Οι άγνωστες σκοτεινές πλευρές του Αλέξη…

Το πόσο άχρηστος, ανίκανος, άσχετος και επικίνδυνος για την Ελλάδα ήταν και είναι ο Αλέξης, το λέγαμε εδώ από την αρχή, χρόνια πριν κάνει ο ίδιος κάποια ανώδυνη αναδρομική αυτοκριτική: «Δεν ξέραμε», «δεν είχαμε αίσθηση των πραγμάτων» και άλλα σαν αυτά που αναμασά τώρα τελευταία, μετά το έγκλημα. Από όλες τις αποκαλύψεις, όμως, που έγιναν τόσο από τον Βαρουφάκη όσο και από τον ίδιο προκύπτουν δύο-τρεις νέες εντυπωσιακές παράμετροι.

Η πρώτη είναι το πόσο ΑΝΕΝΤΙΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ είναι συν τοις άλλοις ο Τσίπρας, αφού αποδεικνύεται ότι γνώριζε εξαρχής και συμμετείχε ενεργά σ’ αυτούς που χαρακτηρίστηκαν «ΣΥΝΩΜΟΤΕΣ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ». Για κάποιον λόγο μάς άφηνε τόσο καιρό να πιστεύουμε ότι ήταν μόνο οι σαλταδόροι «Λαφαζαναίοι», που ήθελαν να κάνουν ντου στο Νομισματοκοπείο και να κλέψουν τα λεφτά της ΕΚΤ…

Η ωμή επιχειρηματολογία του, όπως καταγράφεται σε διάλογο που δεν διαψεύστηκε («γιατί να μην τα πάρουμε, άμα πεινάει το παιδί σου δεν θα κλέψεις ένα μπουκάλι γάλα;»), δείχνει ότι ήταν απολύτως γνώστης, αν όχι ιθύνων νους, του διπλού παράλληλου σχεδίου εκτροπής από το ευρώ. Επιπλέον, αποκαλύπτει ότι έχει μια χαλαρή αντίληψη ως προς την έννοια της ΚΛΟΠΗΣ, αφού επιχειρηματολογεί σαν τα κλεφτρόνια τους αντεξουσιαστές που μπουκάρουν στα σούπερ μάρκετ. Δηλαδή, και λιγάκι κλεφτρόνι κρύβει μέσα του.

Δεν ήταν ο Λαφαζάνης, λοιπόν, ο μπουκαδόρος που θα έπαιρνε τα 16 δισ. ευρώ να τα μοιράσει στον λαό, δεν ήταν κάποιος άλλος «αριστερός» που ήθελε να τυπώσει λεφτά στη Μόσχα και να φέρει πετρέλαια από τη Βενεζουέλα, ήταν ο ίδιος ο Τσίπρας - κι όμως, τα φόρτωνε ανέντιμα στους άλλους. Αφού μάλιστα έπαιξε μέχρι την τελευταία στιγμή με την έννοια του Grexit δηλώνοντας κυνικά ότι στους Ευρωπαίους θα λέμε «ναι» και θα τους κοροϊδεύουμε, ενώ συγχρόνως θα ετοιμάζουμε τα δικά μας. Τέτοια πολιτική ανεντιμότητα μπορεί να είναι μόνο παιδαριώδης ή εγκληματικής φύσεως.
Το δεύτερο και εξίσου συγκλονιστικό είναι το πόσο μοχθηρός, ύπουλος και κακός αποκαλύπτεται, ενώ φαίνεται να είναι στο μέσα του ο γελαστός νεαρός, που από σούπερ αριστερός θα γινόταν ντίλερ των διεθνών επενδυτών. Οικτρή και ανατριχιαστική είναι η ατάκα του που ουδέποτε διαψεύστηκε, ότι «το πρώτο που θέλω να κάνω μόλις πάρω την εξουσία είναι να μπω στην Τράπεζα της Ελλάδος, να βουτήξω τον Στουρνάρα από τον γιακά και να τον πετάξω έξω με τις κλωτσιές». Ω, τι πολιτικός πολιτισμός! Αλλά και για τους δικούς του δεν χρησιμοποιούσε καλύτερους χαρακτηρισμούς. Γιατί όταν λες για τον Σταθάκη «να πάει να ΣΑΠΙΣΕΙ στα πίσω έδρανα της Βουλής» δείχνει ότι δεν θες απλώς να τον αλλάξεις, κάτι φυσικό για πρωθυπουργό, αλλά να τον εξευτελίσεις και να τον βλέπεις να διασύρεται. Η έκφραση «να σαπίσει» προδίδει τόσο χαμηλό ήθος και μικροπρέπεια, που τύφλα να ’χουν τα γκουλάγκ του Μπέρια. Συζητιέται βέβαια εδώ και καιρό ότι είναι ένα προβληματικό άτομο, που ενδεχομένως χρήζει ειδικής αντιμετώπισης, αλλά εδώ έχουμε ενδείξεις για έναν μικρό Νέρωνα με σαδιστικά απωθημένα. Μπρρρ... 

Το τρίτο και ακόμα πιο φρικιαστικό είναι το πόσο ύπουλος και δειλός δείχνει ο Αλέξης Τσίπρας. Θρασύδειλος ολκής. Ενώ δεν έτυχε να τον δούμε να πηγαίνει όντως να αρπάξει τον Στουρνάρα από τον γιακά, τον βλέπουμε να επιβεβαιώνει πλήρως τις σχετικές μαρτυρίες του Yanis με τις ίδιες τις πράξεις του. Ο δειλός και ύπουλος πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, που έχει κάνει επιστήμη τον ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ, έβαλε στόχο τη σύζυγο του κυρίου Στουρνάρα! Εστειλε τους παρακρατικούς του, από την Εφορία και άλλες υπηρεσίες, να της κάνουν άνω-κάτω τα γραφεία και βρήκε πρόθυμους Θεσμικούς Λειτουργούς να τη βγάλουν, σώνει και καλά, στη σέντρα για ασήμαντα θέματα. Δηλαδή, δεν τόλμησε να αναμετρηθεί με τον Στουρνάρα που τον είχε ανάγκη, όπως και τον Ντράγκι, αλλά προτίμησε να χτυπήσει τη σύζυγό του. Πόσο πιο άνανδρος μπορεί να γίνει κανείς; Αρκετά, όσον αφορά τον Τσίπρα.

Την ίδια αθλιότητα διέπραξε, επιτιθέμενος και κρυπτόμενος πίσω από το Γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού, στη σύζυγο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τη Μαρέβα. Εδώ πραγματικά μάλλον καταγράφει ρεκόρ πολιτικής χυδαιότητας, αφού ακόμη και το «βρώμικο ’89» δεν γίνονταν τέτοια πράγματα. Ποτέ άλλοτε δεν έχει ξαναγίνει πρωθυπουργός να στρέφεται ευθέως εναντίον της συζύγου πολιτικού αντιπάλου του, όμως ο δειλός και ύπουλος Τσίπρας φαίνεται ότι το έχει στο αίμα του και το απολαμβάνει να εκβιάζει πολιτικά. Με συζύγους και, ποιος ξέρει, αύριο μεθαύριο με παιδιά των αντιπάλων του. Ακόμη και στα ΜΜΕ, όταν δεν μπορεί να τα ελέγξει με τους νόμους του Παππά, όταν δεν μπορεί να τα εκχωρήσει εξ ολοκλήρου σε κακοποιά στοιχεία, παρακάμπτει ωμά ΘΕΣΜΟΥΣ και ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και με το έτσι θέλω «στήνει στον τοίχο» τις ελεύθερες φωνές.
Η πολιτική μοχθηρότητα, τα ανεξερεύνητα ίσως κληρονομικά απωθημένα του χουντικού παρελθόντος της οικογένειας των πρώην αριστερών εργολάβων, που προσκύνησε τον Παττακό, από την οποία προέρχεται ο καλοθρεμμένος και ουδέποτε εργασθείς σοσιαλιστής, σε συνδυασμό με τη δειλία και την ντροπή που βιώνει ως φιγούρα κωλοτούμπας της Ε.Ε. και του ΔΝΤ δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα: σε κρίσιμες στιγμές, όταν πρέπει να επιλέξει, από το Κακό προκρίνει το Κάκιστο!
Η τελευταία μανιασμένη επίθεση στη Δικαιοσύνη και η ταυτόχρονη νομιμοποίηση των ένοπλων τρομοκρατών του «Ρουβίκωνα» δείχνει ότι στον ταραγμένο νου του Αλέξη Τσίπρα δύο είναι ακόμη τα πολιτικά όπλα που μπορεί να χειριστεί: Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ σε βαθμό εξόντωσης οποιουδήποτε αντιπάλου στην πολιτική ή στα Media και η χρησιμοποίηση των τρομοκρατών και των παρακρατικών, ώστε να εκφοβίζονται και να καθυποτάσσονται η Δικαιοσύνη, οι κρατικές υπηρεσίες, οι εφορίες, οι δυνάμεις ασφαλείας και οτιδήποτε άλλο νομίζει ότι μπορεί να του φανεί χρήσιμο για να κρατηθεί σαν Μαδούρο στην εξουσία.

Τελικά ο δειλός και άνανδρος πρωθυπουργός Αλέξης ΤΣΙΠΡΑΣ είναι χειρότερος από απλώς άχρηστος και άσχετος. 

Θέμος Αναστασιάδης

Πρώτο Θέμα