Είναι ο δημοφιλέστερος εθνικός μας μύθος: ότι
ενώ εμείς ζούσαμε σύμφωνα με τις πραγματικές μας δυνατότητες, οι κακοί ξένοι
μας επιβουλεύονταν, επειδή είμαστε ωραίοι και επειδή οι πρόγονοί μας κατέβασαν
τους δικούς τους από τις βελανιδιές.
Υποχρέωσαν τον τότε πρωθυπουργό ΓΑΠ να
τοποθετήσει επικεφαλής της στατιστικής υπηρεσίας τον… πράκτορά τους, Γεωργίου,
ο οποίος υλοποίησε την αποστολή του: διόγκωσε το έλλειμμα και έκανε αναγκαία
την προσφυγή της χώρας μας στο ΔΝΤ, ανοίγοντας την εποχή των μνημονίων και των
περιοριστικών πολιτικών που τη συνοδεύουν...
Σύμφωνα με τον μύθο, αν δεν υπήρχε ο ΓΑΠ και ο
Γεωργίου, θα συνεχίζαμε να τρώμε με χρυσά κουτάλια, να εισπράττουμε ωραίους
μισθούς και ωραιότατες συντάξεις, να διοριζόμαστε στο δημόσιο ή να κάνουμε
μπίζνες με το κράτος, να έχουμε πρόσβαση σε χρηματοδοτικά προγράμματα, να
λαμβάνουμε προνοιακά επιδόματα κάθε είδους κι αιτιολογίας, να παίρνουμε με
ευκολία δάνεια έτσι, για να έχουμε να ξοδεύουμε.
Με αυτόν τον μύθο φούντωσαν οι “αγανακτισμένοι”,
που κυριάρχησαν στην Ελλάδα της κρίσης. Αυτόν αξιοποίησαν οι… Τσιπροκαμμένοι για
να περιθωριοποιήσουν τους αντιπάλους τους και να αναδειχτούν σε κοινοβουλευτική
πλειοψηφία. (Μια από τις βασικές προεκλογικές τους δεσμεύσεις ήταν εξεταστική
επιτροπή για το μνημόνιο και παραπομπή σε δίκη του Γεωργίου). Είναι ζήτημα
δικαίωσης γι αυτούς, η διατήρηση του μύθου για το… φουσκωμένο έλλειμμα που
άνοιξε την πόρτα για να μας αλώσουν οι ξένοι και να αρπάξουν την περιουσία μας.
Όπως κάθε μύθος, έτσι κι αυτός, δεν αντέχει σε
σοβαρή κριτική. Ένα κι ένα κάνουν δύο, όσο κι αν προσπαθείς να μπερδέψεις τα
λόγια σου για να καθυστερήσεις την απάντησή σου. Γι’ αυτό και επίσημα το
ελληνικό υπουργείο Οικονομικών, ακόμη και επί Βαρουφάκη και Τσακαλώτου, δεν
αμφισβήτησε τα στοιχεία της ελληνικής στατιστικής υπηρεσίας, που δουλεύει με τη
μέθοδο και υπό την επίβλεψη της αντίστοιχης ευρωπαϊκής (γιούροστατ).
Μολονότι όμως, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δέχεται
στις συνομιλίες της με τους εταίρους μας, τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ως βάση,
επιμένει να διοχετεύει στην ελληνική κοινωνία το δηλητήριο του μύθου για τον…
πράκτορα Γεωργίου. Κι αυτό παρά το ότι η ελληνική δικαιοσύνη τρεις φορές -με
διαφορετικές συνθέσεις κάθε φορά και ομόφωνες αποφάσεις- απάλλαξε τον Γεωργίου.
Η νέα αναίρεση που άσκησε η επιλεγόμενη από την
κυβέρνηση εισαγγελία του Αρείου Πάγου, αποδεικνύει πως οι εθνικοί μύθοι πρέπει
πάση θυσία να παραμένουν ζωντανοί. Μέχρι να πεθάνουν ή να μας πεθάνουν.
Μιχάλης Αλεξανδρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου