Ένα από τα αξιοπερίεργα και συνάμα μαγικά
χαρακτηριστικά των έργων του Τζωρτζ Όργουελ είναι το ότι είναι πάντα
επίκαιρα. Προφητικός ο Όργουελ ή απλά κατάλαβε ένα καθεστώς βιώνοντάς το εκ των
έσω;
Το βιβλίο "Η φάρμα των ζώων"
αναφέρεται πολύ περιληπτικά στην επανάσταση των ζώων ενός αγροκτήματος με σκοπό
την απελευθέρωσή τους από τον σκληρό ανθρώπινο ζυγό. Σε αδρές γραμμές τα
γουρούνια, τα εξυπνότερα, κατά την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων του αγροκτήματος,
ζώα ποδηγέτησαν τους συντρόφους τους και ανέβηκαν τεχνηέντως στην εξουσία
βασιζόμενα στην προπαγάνδα, τις γκεμπελικές μεθόδους και τη διαρκή επίκληση στο
συναίσθημα των αιχμάλωτων έως τότε ζώων…
Έπειτα από καιρό στην εξουσία τα γουρούνια
άρχισαν να αδιαφορούν επιδεικτικά για το κοινό καλό και συμφέρον αποβλέποντας
μονάχα στο δικό τους πλουτισμό σαγηνευμένα από τη γλύκα της εξουσίας και
παρασυρμένα από την αλαζονεία και την αδηφαγία τους. Έτσι λοιπόν, οι συνθήκες
έγιναν αρκετά δυσχερείς για τα υπόλοιπα ζώα, για να συντηρείται ο συβαριτισμός
των αβροδίαιτων γουρουνιών και τα γουρούνια έγιναν πλέον όμοια με τον άνθρωπο
και ακόμη πιο δόλια.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά το τέλος του βιβλίου, στο
οποίο παρουσιάζεται μια αχαλίνωτη ζυθοποσία γουρουνιών και ανθρώπων και μου
ήρθε αμέσως στο μυαλό το πάρτι στο Μαξίμου με το πιάνο, τα λαϊκά άσματα και τα
δροσερά Cocktails δια χειρός Καρανίκα.
Σύντροφοι, οικοδομείται εξόφθαλμα καθεστώς.
Βήμα πρώτο, ο έλεγχος των καναλιών. Υπάρχουν δημόσιες
παραδοχές ότι η κυβέρνηση επιδιώκει τη διαπλοκή με τα νέα κανάλια διεξάγοντας
ένανκατάπτυστο και νομικά άκυρο διαγωνισμό, με απώτερο σκοπό να χειραγωγήσει το
λαό, όπως ακριβώς έκαναν και τα γουρούνια στη "Φάρμα των ζώων".
Βήμα δεύτερο, έλεγχος της δικαιοσύνης. Παρεμβαίνουν συνεχώς
στη Δικαιοσύνη επηρεάζοντας αποφάσεις, συναντιούνται με ανώτατους δικαστέςκαι
υπόσχονται αυξήσεις μισθών, ελπίζοντας πως με τέτοιες θωπείες θα έχουν τη
Δικαιοσύνη με το μέρος τους. Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως η Θέμις, η θεά της
Δικαιοσύνης απεικονίζεται με τα μάτια δεμένα κρατώντας στο δεξί της χέρι ένα
σπαθί και στο αριστερό τη ζυγαριά της κρίσης. Χωρίς το σπαθί η Θέμις θα ήταν
αδύναμη και χωρίς τη ζυγαριά αυθαίρετη, μόνο με το συνδυασμό σπαθιού και
ζυγαριάς συμβολίζει τη Δικαιοσύνη. Ε λοιπόν η κυβέρνηση θέλει να ρίξει το σπαθί
και τη ζυγαριά στο χυτήριο και καλύτερανα μην μιλήσω για το ότι η Θέμιδα βρήκε
το φως της...
Βήμα τρίτο... και φαρμακερό, η
καταβαράθρωση της παιδείας. Είναι έκδηλη η προσπάθεια εγκαθίδρυσης της νοοτροπίας της
ήσσονος προσπάθειας και ο πόλεμος της αριστείας . Επιχειρούν μανιωδώς να
υποτιμούν το επίπεδο της παιδείας και της μόρφωσης με τη μείωση του
"Άριστα" στο πανεπιστήμιο, με τη μείωση ορών ορισμένων μαθημάτων και
να διαμορφώσουν μέσα από τη μηχανή του κιμά την παιδεία που αυτοί θέλουν με
συνεχείς αλλαγές στα σχολικά βιβλία. Το εξοργιστικό είναι πως οι αλλαγές δεν
γίνονται από επαΐοντες, αλλά με απόλυτες υπουργικές αποφάσεις που τυγχάνει να
είναι ανυπόστατες .
Στο σημείο αυτό πρέπει να ανατρέξουμε λίγα
χρόνια πίσω στην εποχή μιας υπουργού Παιδείας, η οποία αποτελεί τέρας πολιτικού
ήθους. Η κα. Μαριέττα Γιαννάκου όταν ξεσηκώθηκε θύελλα εξαιτίας ενός σχολικού
βιβλίου ιστορίας με την υπογραφή της ιστορικού Μαρίας Ρεπούση, αντί να διαλέξει
το ευκολότερο, δηλαδή, να βγάλει μια εγκύκλιο και να πει ότι το βιβλίο
καταργείται, αποσύρεται ή πολτοποιείται για να γλιτώσει τη φασαρία, είπε πως τα
βιβλία τα γράφουν οι αρμόδιοι επιστήμονες και όχι οι υπουργοί. Αλίμονο αν τα
έβγαζαν οι υπουργοί γράφοντάς τα κατά την κρίση, την ιδεολογία και τα κόμπλεξ
τους. Ας συγκρίνουμε την πολιτική παιδαγωγική της Μαριέττας Γιαννάκου και του
Νίκου Φίλη.
Ας αφήσουμε τα βήματα και ας συνειδητοποιήσουμε
πως οι κυβερνώντες έχουν εκτραχηλιστεί. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός συγκροτεί
επιτροπή αναθεώρησης του Συντάγματος, αναιρώντας κατά αυτόν τον τρόπο την
αναθεωρητική δυνατότητα της Βουλής, η οποία ορίζεται από το Σύνταγμα,
απαρτιζόμενη από τον Κιμούλη (ηθοποιό-σκηνοθέτη) χωρίς κανέναν Συνταγματολόγο!
Παίρνουν σπίτια, κόβουν μισθούς και συντάξεις, φορολογούν το οξυγόνο, ξεπουλάνε
τη χώρα και γλεντούν στο Μαξίμου, ενώ ο κόσμος πεινάει.
Πόσο μου θυμίζει τη "Φάρμα των Ζώων" η
όλη κατάσταση, μόνο που σήμερα έχουμε και το δικαίωμα της ψήφου... φανταστείτε
σε τι πλάνη κα λήθαργο έχουμε πέσει.
Χρήστος Ωραιόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου