Πανηγυρίζουν για να πιστέψουν πως κερδίζουν...

Αν ερχόταν κάποιος που σας πούλαγε ένα ψυγείο των 800 ευρώ αντί 400 ευρώ θα σας έδινε μια ευκαιρία να κερδίσετε 400 ευρώ. Αν αγοράζατε το ψυγείο και μόλις το βάζατε στην πρίζα διαπιστώνατε πως δεν λειτουργεί γιατί αντί για μηχανισμό ψύξης εντός είχε σκουριασμένα σιδερικά, θα διαπιστώνατε πως αντί να κερδίσετε, χάσατε 400 ευρώ.

Στην καλύτερη περίπτωση θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε το ψυγείο για ντουλάπι ή κοτέτσι. Δεν θα χρειαζόταν όμως καμιά επιπλέον απόδειξη πως αυτός που σας το πούλησε ήταν απατεώνας και κλέφτης.  Στην παραπάνω συναλλαγή θα μπορούσατε να κινηθείτε νομικά εναντίον του απατεώνα και να επιδιώξετε να αποζημιωθείτε ή να τιμωρηθεί προκειμένου να μην επαναλάβει την απάτη και με άλλα θύματα...

Στην πολιτική οι απατεώνες τιμωρούνται σπάνια, κυρίως γιατί οι καταστάσεις είναι περισσότερο περίπλοκες αλλά συχνά και γιατί οι πολιτικοί όταν διαχειρίζονται την εξουσία, ελέγχουν και επηρεάζουν αυτούς που εφαρμόζουν το νόμο... Συνήθως οι πολιτικοί που ενέχονται σε απάτες τιμωρούνται όταν έχουν απομακρυνθεί από την εξουσία και δεν μπορούν να επηρεάσουν τους μηχανισμούς.

Επιπλέον, στην πολιτική η διαφορά του ψέματος από το λάθος είναι δυσδιάκριτη και οι συνέπειες ετεροχρονισμένες. Δανείζεσαι τώρα και μοιράζεις λεφτά για να είσαι αγαπητός και ο λογαριασμός πάει σε κάποιον άλλο και γίνεται μισητός.

Η πολιτική λοιπόν είναι ένα πεδίο που τα ψέματα ευδοκιμούν καλύτερα...

Για τους πολιτικούς που συλλαμβάνονται να εξαπατούν ζημιώνοντας εξαπατημένους και μη πολίτες δεν υπάρχει νόμος που να μετρά τη ζημιά και να τιμωρεί τους απατεώνες προκειμένου να μην επαναλάβουν την απάτη ή προκειμένου δια του παραδειγματισμού να αποφύγουν κι άλλοι να επαναλάβουν τα ίδια.

Για τους πολιτικούς σε ό,τι αφορά τα λάθη και τις απάτες ισχύει το ω γέγονε-γέγονε. Δηλαδή, ό,τι έγινε –έγινε. Το μόνο που μπορούν να κάνουν οι ψηφοφόροι για να προφυλαχτούν είναι όταν λήξει η θητεία τους να τους στείλουν στο σπίτι τους...

Χρέος και χαλάρωση...

Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα από το καλοκαίρι του 2016 και μετά, στα πλαίσια της δεύτερης διαπραγμάτευσης του τρίτου μνημονίου, είχε βάλει δυο βασικούς στόχους: Το χρέος και την Ποσοτική Χαλάρωση.

Τα Χριστούγεννα θα πάρουμε ρύθμιση για το χρέος και αρχές του ’17 θα μπούμε στην ποσοτική χαλάρωση, έλεγαν το Φθινόπωρο. Μετά έλεγαν για το Πάσχα και εσχάτως για τις αρχές του καλοκαιριού.

Ο κ. Τσίπρας πριν μερικές εβδομάδες δήλωνε πως η διαπραγμάτευση πήγαινε τόσο καλά που δυσκολευόταν να πιστέψει τα θετικά αποτελέσματα που έρχονταν σε σχέση με το χρέος.

Θυμάστε, Too good to be true, "Τα νέα είναι τόσο καλά που θα αναγκαστώ να φορέσω γραβάτα" κλπ. Λοιπόν, η δεύτερη αξιολόγηση έκλεισε χωρίς καμιά αξιοσημείωτη εξέλιξη για το χρέος και την Ποσοτική Χαλάρωση.

Η κυβέρνηση η οποία ευαγγελιζόταν το σκίσιμο το μνημονίων και το τέλος της λιτότητας, έχει αποδεχτεί την υποχρέωση η χώρα να εμφανίζει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2022  και 2% μέχρι το 2060 όταν οι περισσότεροι από όσους γράφουμε και διαβάζουμε αυτό το άρθρο σήμερα θα βλέπουμε τα ραδίκια ανάποδα. Το δεύτερο μνημόνιο προέβλεπε πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 2,3% του ΑΕΠ για το 2014. 2,5% του ΑΕΠ για το 2015, 3,5% του  για  το 2016, 4,6% του  για το 2017 και 5,3% του ΑΕΠ για το 2018. Οι λέξεις και οι αριθμοί πλέον έχουν χάσει τη σημασία τους... Με λίγα λόγια η κυβέρνηση δεν πέτυχε κανέναν από τους στόχους που είχε θέσει. Παρ’ όλα αυτά πολλά στελέχη της πανηγυρίζουν γιατί θεωρούν πως αν τους βλέπουν οι άλλοι να πανηγυρίζουν θα υποθέσουν πως πέτυχαν κάτι σημαντικό. Άρα, θα υποθέσουν πως πάμε καλά...

Ο κ. Τσίπρας έκλεισε τη δεύτερη αξιολόγηση με αντάλλαγμα τα 8,5 δισ. ευρώ της δόσης με την οποία θα πληρώσει τα ομόλογα αξίας 7,5 δισ. ευρώ.  Παίρνει δηλ. ό,τι θα έπαιρνε αν είχε κλείσει τη δεύτερη αξιολόγηση στις αρχές του 2016.

Αν την είχε κλείσει στις αρχές του 2016 θα είχαν εισρεύσει στη χώρα περί τα 23 δισ. ευρώ έναντι των 8-9 που θα έρθουν τώρα. Θα είχαν μείνει στην οικονομία ποσά τριπλάσια από αυτά που προσδοκούμε να εισρεύσουν αν και όταν συμπεριληφθούμε στην ποσοτική χαλάρωση.

Στα παραπάνω προσθέστε και τον αρνητικό αντίκτυπο της αβεβαιότητας στην οικονομία συν τις καταθέσεις που έκαναν "φτερά" συν την αύξηση των "κόκκινων" δανείων. Η καθυστέρηση της αξιολόγησης έγινε προκειμένου να "εκβιαστούν" οι Ευρωπαίοι λόγω προεκλογικής περιόδου  να δώσουν κάτι σε σχέση με το χρέος, το οποίο η κυβέρνηση θα χρησιμοποιούσε επικοινωνιακά για να αιτιολογήσει την καταστροφή που επέφερε στη χώρα με τη διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου του 2015.

Αν δεν είχε προκύψει ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015, η χώρα θα είχε βγει από τα μνημόνια όπως και οι άλλες χώρες που μπήκαν και τα μέτρα και οι μειώσεις μισθών και συντάξεων θα ανήκαν στο παρελθόν. Δεν θα υπήρχαν capital controls και το χρέος θα ήταν σε καλύτερο δρόμο...

Δεν υπάρχει ασφαλώς καμιά αμφιβολία πως τη χώρα τη χρεοκόπησαν το ΠΑΣΟΚ κα η ΝΔ κυρίως και λιγότερο η αριστερά που μετείχε στο πάρτι της ευημερίας με δανεικά.

Το 2015 όμως όταν προσπαθούσε να σηκωθεί από τα συντρίμμια, το τελευταίο και ισχυρότερο πλήγμα στην καταπονημένη οικονομία το έδωσε ο κ. Τσίπρας.

Υποσχέθηκε στους πάντες τα πάντα και στο τέλος τους πήρε και τα λίγα που τους είχαν απομείνει... Κάθε επόμενη προσπάθεια του κ. Τσίπρα να καλύψει μέρος των απωλειών της προηγούμενης, αντί να το πετύχει αυτό προσθέτει και νέες ζημιές.

Τώρα ποντάρει στην αντίδραση της οικονομίας στην παρατεταμένη πτώση για να παρουσιάσει την όποια αμυδρή ανάπτυξη σαν συνέπεια δικών του έργων.

Ματαιοπονεί.. ο ίδιος και η κυβέρνησή του είναι τόσο "τοξικοί" για την οικονομία και η χώρα τόσο βαθιά στο "βούρκο" που το αποτέλεσμα είναι βέβαιο...

Κώστας Στούπας 

Capital.gr