Και ξαφνικά παρουσιάστηκε από το πουθενά ενδοκυβερνητική
κοντρίτσα που πέρασε στα αζήτητα των στηλών των εφημερίδων και των τοίχων του φουμπού. Στο πλαίσιο των καταδρομικών επιθέσεων του Φίλη και της παρέας του στο
έτερο κομμάντο, τον Πάνο τον χαμαιλέοντα, τον Στρατηγό Πιτόγυρο, κυκλοφόρησε
υποψήφια ερώτηση για το θέμα που έχει ανακύψει περί της προμήθειας των
αεροσκαφών F35 Lightning II, κοινώς των καινούριων
μαχητικών πολλαπλών ρόλων των ΗΠΑ, χαμηλής παρατηρησιμότητας (στελθ που λένε και στο
χωριό μου).
Ας ξεκινήσουμε με τα αεροσκάφη. Η Τουρκία ήταν από τις χώρες
που έλαβαν μέρος στη διαδικασία εξέλιξης και παραγωγής του αεροσκάφους αυτού,
δηλαδή θα παράγει και θα συναρμολογεί μέρη του, έχοντας αμεσότερη και φθηνότερη
πρόσβαση σε αυτά από τους κοινούς αγοραστές… λιανικής, όπως πιθανώς εμείς. Ό,τι
έπρεπε να είχαμε κάνει εμείς με το Eurofighter, αλλά βλέπετε η παραγωγή έχει λιγότερη μίζα από την
αγορά....
Η Τουρκία πρόσφατα παρήγγειλε επίσημα τη δεύτερη δεκάδα από
τα συνολικά 100φεύγα που σκοπεύει να προμηθευτεί. Ταυτόχρονα έχει μπει στη
διαδικασία αναβάθμισης των F16
της στην τελευταία εκδοχή Block
50+ και στη δημιουργία ενός 100% δικού της (!) αεροσκάφους. Μέχρι το 2023,
φιλοδοξούν οι γείτονες να έχουν έναν στόλο δύο τύπων αεροσκαφών, με το F35 και το δικό τους.
Γιατί τόσο νταβαντούρι με το F35; Πρόκειται για το δεύτερο μαχητικό
αεροσκάφος 5ης γενιάς των ΗΠΑ, με το πρώτο να είναι το «τέρας» F22 Raptor, το οποίο είναι τόσο εξελιγμένο
που δια νόμου απαγορεύεται η πώλησή του σε άλλες χώρες (κρατήστε το αυτό). Το F35, μετά από μια
περιπετειώδη πορεία εξέλιξης κατέληξε να είναι ένα εξαιρετικά εξελιγμένο
αεροσκάφος με σημαντικά χαρακτηριστικά, αλλά, εν τέλει, πιο περιορισμένο ρόλο
από όσο θέλουν να το παρουσιάζουν οι θαυμαστές του. Συγκεκριμένα, είναι
θεόβαρο, λιγότερο ευέλικτο από τα F16 και λόγω των ικανοτήτων στελθ δεν επιδέχεται πολλών
μετατροπών στο μέλλον (η τεχνολογία στελθ βασίζεται εν πολλοίς στο σχήμα, εξ ου
και τα οπλικά του συστήματα είναι «κρυμμένα» στο σκάφος), Το δε κομμάτι της
χαμηλής παρατηρησιμότητας χάνει σε αρκετά σημεία, αφού είναι σχετικά επιρρεπές
σε ραντάρ χαμηλών συχνοτήτων και λόγω του βάρους του έχει εξοπλιστεί με έναν
θηριώδη κινητήρα, ο οποίος έχει τεράστιο θερμικό αποτύπωμα.
Θα μου πείτε, κάτσε ρε μαν, δηλαδή τι, μπαχατέλα είναι; Όχι.
Είναι φοβερό όπλο. Απλά για συγκεκριμένες δουλειές. Και ποιες είναι αυτές; Μα
οι δουλειές των ΗΠΑ. Δηλαδή μπες, χτύπα, φύγε. Το συγκεκριμένο αεροσκάφος είναι
μανούλα στην πλήξη στόχων, ειδικά αν συνοδεύεται από ένα αμιγώς μαχητικό αεροσκάφος,
όπως το F22. Πρόσφατα,
το Σεπτέμβριο, σε μια από τις σημαντικότερες ασκήσεις του Στρατού των ΗΠΑ, μια
ομάδα F35 και F22 κάνανε κιμά την
αντίστοιχη ομάδα των F16.
Χάρη στα F22 όμως. Τα F35 ανενόχλητα έπληξαν τους
στόχους τους, κάνοντας χρήση του υπερσύγχρονου συστήματος άμεσου διαμοιρασμού
πληροφοριών και των αντίστοιχων μέσων λήψης και παρουσίασης των πληροφοριών
αυτών. Για να καταλάβετε ένα απλό σενάριο, εάν έχεις πέντε F35 και το ένα επιβεβαιώσει έναν στόχο
με τη βοήθεια ενός ιπτάμενου ραντάρ, αλλά δεν έχει πυρομαχικά, στέλνει αυτόματα
σήμα στο κοντινότερο από τα άλλα τέσσερα το οποίο «βλέπει» ζωντανά ότι διαθέτει
τον απαραίτητο οπλισμό.
Η Τουρκία, τώρα, τι το χρειάζεται ένα τέτοιο αεροσκάφος;
Κυρίως για το ρόλο που θέλει να παίξει στα νοτιοανατολικά της. Στο Αιγαίο ένα
τέτοιο αεροσκάφος είναι σαν να παίρνεις Lamborghini για να την «στραμπουλάς» στα Λιμανάκια. Η βασική
απειλή δεν είναι αυτό καθαυτό το σκάφος, αλλά η αναβάθμιση των «θείων» του, των
F16. Κι αυτό γιατί, το
αεροσκάφος αυτό θέλει άπλα, αλάνα, την οποία του την εξασφαλίζει ένα καλό
μαχητικό (όπως είδαμε πριν με το F22). Άρα, η αποτελεσματικότητά του εναντίον μας έγκειται στο
αποτέλεσμα των αερομαχιών των Τουρκικών και Ελληνικών F16. Ενώ πάντα υπάρχει και το μυστήριο
του μελλοντικού Τουρκικής παραγωγής αεροσκάφους.
Το F35
θα ήταν χρήσιμο στην Ελλάδα, αν το αμυντικό μας δόγμα γίνονταν πιο… προληπτικό.
Δηλαδή πλήξη στόχων στα παράλια και ελαφρώς στα ενδότερα της Τουρκίας. Έχουμε
όμως εξαντλήσει τις πιθανές λύσεις με τη μορφή UAV, μη επανδρωμένων αεροσκαφών, τα
γνωστά μας drones? Η
Ελλάδα συμμετέχει σε παρεμφερές Ευρωπαϊκό σχέδιο, έχουμε ήδη επιστήμονες με
εμπειρία στο σχεδιασμό drones
και, το σημαντικότερο, ένα ευέλικτο μικρό (και πιθανώς πιο φθηνό, άρα και πιο…
αναλώσιμο) σκάφος φαντάζει ιδανικότερο για επιθέσεις «αυτοκτονίας» λίγα
χιλιόμετρα μέσα στο Τουρκικό έδαφος.
Στην όλη ανάλυση, φυσικά, πρέπει να αναφερθούμε και στους
κλασικούς Ορλωφικολάγνους, που πετάνε παπάτζες περί Ρωσικών, Κινεζικών και
λοιπών αεροσκαφών. Προφανώς η απάντηση είναι λιτή κι απέριττη, στην Ε.Ε. και
στο ΝΑΤΟ είμαστε, αυτοί είναι οι φυσικοί και ιστορικοί μας σύμμαχοι, κάποια
στιγμή παρατήστε μας με την απάτριδή σας εμμονή με τη χρηματοδότηση που
παίρνετε (πάνω από 100 sites
και blogs) από το
καθεστώς της ολιγαρχικής Ρωσίας, χειρότεροι και από τον Ζαχαριάδη (τον παλιό,
όχι το σημερινό ζαβό του ΣΥΡΙΖΑ) είσαστε!
Και θα μου πείτε πάλι, ρε αδερφέ, τι σχέση έχει όλος αυτός ο μιλιτέρ παροξυσμός με τον τίτλο και την πρώτη παράγραφο. Και θα σας απαντήσω, τι ακριβώς δεν καταλαβαίνετε? Όπως ο Σημίτης είχε δώσει κάποια στιγμή στον τότε κυρίως εσωκομματικό του αντίπαλο Άκη Τσοχατζόπουλο το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας να «παίζει» για να τον αφήσει ήσυχο, έτσι και ο Πανάρας έχει καβατζώσει το ΥΠΕΘΑ για την κονόμα. Εκτός του ότι έχουμε τον πρώτο Υπουργό Barbie (πως έχει Barbie κομμώτρια, γιατρό, πιλότο, ντιζέζ, έτσι έχουμε και Πανούλη στρατηγό, λοστρόμο, αστροναύτη) και πουλάει και πατριωτισμό στους ψεκασμένους, έχει και το βάζο με το μέλι. Και ένα βάζο το οποίο δύσκολα μπορείς να του κλείσεις το καπάκι πολιτικά, αφού είναι πολύ εύκολο να χαρακτηριστείς ως απάτριδας, αφού δε θες να έχουμε τα πιο μαμιστερά κανόνια! Άσχετα αν δεν έχουμε πυρομαχικά για τα υπάρχοντα. Άσχετα αν, πολύ απλά, χρειαζόμαστε ΆΛΛΑ κανόνια, όχι απαραίτητα τα πιο ακριβά (και με τη μεγαλύτερη μίζα).
Ο Φίλης βέβαια απευθύνεται ούτως ή άλλως σε κοινό που
πατρίδα είναι η τσέπη του, οπότε ίσως μάθουμε κάποια στιγμή αν όλο αυτό το παιχνιδάκι ήταν για να πάρει «κάτι» με αντάλλαγμα μια σχετική νηνεμία εκ μέρους
του ή αν πρόκειται για πρωτοφανείς και απρόβλεπτες ζυμώσεις εντός του ΣΥΡΙΖΑ,
εν όψει της οριστικής και αμετάκλητης δημοσκοπικής κατάρρευσής του, καθώς έχει
εγκλωβιστεί μαζί με τη χώρα σε ένα ασανσέρ με σπασμένο συρματόσχοινο και πορεία
ντουγρού στα τάρταρα.
TopGunZ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου