Τι μας ξημερώνει άραγε;

Μια παροιμία λέει… ότι συμβαίνει στη γειτονιά σου να το περιμένεις στη πόρτα σου. Στην γειτονική μας χώρα ο Ματέο Ρέντσι προσπαθεί να προωθήσει μέσω δημοψηφίσματος συνταγματική μεταρρύθμιση με στόχο και σκοπό να διευκολυνθεί η διακυβέρνηση της Χώρας.

Με το που έκρουσε το καμπανάκι του δημοψηφίσματος της Ιταλίας για τις 4 Δεκεμβρίου οι αγορές άρχισαν πάλι να κουμπώνονται… η οικονομική τρομοκρατία για τα καλά κρατεί, καθώς η πολιτική αβεβαιότητα στους κόλπους της Ε.Ε. έχει ως συνέπεια την εσωστρέφεια… αφού τα φαινόμενα Μπέπε Γκρίλο και λοιπών λαϊκιστών για τα καλά κρατούν και ψάχνουν ευκαιρία για να βγουν στον αφρό… άλλωστε στις φουρτούνες τα σκύβαλα επιπλέουν. Αυτό λοιπόν είναι που προκαλεί τρόμο στις αγορές, η πολιτική αστάθεια…

Σύμφωνα με διακεκριμένους  οικονομικούς και πολιτικούς αναλυτές το πρόβλημα με την Ιταλία έχει τις ρίζες του βαθειά πριν από πολλά χρόνια… καθώς αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα λόγω χαμηλής παραγωγικότητας, διαφθοράς και την ανάπτυξη στο ναδίρ. Μόλις και μετά βίας το 2017 οι πλέον αισιόδοξοι οικονομολόγοι θεωρούν ότι η ανάπτυξη της γειτονικής μας χώρας θα αγγίξει το 0,9%, με το δημόσιο χρέος της ανέρχεται στο 133% του ΑΕΠ. Ενώ τα κόκκινα δάνεια  χτυπάνε κόκκινο στα 300 δις ανέρχονται.

Με όλα αυτά τα στοιχεία είναι λογικό η Ιταλία να προκαλεί έντονο φόβο στις αγορές , αφού οι όποιες συνέπειες θα επηρεάσουν με μαθηματική ακρίβεια και τις άλλες χώρες της Ε.Ε. καθώς τα οικονομικά μεγέθη είναι τέτοια που δεν είναι δυνατό να λειτουργήσει πακέτο στήριξης όπως συνέβη στην Ιρλανδία, τη Πορτογαλία και την Ελλάδα. Το κακό είναι πως υπάρχουν φωνές οι οποίες υποστηρίζουν πως η Ιταλία δεν μπορεί να λειτουργήσει μέσα στη ζώνη του Ευρώ. Ανάμεσα σε αυτούς και ο Γερμανός οικονομολόγος Χάνς-Βέρνερ –Ζιν ο οποίος δήλωσε πως : «οι πιθανότητες για παραμονή της Ιταλίας στο ευρώ μειώνονται χρόνο με το χρόνο» και εξέφρασε την πεποίθηση πως «το δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου θα είναι καθοριστικό για την πορεία του Ευρώ και της ευρωζώνης».

Μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα τα πολιτικά και κοινωνικά κοράκια της εγχώριας κοινωνικοπολιτικής και επιχειρηματικής ζωής τρίβουν τα χέρια τους. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ από τη μια και οι λαϊκιστές της επονομαζόμενης λαϊκής δεξιάς ήδη καταστρώνουν  σχέδια επί χάρτου.

Η σημερινή  ελληνική πραγματικότητα έχει τα  εξής γνωρίσματα . Τα μηδενικά έγιναν αξίες, ο υγιής και παραγωγικός πληθυσμός άνοιξε τα φτερά του και πέταξε για άλλες πολιτείες, η ανεργία είναι στα ύψη, η ένδεια πνευματική και οικονομική χτυπάει κόκκινο ενώ για πάρα πολλά χρόνια οι έλληνες μπολιάστηκαν από τα παρακάτω χαρακτηριστικά γνωρίσματα :

Σε θεωρούσαν μάγκα αν έπαιρνες σύνταξη από τα 40.

Ήσουν έξυπνος αν με διάφορα τερτίπια, ενώ έσφυζες από υγεία , έπαιρνες αναπηρική σύνταξη.

Σε θεωρούσαν επιχειρηματικό πνεύμα αν κατάφερνες να καταπατήσεις δασική έκταση και να την πωλήσεις για χρυσάφι.

Ήσουν ξύπνιος αν δούλευες στο δημόσιο και έπαιρνες μίζες.

Ήσουν ιδιοφυία αν μπορούσες να περνάς στη χώρα λαθρομετανάστες , και να τους έχεις εργάτες στη δούλεψή σου.

Είχες επιχειρηματικό πνεύμα αν μπορούσες  να παίρνεις επιδοτήσεις από προϊόντα που δεν καλλιεργούσες ή αν δήλωνες ακαλλιέργητη γη ενώ εσύ καλλιεργούσες  παρήγαγες  προϊόντα και τα έσπρωχνες στη μαύρη αγορά ή έκανες εξαγωγές πωλώντας τα για χρυσάφι.

Τα δε φακελάκια είχαν την τιμητική τους το ίδιο και τα αδήλωτα εισοδήματα… !!!

Κάπως έτσι λοιπόν η χώρα μας έγινε παράδεισος μαύρου χρήματος όπου στις αρχές της κρίσης 2008 αυτό το χρήμα άρχισε να κάνει φτερά προς την Ευρώπη με πρόσχημα πάει για τις σπουδές παιδιών, ανιψιών και λοιπών συγγενών.

Ένας διακεκριμένος οικονομολόγος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών εξέφρασε την πεποίθηση πριν λίγες μέρες… μην ψάχνετε στα σπίτια του έλληνα, στα στρώματα και τα σεντούκια για να βρείτε λεφτά. Τσάμπα κόπος!!! Μόνο κάποια γερόντια το έχουν κάνει αυτό από φόβο. Οι αετονύχηδες τα χουν σε άλλες πολιτείες.

Βάση λοιπόν αυτής της λογικής η ελληνική κοινωνία απαρτίζεται από πολίτες δύο ταχυτήτων εκείνους που δεν έχουν να χάσουν απολύτως τίποτα γιατί πολύ απλά δεν έχουν τίποτα για να χάσουν… Τους άλλους που τρίβουν τα χέρια τους και περιμένουν πώς και πως την έξοδό μας από το Ευρώ γιατί το βλέπουν ως επενδυτική ευκαιρία τρομάρα τους.

Και όλοι εμείς μοιραίοι και άβουλοι γελάμε και κάνουμε πλάκα με τον Τσίπρα , τον Μηλιό , τον Καμμένο , τον Ζουράρι και το θέατρο του παραλόγου την ίδια ώρα που όλοι αυτοί μας ετοιμάζουν τη λαιμητόμο… Τώρα εξηγείται γιατί η νέα υπουργός εργασίας έχει πρώτο συνθετικό του ονόματός της  το αχ … Θα πούμε πολλά αχ και ωχ το επόμενο διάστημα γιατί δεν έχουμε καταλάβει ακόμα…τι μας ξημερώνει;

Ευτυχία Λαμπροπούλου

New Deal