Θέλει να μας κάνει τριτοκοσμική Κούβα…

Το κωμικοτραγικό της όλης υπόθεσης είναι ότι για πρώτη φορά η επίσημη Αριστερά αναγνωρίζει... την αξία του 1821 (!) εξομοιώνοντάς το, μεγάλη η χάρη του, με την... επανάσταση του Κάστρο στην Κούβα!!! Πιθανότατα μάλιστα ο Αλέξης Τσίπρας, που τα είπε όλα αυτά στο ταξίδι του στην Αβάνα, και συγκεκριμένα στον αποχαιρετισμό του στον μεγάλο επαναστάτη που κατέληξε τυπικός δικτάτορας της κακιάς ώρας, να θεωρεί συγκρίσιμα μεγέθη τον Γεώργιο Καραϊσκάκη με τον αδελφό Ραούλ!!!

Αλλά ας πάμε παρακάτω. Η αντίσταση των φιλοΚαστρικών επαναστατών στην αμερικανο-υποκινούμενη εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων μπορεί στο μυαλό του να θυμίζει τον Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, ενώ τα 50 χρόνια φτώχειας, μιζέριας και εκπόρνευσης του κουβανικού λαού υπό τον κομμουνιστικό ζυγό να μοιάζουν με τον Χρυσούν Αιώνα του Περικλέους!!! Το γεγονός πάντως ότι αποδέχεται  πως το 1821 έχει, αν μη τι άλλο, την αξία μιας λατινοαμερικάνικης επαναστατικής χούντας είναι μια καλή αρχή... Γιατί μέχρι τώρα, σύμφωνα με τη μαρξιστική ανάλυση των Συριζαίων, οι Τούρκοι ήταν... καλοπροαίρετοι καταπιεστές και οι Ελληνες ήρωες του ’21, υποκινούμενοι «μισθοφόροι» από τους Γάλλους, τους Αγγλους και τους Ρώσους ιμπεριαλιστές που εχθρεύονταν την οθωμανική αυτοκρατορία. Αφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι και τι λέγουσι! Δεν χρειαζόταν να φτάσουν στην Αβάνα για να το αντιληφθούμε!

Βεβαίως για τους ξένους μοιάζει κάπως περίεργο το πώς ένας Ευρωπαίος (γεωγραφικά) πρωθυπουργός μπορεί να θεωρεί συντρόφους, συνοδοιπόρους και επαναστάτες τους δικτάτορες -έως κοινούς πολιτικούς εγκληματίες- της Λατινικής Αμερικής, ενώ αντιμετωπίζει σαν εχθρούς και δαίμονες τους Ευρωπαίους εκλεγμένους ηγέτες, οι οποίοι μάλιστα χρηματοδοτούν κι από πάνω τη δόλια Ελλάδα. Τι να πει, λοιπόν, κανείς; Οτι το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη; Ας μην ξεχνάμε ότι, μία εβδομάδα αφότου υποδέχθηκαν εδώ μετά φανών και λαμπάδων τον αρχηγό του Δυτικού Καπιταλισμού, τον πρόεδρο των ΗΠΑ, βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ και κατήγγειλε την Black Friday με τις εκπτώσεις ως αμερικανιά!!! Ενώ τα «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» προς τον Μπαράκ δεν ήταν! «Βρε, τι κρίμα», θα σκέφτεται ο Σημίτης, «εγώ το ’χα πει σαν βλάκας δημοσίως ότι οι Αμερικανοί σταμάτησαν τους Τούρκους στα Ιμια». (Τώρα ποιος; Το... Ναυτικό της Βολιβίας;) Τρέχουν και γλείφουν εκεί που φτύνανε ως Πρώτη φορά Αριστερά, στον Τραμπ δηλαδή, προκειμένου να μας προφυλάξει από τον αποχαλινωμένο Ερντογάν. Αυτό δεν είναι πολιτική υποτέλεια και δουλοπρέπεια;
Πλην, όμως, όπως είπε και ο παλαιός πολιτικός, δεν έχει και τόση σημασία από ποιον εκστομίζονται αυτά... Από τον ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα; ΟΚ, πάσο. Η ιδεολογική συνέπεια και η πολιτική ειλικρίνειά τους είναι παγκοσμίως γνωστές ως τέτοιοι ογκόλιθοι... που κάνουν μόνο για να παίζουν τα παιδάκια βοτσαλάκια στην άμμο. Κι αν κάτι πρέπει να καταλάβουμε από τη βεβιασμένη δραπέτευση του Ελληνα πρωθυπουργού στην Κούβα (του μόνου Ευρωπαίου μεταξύ διάφορων τριτοκοσμικών, κατά βάση δικτατορίσκων), αυτό είναι ο θαυμασμός που πιθανόν τρέφει ενδόμυχα στην αποδεδειγμένη ιστορικά ικανότητα του μακαρίτη Κάστρο να κρατηθεί 50 χρόνια στην εξουσία με... φούμαρα, και μάλιστα πούρου! Πουλούσε μπαρούφες, ψέματα και αέρα κοπανιστό στους ατυχείς πολίτες του εδώ και πέντε δεκαετίες, κρατώντας τους σε καθεστώς βίας, τρομοκρατίας και ένδειας, όπου γονείς εξέδιδαν τα παιδιά τους και άνδρες τις γυναίκες τους μόνο και μόνο για να πάρουν κάνα δολάριο από τους ξένους τουρίστες. Η Ιστορία λέει ότι απ’ όλες τις σοσιαλιστικές χώρες, αυτή του Κάστρο ήταν μάλλον η πιο αποτυχημένη. Ως υποτελής των Σοβιετικών επέζησε και μόλις κατέρρευσε η ΕΣΣΔ έπεσε μαύρη πείνα. Ούτε ένα σημαντικό επίτευγμα σε κανέναν τομέα! 

Ο μόνος αληθινός επαναστάτης της υπόθεσης, ο Τσε Γκεβάρα, σιχάθηκε το νέο «καθεστώς» και έφυγε άρον άρον για νέες εξεγέρσεις σε Αφρική και Νότιο Αμερική. Μέχρι που τον φάγανε οι Αμερικανοί. Αυτόν τον ψεύτικο Παράδεισο της Σοσιαλιστικής Κόλασης, στο νησί όπου πέραν όλων των άλλων βρίσκεται και η αμερικανική βάση του ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ (ναι, αυτή με τα βασανιστήρια της CIA... τι περίεργη ανεξαρτησία), βρήκε να θαυμάσει ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ; Από την άλλη, ίσως και να σκεφτόταν (;) ότι είναι καλύτερα να είσαι πρώτος στο χωριό το τριτοκοσμικό, παρά τελευταίος στην πόλη, ιδίως δε στις Βρυξέλλες και τη Βόννη - ζωή να ’χουν!!!
Λέμε «ζωή να ’χουν» γιατί αν δεν ήταν αυτοί οι «κακοί» ευρωπαϊκοί θεσμοί που μας έχουν δώσει τα μεγαλύτερα δάνεια όλων των εποχών, από... υστεροβουλία βεβαίως-βεβαίως, με την... τρελή απαίτηση να γίνουμε νορμάλ κράτος και να μη διορίζουμε τις φιλενάδες μας υπουργούς ή διευθύντριες με 2.500 ευρώ μισθό τον μήνα, οι Συριζαίοι δεν θα είχαν διστάσει καθόλου να μας κάνουν Κούβα της Ευρώπης! Οπως και ο Κάστρο έκανε την επανάστασή του κάτω από τη μύτη της Αμερικής και στη συνέχεια μια σοβιετική αποικία 100 μίλια από το Μαϊάμι, εκμεταλλευόμενος την ολιγωρία της τότε ηγεσίας των ΗΠΑ, που της πήρε κάμποσα χρόνια να αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει, έτσι κι εμείς μπορεί κάλλιστα να είχαμε φύγει ήδη από την Ε.Ε. με τα μυαλά που κουβαλούσαν οι Βαρουφάκηδες και όλοι όσοι τους έπαιρναν τοις μετρητοίς!!!
Θυμάστε τα σχέδιά τους για άλλο νόμισμα, κάνοντας πώς και πώς μάλιστα να τυπωθεί αυτό στη Ρωσία, αλλά και τα πετρέλαια από τη Βενεζουέλα; Μέχρι τέλους το μελέταγαν! Από καθαρή τύχη και μόνο, και κατά βάση χάρη στον Ομπάμα και τη Μέρκελ, που για διαφορετικούς λόγους ο καθένας ήθελε ασφάλεια στην περιοχή, τη γλιτώσαμε και δεν γίναμε Κούβα με φούντα... χούντα. Γιατί οι εναγκαλισμοί με τόσους κόκκινους δικτάτορες δείχνουν ότι στο μυαλό των δικών μας η δήθεν επανάσταση πάει καλύτερα με κατάλυση της Δημοκρατίας.

Αλλωστε ιστορικά η Αριστερά όποτε βρέθηκε ανεμπόδιστη και μόνη στην εξουσία, κατέληξε, κάθε φορά, σε παρανοϊκή δικτατορία!!! Για εκεί το πήγαιναν κι εδώ μερικοί, αλλά δεν τους βγήκε. Ομως πρώτα σου βγαίνει η ψυχή (η δικιά μας βασικά και της Ελλάδας) και μετά το χούι.

Θέμος Αναστασιάδης

Πρώτο Θέμα