Το πέρασμα της Κασσάνδρας…

Πολιτεία γυμνή, πρωινό με τις άδειες καρέκλες

δεν είναι δω τόπος να μείνουμε

εδώ δεν έχει δρόμους δεν έχει μάτια

μέσα σ' ερειπωμένα παράθυρα

μια μυρωδιά γκαζιού και κίτρινης λαδομπογιάς…

Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου "Δύσκολος θάνατος" του 1954

Υπάρχει μια παλιά κινηματογραφική ταινία της δεκαετίας του ’70 του Τ. Κοσμάτου με τη Σοφία Λώρεν και τον Μπαρτ Λάνκαστερ που προβλήθηκε στις ελληνικές αίθουσες με τον τίτλο "Το πέρασμα της Κασσάνδρας" (The Cassandra Crossing 1976). Η ιστορία αφορά έναν τρομοκράτη που έχει μολυνθεί από ένα θανατηφόρο ιό. Στην προσπάθειά του να διαφύγει τη σύλληψη μπαίνει στο εξπρές Γενεύης - Στοκχόλμης και σταδιακά μολύνει τους επιβάτες. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο ταγματάρχης Μακένζι, που επικοινωνεί με το γιατρό Τσάμπερλεν και τη γυναίκα του...

Ο Τσάμπερλεν εντοπίζει τον τρομοκράτη - φορέα και προσπαθεί να τον βγάλει από το τρένο μέσω ενός ελικοπτέρου. Η προσπάθεια όμως αποτυγχάνει και ο φορέας πεθαίνει.

Έτσι ο Μακένζι αποφασίζει να στείλει το τρένο σε μια ετοιμόρροπη γέφυρα για να καταστραφεί, προκειμένου να μην εξαπλωθεί ο θανατηφόρος ιός...

Αν όπου το όνομα του γιατρού Τσάμπερλεν βάλετε αυτό του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ή του δόκτορα Ζιν ή του Πολ Τόμσεν που πριν λίγες μέρες φερόταν να εισηγείται τον απεγκλωβισμό του ΔΝΤ από την Ελλάδα γιατί ούτε αυτή ούτε καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να τη σώσει, τότε οι συνειρμοί είναι εύγλωττοι...

Δυστυχώς όταν χθες το πρωί είδα στον τοίχο του καλού συναδέλφου και φίλου Δημήτρη Τριανταφυλλίδη τους στίχους του Αλέξη Ασλάνογλου ένιωσα ακριβώς την αίσθηση που νιώθω όλο και πιο συχνά όταν περνώ από ερημωμένους άλλοτε πολυσύχναστους εμπορικούς δρόμους της Αθήνας.

Παντού στη χώρα, παραφράζοντας Σαββόπουλο και Βιμ Βέντερς, είναι φανερή η θανάσιμη αγωνία του... τερματοφύλακα πριν από το κρίσιμο πέναλτι της παραμονής στον όμιλο ή τον υποβιβασμό.

Η Κασσάνδρα ως γνωστόν ήταν κόρη του Πριάμου που έκανε δυσοίωνες προβλέψεις αλλά την είχαν τιμωρήσει ώστε κανείς να μην την πιστεύει.

Για την ακρίβεια ο θεός Απόλλων έδωσε στην Κασσάνδρα το χάρισμα της μαντικής και ζήτησε τον έρωτά της ως αντάλλαγμα. Η Κασσάνδρα όμως αρνήθηκε. Τότε ο θεός την εκδικήθηκε δίνοντάς της την κατάρα του να μη δίνει κανένας πίστη στις προφητείες της.

Η Κασσάνδρα προέβλεψε πως ο Πάρις θα έφερνε την καταστροφή της Τροίας, είχε προβλέψει το θάνατο του Έκτορα και είχε προειδοποιήσει τους Τρώες για το Δούρειο Ίππο... 

Όταν κάποιος αδυσώπητος κατακτητής θέλει να υποτάξει μια χώρα κάνει αυτό που έκαναν οι σοβιετικοί στο Κατύν με τους Πολωνούς.  Εξανδραποδίζει την ελίτ της κοινωνίας για να την αντικαταστήσει με δικούς του ανθρώπους. 

Όταν ένα καράβι βουλιάζει, εκτός από τα ποντίκια που έχουν ένστικτο ή επειδή απλά ζουν στα ίσαλα που πλημμυρίζουν ευθύς εξ αρχής,  πρώτοι φεύγουν αυτοί που είναι σε θέση να καταλάβουν πως βουλιάζει.

Σε κάθε κοινωνικό σύνολο υπάρχει μια μειοψηφία η παρουσία και η δράση της οποίας  παίζει το ρόλο του καταλύτη για το σύνολο του πληθυσμού. Αυτή η μειοψηφία είναι παντού, στις επιχειρήσεις, την πολιτική, την εκπαίδευση, τις ένοπλες δυνάμεις...

Οι 300-400.000 Ελλήνων που έχουν φύγει τα τελευταία 6-7 χρόνια της κρίσης αποτελούν αυτήν την κατηγορία.

Οι επιχειρήσεις συνεχίζουν να φεύγουν από τη χώρα. Αρκεί να προσέξει κάποιος την "εκκωφαντική" σιωπή των επιχειρηματικών ειδήσεων τα τελευταία χρόνια που κάθε μήνα γίνεται και πιο "κραυγαλέα"...

Κάποιος που λόγω επαγγελματικής συνήθειας ξεκινά τη μέρα του με τις επιχειρηματικές και οικονομικές ειδήσεις αντιλαμβάνεται τι θέλω να πω. Είτε δεν κινείται τίποτα, είτε οι λίγες ειδήσεις που βγαίνουν υποκρύπτουν απομάκρυνση επιχειρήσεων από την Ελλάδα, με αθόρυβο τρόπο για να μην προκαλέσουν το θυμό... τυράννων της οικονομίας.

Με 3,5-4 εκατ. συνταξιούχους και αργόμισθους πελάτες στο δημόσιο (γιατί όποιος δεν δέχεται αξιολόγηση δε μπορεί να αντιδρά στη λέξη αργόμισθος...) και ευρύτερο δημόσιο και 2,5-3 εκατ. είλωτες στον ιδιωτικό τομέα, δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός ούτε στα μαθηματικά ούτε στα οικονομικά, για να καταλάβεις πως η συντριβή είναι με μαθηματική ακρίβεια θέμα χρόνου.

Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός να καταλάβεις γιατί δεν γίνεται και δεν πρόκειται να γίνει καμιά σοβαρή επένδυση στη χώρα. Η χώρα μοιάζει με την εξπρές αμαξοστοιχία Γενεύης-Στοκχόλμης της κινηματογραφικής ταινίας, αφού έγιναν κάποιες ανεπιτυχείς προσπάθειες ελέγχου της κατάστασης οδηγείται σε κάποιο πέρασμα της Κασσάνδρας για τα περαιτέρω...

Οι γεμάτες ταβέρνες δεν είναι δείκτης της οικονομικής κατάστασης του σήμερα και του αύριο. Είναι ό,τι έχει απομείνει από το "λίπος" του χθες και μια φυσιολογική  απάντηση σε μια ανεξέλεγκτη και αδιέξοδη κατάσταση...

Κώστας Στούπας 

Capital.gr