Όλοι μέσα…

Είμαι από αυτούς που εδώ και καιρό λέω ότι αρκετοί από εκείνους που ο σοφός λαός εξέλεξε για να τον σώσουν από τους σαμαροβενιζέλους, θα έπρεπε να είναι ήδη κλειδωμένοι σε κάποιο κελί, αν όχι στο μακρινό Γκουαντάναμο με πορτοκαλί πιτζάμες.

Και αναφέρομαι ειδικά στον δόκτορα της καταστροφής, τον νάρκισσο attention whore Μπαρουφάκη, που έζησε το όνειρο για ένα εξάμηνο, διαλύοντας τα πάντα όλα, χωρίς όμως να προλάβει (ευτυχώς) να ολοκληρώσει το όραμά του για να μας μετατρέψει σε μια Βενεζουέλα ή Σομαλία των Βαλκανίων…

Ένα άλλο εξίσου επικίνδυνο σούργελο, που επίσης θα έπρεπε να είναι μέσα, ειδικά αν οι κακοί ξένοι είχαν καταλάβει τον ρόλο της στην γιγάντωση της λαθρομετανάστευσης και στην εξ αυτής ισλαμικής τρομοκρατίας που χτυπάει παντού στην Ευρώπη, είναι η κυρά Τασία (η σταφιδιασμένη). Που όμως, αντί να αναλάβει τις ευθύνες της, αντί να σκύψει ταπεινά και να ζητήσει συγνώμη για το κακό που έκανε στη χώρα, αντί να τιμωρηθεί τέλος πάντων, αυτή … προεδρεύει στη Βουλή, συνεχίζοντας να τσεπώνει το παραδάκι. Την ίδια ώρα που η Ελλάδα στενάζει από την πλημμύρα «προσφύγων πολέμου» από το Πακιστάν, το Αλγέρι, το Μαρόκο, ακόμη κι από το μακρινό Νεπάλ.  Το αν έχουν πόλεμο όλα αυτά τα κράτη μόνο η ίδια και ο Μουζάλας το ξέρουν (για τον αρμόδιο επί τέτοιων θεμάτων Κοτζιά, πολύ αμφιβάλλω).

Όπως μέσα σε σκοτεινό μπουντρούμι θα έπρεπε να ήταν και ο φαλακρός γόης, που έσπειρε τον όλεθρο στην οικονομία μας, κόντεψε να μας σπρώξει στον γκρεμό, και σήμερα περιοδεύει ανά τον κόσμο πουλώντας ανέξοδη τεχνογνωσία επαναστατικών σουρεαλιστικών οικονομικών. Που αναλογικά, αν ο Τζοχατζόπουλος έφαγε ισόβια, ο Μπαρουφάκης θα έπρεπε να έχει φάει τουλάχιστον τρεις θανατικές ποινές, διότι μπορεί να μην έκλεψε για πάρτη του, αλλά η βλάβη που προκάλεσε στο μέλλον δυο τουλάχιστον γενεών Ελλήνων είναι ανεπανόρθωτη.

Θυμάστε τι εύκολα που αρνούνταν την δόση τον Φεβρουάριο του ’15, πουλώντας μούρη στους εταίρους, και λέγοντας ότι «εμείς προτιμάμε την αγάπη από τα λεφτά»; Θυμάστε τις λάιφ στάιλ φωτογραφίες που έβγαζε, με την μπουτού σύντροφό του και τις ψαρούκλες τους, την ώρα που η οικονομία μας καταποντίζονταν και ο λαός έλεγε το ψωμί ψωμάκι;

Αυτός είναι… ο ίδιος που ήθελε να μας πάει σε δραχμή, σε IOUs, σε παράλληλο άυλο νόμισμα, σε μπιτκόιν, σε τσίπρι, και ότι άλλη σαχλαμάρα είχε στο θολωμένο του μυαλό. Με τον λαό να τον κυνηγάει από πίσω για να βγάλει μια σέλφι μαζί του, με τις μπαρουφίτσες να διαβάζουν άπειρα ρεπορτάζ για το πόσο σέξι είναι, και με τον Αλέξη, όχι μόνο να τον θαυμάζει, όχι μόνο να τον στηρίζει, αλλά και να δηλώνει κάθετα ότι ο Γιάνης αποτελεί άσετ (κεφάλαιο) για την χώρα!

Μέχρι που και ο ίδιος βρέθηκε ενώπιος ενωπίω με την πραγματικότητα, κατάλαβε ότι αν μας ρίξει  στο γκρεμό ίσως υπάρξουν στο μέλλον ακόμη και κρεμάλες, οπότε έφτυσε τον πλέιμποϊ της καταστροφής και έκανε την δική του (αλά συγκαμένου) μεγαλοπρεπή κωλοτούμπα.

Δυστυχώς όμως η μεγάλη ζημιά είχε ήδη γίνει, αφού ξέχωρα από τις δεκάδες δις που μας κόστισαν οι τσάμπα μαγκιές του Μπαρουφάκη, είχαμε και τα κάπιταλ κοντρόλς που μας άφησε πεσκέσι (και θα τα έχουμε για πολλά τέρμινα ακόμη). Με τον Γιάνη να περηφανεύεται πως εκείνο το βράδυ όταν επέστρεψε σπίτι, είπε στην χαζοχαρούμενη μπουτού του «αγάπη μου, σήμερα έκλεισα τις τράπεζες»!

Βέβαια, εκτός από τους νορμάλ ανθρώπους που ακόμη κλαίνε με τα χάλια μας, υπήρξαν και διάφοροι παλαβοί που πανηγύριζαν με αυτή την εξέλιξη. Όχι μόνο η γνωστή μου η κυρά Σούλα, που δουλεύει στο πρωτόκολλο δημόσιας υπΕρεσίας, και που μας έλεγε την επομένη της καταστροφής ότι καλά που το όριο ανάληψης είναι μόνο 60 ευρώ, και άρα τώρα θα μπορεί να ελέγχει τα έξοδά της… αλλά και ο άλλος μισάνθρωπος, ο Λαπαβίτσας, εκείνος ο χολερικός, που φέρνει φυσιογνωμικά στον Γκέμπελς, και που την επομένη των κάπιταλ κοντρόλς βγήκε στα πάνελς για να μας πει όλος χαρά ότι τώρα που ο λαός δέχθηκε και συνήθισε τις ουρές στα ΑΤΜ, ήρθε επιτέλους η ώρα να μπουν δελτία στα τρόφιμα και στα καύσιμα!!!!! Τόση σοσιαλιστική αγάπη… τόση οικονομική τεχνογνωσία!

Αμ ο άλλος Καππαδόκης; Που σήμερα το παίζει σώφρων; Για τον Χρυσόγονο μιλάω, που πάνω στην αναμπουμπούλα, εκείνες δηλαδή τις καλοκαιρινές μέρες που οι συνταξιούχοι έλιωναν στις ουρές για να πάρουν 60 ευρώ από την σύνταξή τους, αυτός άρχισε να μας λέει πως «ήρθε ο καιρός να γίνει και ντου στις θυρίδες και στα στρώματα, πάντα όμως μέσα σε κοινοβουλευτικά πλαίσια»!!!!! Βέβαια, όλα κι όλα… πάνω απ όλα οι δημοκρατικές διαδικασίες. 

Ναι φίλοι μου, όλα αυτά εγώ τα θυμάμαι. Και βέβαια, όλοι αυτοί είναι ακόμη έξω…

Ευτυχώς όμως, μέσα στον γενικό ζόφο, μέσα στην «αριστερή χουντοποίηση» που ζούμε, υπάρχει σήμερα και μια καλή είδηση που διάβασα στα ΜΜΜ. ‘Ότι εδώ και καιρό,  κάτω από άκρα μυστικότητα, υπάρχει σε εξέλιξη μια εισαγγελική έρευνα που αφορά στην επιβολή των κάπιταλ κοντρόλς, με βαρύ ενδεχομένως κατηγορητήριο, ακόμη και με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας!
Όπως γράφουν οι εφημερίδες, η εν λόγω έρευνα «αποτελεί την πρώτη προσπάθεια ποινικής αποτίμησης μιας περιόδου που ακολούθησε  του διαγγέλματος του πρωθυπουργού και έφτασε στην επιβολή των τραπεζικών περιορισμών με απόφαση του τότε υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη.
Αφορμή για την έναρξη της έρευνας αποτέλεσαν δεκάδες αναφορές πολιτών που διαμαρτύρονταν στην Εισαγγελία Πρωτοδικών για την οικονομική δυσπραγία, στην οποία περιήλθαν. Στο πλαίσιο της έρευνας, διερευνούνται κακουργηματικής μορφής ποινικά αδικήματα, όπως και αυτό της εσχάτης προδοσίας, τα οποία περιγράφουν οι πολίτες στις αναφορές τους…» 
Κάτι είναι κι αυτό. Όχι ότι έχω καμιά εμπιστοσύνη στην δικαιοσύνη, που τελευταία μας κάνει νερά, και που σε τελική ανάλυση δημόσιο είναι κι αυτή, άσχετα με το τι μας λένε για ανεξάρτητη εξουσία κλπ. Αλλά εν πάση περιπτώσει, μιας και είναι το τελευταίο μας αποκούμπι, ας σταυρώσουμε τα δάχτυλα (που λένε και οι Ιάπωνες) και ας ελπίσουμε πως θα βρεθεί ένας νέος Τερτσέτης, ένας νέος  (πρώιμος) Σαρτζετάκης, και ίσως, ίσως λέω,  δούμε κάποιον από τους πολλούς σαμποτέρ της χώρας στο εδώλιο…

Εξάλλου, όπως λέει και ο Νότης (ή ο Έκο;) «η ελπίδα πεθαίνει τελευταία»…

Strange Attractor

ΥΓ-Οι άλλοι σαμποτέρ, Δραχμαζάνης, Στρατούλης, Βαλαβάνη, Ραχήλ, κ.ά είχαν τουλάχιστον την γενναιότητα να φύγουν από τους κωλοτούμπες και τους πασόκους του Σύριζα, να πουν όχι στις καρέκλες και στις αμοιβές, και να συνεχίσουν τον αγώνα για την αλβανοποίησή μας από άλλο μετερίζι.