Καλογρίτσας: Ο Κοσκωτάς του Αλέξη…

Μπροστά στο αναδυόμενο σκάνδαλο Καλογρίτσα, εκείνο του Κοσκωτά φαντάζει ασήμαντο, και το άλλο, με τον Γούκο… ανθυπολεπτομέρεια.

Γιατί τα συγκρίνω; Διότι όταν έσκασε το θέμα με τον Κοσκωτά, ήμουν ενήλικος, και δούλευα κιόλας. Χώρια του ότι τότε διάβαζα και δυο τρεις εφημερίδες την ημέρα. Συνεπώς τα θυμάμαι όλα σαν χτες.

Εν ολίγοις, ο Ανδρέας, που ζούσε στο πετσί του την φθορά μετά από 7-8 χρόνια διακυβέρνησης και κυβιστήσεων, θέλησε να αντικαταστήσει τα παλιά τζάκια με νέα δικά του, και να ξεδοντιάσει τους τότε βαρόνους των μίντια, που ήταν οι εφημερίδες, βάζοντας έναν δικό του στη θέση τους.

Και επέλεξε τον Κοσκωτά, έναν χρόνιο φυγόστρατο απατεώνα, ούτε καν 30 ετών, που με κόλπα ζόρικα και υπόγειες μεθοδεύσεις είχε καταφέρει να πάρει στα χέρια του μια τράπεζα στην οποία ξεκίνησε ως κλητήρας...

Και για να μη ξεχνάμε, οι άπειροι φίλαθλοι του ΟΣΦΠ, άσχετα τι έγινε μετά, τον λάτρευαν σαν θεό, αφού ο χοντρός ήταν λαρτζ και γαλαντόμος. Και γιατί να μην είναι; Δικά του ήταν άλλωστε; Μάλιστα, όπως λέγανε τότε, κάθε Κυριακή μέχρι να πάει από την Μερσεντές του στην κερκίδα των επισήμων, μοίραζε περίπου 5.000 δρχ σε φιλοδωρήματα σε όποιον του άνοιγε την πόρτα, τον ξεσκόνιζε, κλπ. Και ήταν πολλοί οι βαστάζοι και οι γλείφτες του… όπως πολλές ήταν οι 5.000 δρχ τότε.

Για να καταλάβουν οι νεότεροι πόσο λαρτζ ήταν, να θυμίσω τη αγορά του Ντέταρι με ποσό ρεκόρ για την εποχή, του Κωφίδη με 400 εκ. δραχμές, και τεσσάρων παικτών του ΠΑΟΚ μαζί με τον προπονητή τους (Λίμπρεχτ)!!!!!  μέσα σε ένα μεσημέρι μάλιστα. Μόνο ο Χατζηπαναγής είχε πει όχι, και μάλιστα σε ανοικτή επιταγή, διότι προφανώς είχε καταλάβει για τι  λαμόγιο πρόκειται.

Το πρώτο μεγάλο χαστούκι το έφαγε ο Κοσκωτάς όταν συνοδεύοντας άλλους επιχειρηματίες στην Αμερική, τον τσάκωσαν για παλιές καταδίκες φοροδιαφυγής, με την ελληνική πρεσβεία να τον καλύπτει εκδίδοντάς του νέο διαβατήριο για να διαφύγει. Από κει και πέρα το κουβάρι ξετυλίχτηκε, και εντός ολίγων ετών καταλήξαμε στα ειδικά δικαστήρια, με τον Ανδρέα (δεν πήγε καν στην αίθουσα) και τους συνεργάτες του να κάθονται στο εδώλιο και να απολογούνται στον μπαμπά της ζουρλής που έπαιζε τον εισαγγελέα,  και στον κολλητό του Μητσοτάκη, που ήταν πρόεδρος του δικαστηρίου.

Κάτι ανάλογο λοιπόν διαπιστώνω να συμβαίνει και σήμερα, με πάρα πολλές δηλαδή ομοιότητες, μόνο που το σημερινό, όπως είχε πει και ο Μαρξ, είναι μια παρωδία του τότε. Μια κακόγουστη στημένη φάρσα, που θα γίνει ο λάκκος στον οποίο θα πέσει το κακέκτυπο του Ανδρέα, ο σέξι Αλέξης.

Έχουμε και λέμε: Μια σαθρή τράπεζα που τα μοναδικά της κεφάλαια είναι τα χρήματα των ταμείων των μηχανικών, όπως τότε με την Κρήτης που με εντολή Πασόκ όλες οι ΔΕΚΟ της στέλνανε τα χρήματά τους.

Ένας περίεργος «επιχειρηματίας», με κατάλληλες κουμπαριές, που παίρνει δάνεια από την εν λόγω τράπεζα (ο Κοσκωτάς δανείζονταν από την δική του), με μόνα εχέγγυα ένα βοσκοτόπι που διεκδικείται δικαστικά από πολλούς, και που στην ουσία πληρώνει περισσότερο ΕΝΦΙΑ απ ότι η αξία του, που δεν του ανήκει, αλλά που του δόθηκε δανεικό πρόσφατα με πληρεξούσιους που έχουν πεθάνει από το 2011, και που «ανήκει» σε μια εταιρία που δεν υπάρχει από εικοσαετία, με δηλωμένη μια διεύθυνση στην οποία κανείς δεν την έχει ακουστά.

Αυτά έτσι συνοπτικά. Με αυτόν λοιπόν τον frontman, ο Αλέξης θέλει να βάλει χέρι στην «διαπλοκή» όπως λέει, αλλά στην ουσία θέλει να ελέγξει την διάχυση πληροφοριών, και την ενημέρωση, πιστός στις αριστερές του καταβολές.

Έλα όμως, που στο Ελλαδιστάν, όποιος τα έβαλε με τα συμφέροντα των ΜΜΕ στο τέλος την πάτησε. Εδώ κοτζάμ Ανδρέας και σύρθηκε στα ειδικά δικαστήρια, θα την γλιτώσει ο ολίγιστος; Με τόσους πανίσχυρους αντιπάλους, που έχουν μάθει δεκαετίες να ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις;

Και αν ο Αλέξης ήταν γνήσιος, θα ήμουν σε αυτό το θέμα μαζί του. Εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια έχω γράψει για την «τηλεοπτική δημοκρατία» που ζούμε, όπου το σκήπτρο των άλλοτε βασιλέων έχει αντικατασταθεί απ το μαρκούτσι του κάθε δημοσιογράφου. Με δυο γενιές Ελλήνων και Ελληνίδων να έχουν κάψει φλάντζες χάρη στην Ρούλα Κορομηλά, την Μενεγάκη, τον Μικρούτσικο, τα ρεάλιτι, τα τάλεντ σόου, τα Ερωτοδικεία, τον Παπαδάκη, τον Αυτιά,  κλπ. Εξάλλου τα κανάλια είναι αυτά που εξέθρεψαν τους δήμιους μας οι οποίοι τώρα απειλούν με αποκεφαλισμό και τα ίδια. Χωρίς αυτά ποιος θα ήξερε τον Μπαρουφάκη, τον Κατρούγκαλο,  και τον Παλαβίτσα;

Το αποτέλεσμα λοιπόν αυτού του εικοσαετούς και βάλε λουτρού βλακείας, αυτής της κυριαρχίας του τίποτα, την λουζόμαστε τώρα, αφού όλες οι άλλοτε τσαούσες, και όλα τα χαζοχαρούμενα που μαζεύονταν έξω απ τα στούντιο για να κλάψουν για την Μάρω Λύτρα και τον Νίνο, για να δουν από κοντά τον Πρόδρομο,  σήμερα ψηφίζουν!

Αν ήταν λοιπόν αυτός ο σκοπός του Αλέξη, τότε κι εγώ να φωνάξω ζήτω μαζί του. Όμως έχοντας κοινό νου, και έχοντας διαβάσει ουκ ολίγα για τον κομμουνισμό, καταλαβαίνω πολύ καλά που το πάει ο Αλέξης, και δυστυχώς γι αυτόν, ευτυχώς για μας,  δεν θα του βγει. Ήδη  άρχισαν οι αναταράξεις.

Εδώ και μήνες γράφω, αφού το πιστεύω, ότι ο Αλέξης μας κατσικώθηκε για τα καλά, και θα μείνει για πολύ καιρό στην εξουσία, χάρη στην απάθεια του μέσου Έλληνα απέναντι στο γελαστό παιδί, και χάρη στο χρόνιο σύνδρομο ενοχής που δέρνει την Νέα Δημοκρατία. Εκτός κι αν προκύψει κάποιος αστάθμητος παράγοντας! Ο οποίος προέκυψε και λέγεται Καλογρίτσας (και τηλεοπτικές άδειες).

Αν αυτό το σκάνδαλο, το συνδυάσουμε με τις σφαλιάρες που τρώει τελευταία ο Αλέξης , και θα φάει κι άλλες οσονούπω από τους εταίρους, εξαιτίας του ότι δεν μπορεί η δεν θέλει να εφαρμόσει τα προαπαιτούμενα που υπέγραψε από πέρσι στα τέσσερα, και άρα παύει να είναι πια χρήσιμος (ηλίθιος) γι αυτούς, τότε πάμε σε ραγδαίες εξελίξεις, με εκτίμησή μου ότι θα έχουμε εκλογές την άνοιξη. Όχι ότι θα γίνει τίποτα, αφού κυβέρνηση δεν θα σχηματιστεί, και πώς να σχηματιστεί άλλωστε όταν το 20% παραμένει μπετοναρισμένο πίσω απ τον Αλέξη…

Άρα θα έχουμε κι άλλες εκλογές, με απλή αναλογική αυτή τη φορά, και μετά άλλες, και άλλες κλπ κλπ. Με την δραχμή και τα συσσίτια να καραδοκούν στο βάθος. Και όλους όσοι παρακαλούσαν να χρεοκοπήσουμε εδώ και καιρό, έχοντας βγάλει τα λεφτά τους έξω, να στήνουν χορούς στο Σύνταγμα με τις δικές τους μπουτούδες.

Το παιχνίδι για την χώρα χάθηκε από τη στιγμή που το μεγαλύτερο ποσοστό βολεψάκηδων, τυχάρπαστων, απολιτίκ καθυστερημένων, που ψήφιζαν Πασόκ για λόγους κυρίως ιδιοτέλειας, μετακόμισε εν χορώ στις συνιστώσες, έδωσε φτερά στον ιδεοληπτικό Αλέξη, και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Συνεπώς, μπορεί να πέσει με κρότο ο Αλέξης, αλλά το ίδιο ηχηρά θα πέσει και η χώρα.

Αυτά τα ολίγα, και την αγάπη μου…

Strange Attractor