Εκεί μας κατάντησαν οι αλήτες…

Χρόνια τώρα τα λέω και τα γράφω, αλλά θα μου πείτε «ε και»; Ποιος ακούει άλλωστε; Ποιος ασχολείται; Δεν έχει σημασία, εγώ τα γράφω εν είδει ψυχοθεραπείας, για να κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια, κι από κει και πέρα άσε τους νεκρούς να προχωρούν, που έλεγε κι ο «πατερούλης Ιωσήφ».

Τι γράφω και τι λέω λοιπόν; Ότι κατ αρχήν η Ελλάδα χρόνια τώρα διολισθαίνει, ο λαός της κιοτεύει, και μάλιστα τα δυο – τρία τελευταία η χώρα έχει καταντήσει failed state. Παράδειγμα προς αποφυγή. Ο λεκές της Ευρώπης. Κράτος παρίας.  Και αυτό γιατί; Έλα μου ντε… τι συνέβη άραγε τα δυο – τρία τελευταία χρόνια; Εδώ σας θέλω…

Εν πάση περιπτώσει, ότι ζημιά κι αν έχει προκληθεί, δεν φταίει κανένας άλλος παρά οι ίδιοι οι Έλληνες, που ζώντας (με δανεικά) τις τελευταίες δεκαετίες μέσα στην τρυφηλότητα, πάθανε την πλάκα της ζωής τους μόλις τους χτύπησε την πόρτα η πραγματικότητα, μέσω της κρίσης, και κει είναι που χάθηκε η μπάλα.

Έτσι, εν έτει 2015 παρακαλώ, οι Έλληνες παράτησαν τα πρώτα τραπέζια πίστα, και ανακάλυψαν ότι κατά βάθος όλοι (πέραν του κλασικού ποσοστού καθυστερημένων που υπάρχει παντού στην Ευρώπη) είναι κατ’ αρχήν αδικημένοι αγαναΧτιστές, και κατά δεύτερον πούροι κομμουνιστές. Ακόμη και η κυρά Σούλα που εργάζεται στο πρωτόκολλο δημόσιας υπΕρεσίας, και που ούτε καν ακουστά δεν είχε τον Ένγκελς (ή έστω τον Καρανίκα), ψήφισε με ζέση τις 13 και βάλε ακροαριστερές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, όπως π.χ. η ΡΟΖΑ,  για να σωθεί ο τόπος!

Ακόμη κι ο Βαγγέλης ο «έμπορας», με την τζιπάρα, τα δυο εξοχικά, τα Κοχίμπας, και το σκάφος του… που έβλεπε Αλβανό και άλλαζε πεζοδρόμιο, ακόμη κι αυτός θυμήθηκε ότι κατά βάθος είναι κομΟνιστής… κι ότι όλοι είμαστε αδέρφια, άσχετα αν μια ζωή ψήφιζε καραδεξιά, με πιο αριστερή επιλογή του κάποτε το … ΚΟΔΗΣΟ!

Και όλα αυτά βεβαίως διότι έπρεπε να γλιτώσουμε από τους σαμαροβενιζέλους τους φορομπήχτες, να πούμε τέλος στην αποικία χρέους που μας κατάντησαν οι πολιτικάντηδες, και να καταργηθούν οι φόροι, τα χαράτσια, οι ΕΝΦΙΑδες, τα διόδια και όλα αυτά με τα οποία μας έγδερναν τα όνειρα οι ντόπιοι εντολοδόχοι των σύγχρονων ναζί του Βερολίνου.

Γι αυτό και ο περήφανος λαός, που κατάγεται από τον Περικλή, ψήφισε με δυο χέρια Αλέξη, το γελαστό παιδί, και μάλιστα δυο φορές, ακόμη και με κλειστές τις τράπεζες! Με ενδιάμεσο σταθμό την αποφράδα εκείνη μέρα που θριάμβευσε το ΟΧΙ, δια του οποίου αν ο Αλέξης ήταν συνεπής στις ιδέες του, θα είχαμε ήδη γίνει το Σουδάν των Βαλκανίων και θα το είχαμε πάρει απόφαση πως δεν σωζόμαστε με τίποτα.

Αντ’ αυτού,  να’μαστε σήμερα ξανά μανά εδώ, ζώντας το μαρτύριο της σταγόνας, μιθριδατισμός στην πράξη δηλαδή, με τους φόρους και τα χαράτσια να πέφτουν βροχηδόν, με τους μισθούς και τις συντάξεις να οδεύουν προς βουλγαρικά ή σομαλικά επίπεδα, και με ένα 17% των συμπατριωτών μας να μην καταλαβαίνει Χριστό, και να συνεχίζει να προμοτάρει δημοσκοπικά τους σαμποτέρ του χάους που έχουν καταλάβει και χρησιμοποιούν ως ορμητήριο το Μαξίμου. Αλλά τι περιμέναμε δηλαδή από έναν λαό που έβλεπε τον Μπαρουφάκη και του ‘πιανε ρεύση;

Και κάθε μέρα που περνάει, ένας ακόμη σαλεμένος «εθνοπατέρας»  αμολάει μια ακόμη ξεγυρισμένη κοτσάνα, και όχι μόνο δεν τον παίρνουν με τις πέτρες, αλλά κάποιοι  τον θαυμάζουν κιόλας για την μεστότητα του λόγου του, και για την ειλικρίνειά του. Και αναφέρομαι στον Μορφίδη της Καβάλας, αυτή την αριστερή μορφή (που λέει κι ο Μήτσος ο φίλος μου), αυτόν τον φάρο του σοσιαλισμού, που κάποιοι τενεκέδες ξεγάνωτοι ψήφισαν για να τους εκπροσωπεί στην βουλή! 

Και τι είπε αυτός ο τζαζεμένος, που για χάρη του βουλευτικού μισθού και των προνομίων της νέας ιδιότητάς του είναι ικανός να πουλήσει ακόμη και την Ακρόπολη στους Τούρκους γείτονες; Ότι ναι, φτιάχνουμε νέους σταθμούς διοδίων (38 παρακαλώ), αλλά θα τους ξηλώσουμε αργότερα!!!!!!

Μάλλον θα τους ξηλώσουν την ίδια μέρα που θα σκίσουν και το μνημόνιο, απλά δεν έχουν προκάμει ακόμη… Μάλλον δηλαδή η καθιέρωση νέων διοδίων εντάσσεται κι αυτή στα πλαίσια της κοστολογημένης δημοσιονομικής πολιτικής που είχε ανακοινώσει κάποτε ο σπινθηροβόλος Στρατούλης, πριν τον φάνε τα συμφέροντα. Ή ίσως να εντάσσεται στην μπολσεβίκικη στρατηγική που έχει προτείνει ο Καρανίκας, για το πώς θα ξεγελάσουμε τους «τοκογλύφοι», και που είναι βασισμένη στο λενινιστικό «δυο βήματα μπροστά κι ένα βήμα πίσω».

Ή απλά δεν ισχύει τίποτα απ όλα αυτά, και οι συριζαίοι συνεχίζουν να ταίζουν σανό στα γίδια που συνεχίζουν να τους πιστεύουν. Και είναι πολλοί. Λεγεώνες ολόκληρες. Ατελείωτες μάζες. Κοπάδια από Μπαλαούρες…  Τόσο οι «νομοθέτες» όσο και οι ψηφοφόροι τους. Απλά, κατά καιρούς, ο ένας σαχλαμάρας  δίνει την σκυτάλη στον άλλο, και έτσι περνάμε από τον Άννα στον Καϊάφα, από τον Πάντζα στην Βαγενά, κ.ο.κ. μέχρι να καταλήξουμε στον … Μορφίδη, το νέο αυτό ίνδαλμα της εγχώριας Αριστεράς. Τον επονομαζόμενο και Βελουχιώτη της Καβάλας. Που ως άλλος καπετάν Απόστολος Γλέτσος (εκ της Στυλίδας ορμώμενος), έτσι κι αυτός θα «γκρεμίσει» τις μισητές μπάρες των διοδίων, μόλις ο σύριζας ξαναπεράσει στην αντιπολίτευση, και ανασυνταχθεί το κίνημα των μπαταχτσήδων. Για να περνάει δωρεάν ο λαουτζίκος. Για να προκόψει ο τόπος… Αυτό εννοούσε ο ρημάδης… και μεις τον παρεξηγήσαμε.

Με αυτά και με αυτά, δεν μπορώ παρά να σημειώσω ότι ίσως είμαστε στην μοναδική χρονικά συγκυρία της εξέλιξής μας ως χώρα, όπου ο μέσος παίκτης του Σαρβάιβορ θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικός ως βουλευτής ή ως υπουργός από τον μέσο συριζαίο (ή ψεκασμένο) αντίστοιχο. Και δεν μιλάω μόνο για τον Ντάνο ή τον μισθοφόρο, αλλά ακόμη και για την πάλαι ποτέ σεξοβόμβα, την Στέλλα την Μπεζεντάκου…

Εκεί μας κατάντησαν οι αλήτες!

Strange Attractor

ΥΓ- Αναμένω το επόμενο βήμα του Αλέξη. Να μπουν δηλαδή διόδια στα κέντρα των πόλεων, μπας και πολεμηθούν οι άσκοπες μετακινήσεις, η ατμοσφαιρική ρύπανση, η κατανάλωση καυσίμων, και μπουν και κάποια ζεστά χρήματα στον κρατικό κορβανά. Και τα γίδια που τον ψήφισαν να χειροκροτούν…