Κάπου έχει αρχίσει να το χάνει το αίσθημα του
μέτρου ο πρωθυπουργός και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το διαχειριστεί την
περίοδο αυτή των εορτών όταν του δοθεί η δυνατότητα για ορισμένες στιγμές
ηρεμίας και περισυλλογής. Γιατί η εικόνα που δίνει τον τελευταίο καιρό είναι
ενός ανθρώπου που υπό το βάρος της πίεσης έχει αρχίσει να χάνει τον έλεγχο.
Μπορεί να το μάζεψε στη συνέχεια, όμως αυτό που
ειπώθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα για εκείνους που δεν είναι καλά στην ψυχή τους
και το οποίο φωτογράφιζε ευθέως τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, υπερβαίνει τα επίπεδα
της πολιτικής αντιπαράθεσης, ακόμη και της έντονης υπεράσπισης –όπως
ενδεχομένως θεωρείται από τον Έλληνα πρωθυπουργό– των θέσεων της χώρας.
Πρόκειται για φρασεολογία που χαρακτηρίζεται απρεπής και σαφώς δεν προάγει και
τον διαπραγματευτικό διάλογο. Η "απάντηση" αυτή του κ. Τσίπρα στις
ευθύνες που του κατελόγισε ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ για τη στάση του, δεν ήταν
απλώς δεικτική. Αυτό δεν θα ήταν πρόβλημα. Ήταν απρεπής. Και αυτό είναι
πρόβλημα…
Όχι γιατί απευθύνθηκε στον Σόιμπλε ή σε
οποιονδήποτε άλλον. Αυτό στο κάτω κάτω είναι το λιγότερο. Είναι πρόβλημα διότι
δείχνει τη σπασμωδική αντίληψη των πραγμάτων από τον Έλληνα πρωθυπουργό.
Και είναι συμπεριφορά που δείχνει σημάδι εκνευρισμού, απογοήτευσης και
διάψευσης προσδοκιών. Καθώς πλέον οι ελπίδες του κ. Τσίπρα να κλείσει ταχύτατα
τη δεύτερη αξιολόγηση δεν δείχνουν να μπορούν να γίνουν πράξη. Και μαζί με
αυτό έχει αποδομηθεί συνολικότερα και η πρόσφατη συμφωνία για τις
βραχυπρόθεσμες παρεμβάσεις στην υπόθεση του Χρέους. Ενώ έχει απογυμνωθεί και η
φιλολαϊκή ρητορική γύρω από την υπόθεση του κοινωνικού "μερίσματος".
Ωστόσο, το πλέον επικίνδυνο είναι ότι ο πρωθυπουργός,
δείχνει να έχει αποφασίσει να σηκώσει και αυτός από την πλευρά του τους τόνους.
Το ψευτοδίλημμα "με την κοινωνία ή με τον Σόιμπλε", το οποίο τείνει
να εξελιχθεί σε σύνθημα και είχε γίνει ακόμα και πρωτοσέλιδος τίτλος από την
Αυγή, είναι σαφές ότι θα κυριαρχήσει το επόμενο διάστημα στην κυβερνητική
επικοινωνιακή στρατηγική. Για παν ενδεχόμενο. Για να δικαιολογήσει το
ενδεχόμενο διεξαγωγής πρόωρων εκλογών αν παραστεί ανάγκη, για να δικαιολογήσει
την ενδεχόμενη μακρά καθυστέρηση στο κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και την
απώλεια νέων κονδυλίων για τη χώρα και από δόσεις που καθυστερούν αλλά και από
την τυχόν απομάκρυνση του QE.
Αλλά ακόμα και αν δεχθεί όλα όσα ζητούν οι
"θεσμοί" και υπογράψει ξανά τα πάντα, όπως άλλωστε έπραξε και το 2015
όταν βρέθηκε στη γωνία, ο "κακός" της υπόθεσης είναι απαραίτητος ως
άλλοθι για την επίπονη συνθηκολόγηση. Σε κάθε περίπτωση αυτό που προκύπτει
είναι ότι άρχισαν πάλι οι ψευτομαγκιές. Και από ό,τι φαίνεται θα γίνουμε όλοι
ξανά "στο ίδιο έργο θεατές". Τσαμπουκάδες, ψευτοηρωισμοί και
αντίσταση κατά του ανθελληνικού ευρωπαϊκού κατεστημένου και στο τέλος η
συνήθης... κολοτούμπα. Εκτός και αν επιχειρηθεί "δραπέτευση" από
τα δύσκολα. Μέχρι στιγμής δεν προκύπτει, αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς. Ιδιαίτερα
όταν έχει να κάνει με ανθρώπους που δεν ακολουθούν την κοινή λογική αλλά
άγονται και φέρονται από ιδεοληψίες και προσωπικά συμφέροντα.
Μόνο που δυστυχώς δεν αντιλαμβάνονται ότι οι
εξελίξεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο δεν ευνοούν τη χώρα. Και προφανώς μία
ψευτοεπεναστατική νοοτροπία δεν μπορεί να γεφυρώσει τα ήδη μεγάλα χάσματα. Όχι
ότι δεν έχουν μεγάλες ευθύνες οι ξένοι. Κάθε άλλο. Τεράστιες. Ωστόσο θα πρέπει
κανείς να αφουγκράζεται και τις συγκυρίες και ως προς αυτό φαίνεται ότι το
άστρο του κ. Τσίπρα αλλά και η τύχη του, έχουν αρχίσει να σβήνουν.
Δημήτρης Παπακωνσταντίνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου