Με το ΠΑΣΟΚ κι ας βρωμάει…

Με είχαν προειδοποιήσει, προ καιρού, ότι ο Νίκος Φίλης ετοίμαζε μια κριτική παρέμβαση για την πορεία της κυβέρνησης και, ιδού, συνέβη το περασμένο Σάββατο με την ομιλία του στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Φίλης θέλει συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ κι ας βρωμάει, όπως είπε.

Η έκκλησή του έχει στο βάθος κάτι σπαρακτικό· θυμίζει κάπως την αναγνώριση στην τραγωδία, το πέρασμα του ήρωα από την άγνοια στη γνώση και, επίσης, παραπέμπει στο σύνθημα του Κυπριακού Αγώνα: «Την Ελλάδαν κι ας τρώγωμεν πέτρες». Δεν πειράζει που βρωμάει το ΠΑΣΟΚ· θα το πλύνουν. Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο – ήδη η κομματική «Αυγή» ανακάλυψε την απάνθρωπη μεταχείριση που υφίσταται ο φυλακισμένος Ακης Τσοχατζόπουλος. (Για την Αριστερά, γενικώς, όσοι κατέληξαν στη φυλακή ανήκουν, θαρρείς, σε μια ανώτερη κατηγορία ανθρώπων, εν συγκρίσει με εκείνους που φρόντισαν να μη βρεθούν στη φυλακή...)

Εν πάση περιπτώσει, ο Φίλης είναι πολύ ευέξαπτος, αλλά έχει μυαλό και, γι’ αυτό, η κριτική του ευθυγραμμίζεται με την αγωνιώδη αναζήτηση στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ τρόπων για να διατηρηθεί στην εξουσία. Δεν είναι ο μόνος που προσβλέπει στο ΠΑΣΟΚ. Από χθες το πρωί κάτι έχει συμβεί και η ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ στα ΜΜΕ έχει αλλάξει· οι «θεσμοί», λ.χ., έγιναν ξανά η παλιά καλή (και μισητή) «τρόικα». Ο δε Κ. Ζαχαριάδης, διευθυντής της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, απηύθυνε έκκληση στο υπάρχον ΠΑΣΟΚ να ευθυγραμμιστεί με τη στάση της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση, διότι αυτή είναι η συνεπής με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία στάση! (Γιατί όχι, όμως; Οταν ο Φλαμπουράρης βλέπει θαύματα και ο Πετρόπουλος πλήθη να τον επευφημούν, τι να σου κάνει ο Ζαχαριάδης;)

Από τις θέσεις του Ζαχαριάδη (κάθε φορά που γράφω αυτό το όνομα, αναρωτιέμαι αν έχει σχέση με τον φρικτό εκείνο ηγέτη του ΚΚΕ...) προβάλλει ένας ΣΥΡΙΖΑ που μοιάζει έτοιμος να δώσει τη μάχη της επιβίωσης ως ΠΑΣΟΚ. Ο,τι και να βγει από τις εκλογές, λέει ο Ζαχαριάδης, την ίδια κατάσταση θα αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση· συνεπώς, γιατί να αλλάξουμε κυβέρνηση; Πάμε όλοι μαζί, εμείς ως έθνος, με τους κακούς ξένους απέναντι. Ανάλογο, εξάλλου, αν και όχι εξίσου σαφές, ήταν και το πνεύμα της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα στην Κ.Ε. Πόσο πιο ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να είναι μια πολιτική θέση από αυτή;

Δύο πράγματα είναι εκείνα που προκύπτουν εμφανώς, κατά τη γνώμη μου, από τους πρόσφατους τακτικισμούς στον ΣΥΡΙΖΑ. Το πρώτο είναι ότι πλησιάζουν όλο και περισσότερο την επώδυνη αυτογνωσία: ότι, δηλαδή, δεν είναι παρά μια μετάλλαξη της Πασοκαρίας. Το δεύτερο, ότι φοβούνται το ενδεχόμενο της παραγωγικής συνεννόησης μεταξύ Μητσοτάκη και Γερμανών. Αυτός είναι ο σκοπός των συναντήσεων του Μητσοτάκη στο Βερολίνο, με τη Μέρκελ χθες και με τον Σόιμπλε σήμερα, και από την επίτευξή του ή όχι θα εξαρτηθεί η περαιτέρω πορεία των πραγμάτων.

Παρεμπιπτόντως, ο ίδιος άνθρωπος που με είχε προειδοποιήσει για τον Φίλη, με βεβαίωνε ότι και ο Νίκος Βούτσης, ο πρόεδρος της Βουλής, συμμερίζεται τις θέσεις Φίλη, πράγμα το οποίο δεν βρίσκω καθόλου απίθανο, μολονότι δεν είναι της παρούσης...

Στέφανος Κασιμάτης

Καθημερινή