» του περασμένου Ιουλίου στην πλατεία Συντάγματος και φυσικά κάθε άλλη, αν και εφόσον δεν είναι απαγορευμένη, «κινείται στα όρια της συνταγματικής ανοχής»).

Παράλληλα η εθνοσωτήριος, ζηλώσα τη δόξα της εθνοσωτηρίου της επταετίας, αφήνει να διαρρεύσει ότι προτίθεται να προχωρήσει σε αναθεώρηση του συντάγματος «με προσφυγή στο Λαό» ήτοι με δημοψήφισμα, κατά παράβαση του συντάγματος, όπως άλλωστε υποστηρίζει και ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας με σχετικό άρθρο του (http://www.kathimerini.gr/…/ana8ewrhsh-toy-syntagmatos-mesw…) από το 2011 κι οποίος θέλω να πιστεύω δεν άλλαξε την επιστημονική του γνώμη μετά την ανάρρησή του στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα της χώρας.

Και φυσικά, παραμένουν όλα τα υπόλοιπα, με τις επιχειρούμενες αλλαγές στην Παιδεία όλων των βαθμίδων και γενικά την προώθηση στα μη αμιγώς οικονομικά θέματα όλων των πάγιων ιδεοληπτικών εμμονών της Αριστεράς που μετά το Γράμμο, τους δίνεται η ευκαιρία επιτέλους να δοκιμάσουν με 70 χρόνια σχεδόν καθυστέρηση, την πλήρη μετατροπή της χώρας μας σε μπολιβαριανή δημοκρατία σοβιετικού τύπου.

Την ώρα δε που όλα αυτά συμβαίνουν, η αξιωματική αντιπολίτευση μοιάζει να υιοθετεί τη θεωρία του ώριμου φρούτου, αναμένοντας απλώς την ημερομηνία εκλογών και προσδοκώντας στη διαφαινόμενη καθαρή επικράτησή της, το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ κείνται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας με την υπόθεση της ανασύστασης της Κενροαριστεράς να ακολουθεί κυματισμούς που θυμίζουν άμπωτη και πλημμυρίδα και τον συμπαθή Βασίλη Λεβέντη που κάποιοι έχρισαν ελπίδα του μεταρρυθμιστικού μπλοκ να μας εξηγεί πόσο χάλια είναι η παραλία της Καλαμάτας (προφανώς χωρίς να έχει δει παλαιότερο πανώ των κατοίκων της που ζητούσαν την προστασία «της ωραιότερης αστικής παραλίας του κόσμου», όπως χαρακτηριστικά έγραφαν) και πόσο κακό (;) έχει κάνει η επένδυση του Costa Navarino.

Και φυσικά, τα γράψαμε και πρόσφατα, ένα κομμάτι της αποδώ πλευράς εξαντλεί το όποιο πολιτικό κεφάλαιο έχει, ασκώντας μια κριτική που αφορά περισσότερο θεωρία παρά πράξη. «Γιατί δεν έχει πει ο Κυριάκος ότι αποτάσσεται το Ραφηνάτο;», «γιατί δεν έχει αναγνωρίσει τα σωστά της διακυβέρνησης ΓΑΠ ή Παπαδήμου;», «γιατί δε διαγράφει τον Τζιτζικώστα;», «γιατί λέει καλημέρα στο Μεϊμαράκη;», «γιατί διέγραψε το Φαήλο;», «γιατί δεν είπε ότι θα ανασκολοπίσει όλους τους δημοσίους υπαλλήλους και θα τους κρεμάσει μετά στα δέντρα του Εθνικού Κήπου;», «γιατί δεν είπε ότι θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ και θα μας δώκει πίσω ότι πλερώσαμε αναδρομικά;». Από κοντά, η κριτική στους #παραιτηθείτε, γιατί δεν θα έχει αποτέλεσμα, γιατί δεν είναι κομ ιλ φο, γιατί συσπειρώνει τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί με τον ένα διοργανωτή είχαμε τσακωθεί για το αν πρέπει να λέμε τα Σκόπια «Μακεδονία», γιατί δεν μας αρέσουν οι συγκεντρώσεις, γιατί, γιατί, γιατί.

Όλα αυτά, την ίδια ώρα που η εθνοσωτήριος ετοιμάζει συνταγματική εκτροπή και διολίσθηση του πολιτεύματος σε κάτι άλλο που θυμίζει μόνο Δημοκρατία, διατηρώντας μια απλή συνωνυμία με την πραγματική. Το γεγονός ότι οι κινήσεις αυτές της εθνοσωτηρίου δεν περιλαμβάνουν τανκς ή αίμα δε σημαίνει ότι δεν γίνονται. Άλλωστε το δημοψήφισμα του καλοκαιριού μια πρόβα ήταν για αυτά που έρχονται. Το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ κι όσο κι αν ανακουφιστήκαμε που ο καταληψίας δεν έκανε το τελικό σάλτο μορτάλε η διαστρέβλωση της λαϊκής ετυμηγορίας παραμένει ξεκάθαρη και σαφής.

Ας φανταστούμε απλώς, το 1974, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τελικά, να επαναφέρει στον θρόνο τον Κωνσταντίνο, χρησιμοποιώντας αντιστοίχου φυράματος με τον καταληψία επιχειρήματα. Ας το φανταστούμε για να καταλάβουμε το μέγεθος της πολιτικής απάτης του Τσίπρα. Η χρήση βαζελίνης δεν αναιρεί το γεγονός ότι κάποιο ξένο σώμα εισέρχεται στον ορθό, για να το κάνουμε όσο πιο νιανιά γίνεται.

Πού θέλω να καταλήξω; Στο ότι πρέπει εμείς, οι πολίτες που αντιλαμβανόμαστε ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι άλλο, ότι εδώ δεν είναι οι εποχές που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ διαγκωνίζονταν στο ποιός μπορεί να πετύχει καλύτερη απορρόφηση των κοινοτικών προγραμμάτων ή ποιός είναι πιο ικανός για να αναλάβει να διαχειριστεί τα κοινόχρηστα της πολυκατοικίας. Δεν έχουμε να κάνουμε με αντιπαλότητες εντός ενός πλαισίου που δεν αμφισβητείται. Δε συζητάμε αν η Ρεάλ ή η Μπαρτσελόνα παίζει καλύτερη μπάλα: εδώ έχουμε απέναντι κάποιον που λέει πως μπορεί να βάλει γκολ με τα χέρια.

Μέσα στην παραζάλη τους πολλοί ήταν εκείνοι οι χρήσιμοι ή οι άχρηστοι ηλίθιοι που τον Ιανουάριο του 2015 έλεγαν πως «ψηφίζουμε για πολίτευμα». Είχαν δίκιο. Αλλά ούτε οι ίδιοι μπορούσαν να φανταστούν πόσο δίκιο είχαν.

Γι’ αυτό λοιπόν είναι απαραίτητο να αφήσουμε εγωισμούς και εμπάθειες, κόμπλεξ ή ναρκισσισμούς, πικρίες ή διαφωνίες επί των επουσιωδών και να αγωνιστούμε για να παλινορθώσουμε τη Δημοκρατία μας, που με όλα της τα στραβά, λειτούργησε αρκετά ικανοποιητικά από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Να παλινορθώσουμε τη Δημοκρατία και μετά έχουμε το χρόνο να δούμε αν τον Καρανίκα θα τον διαδεχθεί η Βούλτεψη ή αν θα μειωθεί ή όχι ο ΕΝΦΙΑ. Εκτός αν θέλουμε η εθνοσωτήριος να προχωρήσει απρόσκοπτα στην πλήρη μετατροπή της χώρας μας σε σοβιετική δημοκρατία.

Κι ας μη σκάμε, στις κολεκτιβοποιημένες κοινωνίες δεν υπάρχει ατομική ιδιοκτησία άρα ούτε και ΕΝΦΙΑ. Ιδού η λύση!

Β.Κ (ή κατά κόσμον Σουλεϊμαν αλ Κανουνί).

Το Παρατηρητήριο