Είναι το θέμα των τελευταίων ημερών, και δεν θα
έμενε ασχολίαστο. Μιλώ για την τελευταία τρίμηνη δημοσκόπηση της ομάδας του
Νίκου Μαραντζίδη, για λογαριασμό του Παν/μίου Μακεδονίας και του Σκάι, που
προκάλεσε κομπασμούς και γκρίνιες.
Ας κοιτάξουμε λοιπόν τί νέα προκύπτουν, και πόσο
σημαντικά είναι, ώστε να μας κάνουν να ξεχάσουμε την ντόλτσε βίτα του ζεύγους
Καμμένου, την πετρελαιοκηλίδα, την κατάρρευση των τραπεζικών μετοχών και τις
πιο πρόσφατες αποεπενδύσεις…
Η Χρυσή Αυγή σταθερή, είτε επειδή πέρασε πια η
μπογιά της, ή επειδή κρατάει χαμηλούς τόνους όσο συνεχίζεται η ασυνήθιστα
μακροχρόνια δίκη της. Το ΚΚΕ πέφτει, γεγονός ίσως οφειλόμενο στην επίμονη
αντιδεξιά ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος συνεχώς απειλεί τους πλέον φοβικούς
αριστερούς με επικείμενη παλινόρθωση της δεξιάς του… Παπάγου. Τα μικρά
κόμματα δε δείχνουν πιθανότητες επανεισόδου στην Βουλή, με καλύτερες προοπτικές
να διατηρούνται από τους εφτάψυχους ΑΝΕΛ. Μάλλον κάτι ήξερε ο Πάνος και επέμενε
στον έλεγχο του ΥΕΘΑ. Το δε 1% που αποδίδεται στο Ποτάμι μάλλον θα έπρεπε να
προσμετράται στους αναποφάσιστους, έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα για το
εν λόγω κόμμα.
Η ΔΗΣΥ εμφανίζεται ανεβασμένη, ενδεχομένως
λόγω της τρέχουσας δημοσιότητας και των θετικών προσδοκιών που γεννά η
διαδικασία εκλογής νέου προέδρου, όπως και της επιδιωκόμενης ανασύνταξης
του χώρου ανάμεσα στη ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Τσίπρας θα πρέπει να νοιώθει ιδιαίτερα
ανακουφισμένος, ειδικά μετά από μερικούς δύσκολους μήνες για την ομάδα του.
Επιβεβαιώθηκε η τάση που διεφάνη κι από άλλες δημοσκοπήσεις, για σταθεροποίηση
της πτώσης του κόμματος του και για μικρό έστω κλείσιμο της ψαλίδας. Βέβαια,
δεν ξέρω αν πρέπει να χαίρεται κανείς όταν ακόμη και η πιο ευνοϊκή γι αυτόν
δημοσκόπηση τον δείχνει επτά μονάδες πίσω από τον αντίπαλό του. Ένηγουεη.
Πάντως είναι ξεκάθαρο πως υπό της παρούσες συνθήκες οι Συριζαίοι δεν
κινδυνεύουν από στρατηγική ήττα, και πως μάλλον η Κουμουνδούρου θα πάρει
οριστικά τα ηνία από την Χαριλάου Τρικούπη, όσον αφορά την πρωτοκαθεδρία στον
ευρύτερο αριστερό χώρο. Θα χάσουν, αλλά δε θα συντριβούν.
Και φτάνουμε τέλος στη ΝΔ, η οποία επίσης
κανονικά έχει κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένη. Σύμφωνα με την μέτρηση, εάν
γίνουν τώρα εκλογές η αξιωματική αντιπολίτευση θα λάβει περί τις 160 έδρες,
επιτυγχάνοντας άνετη αυτοδυναμία σε πεντακομματική Βουλή. Ταυτόχρονα, ο
πρόεδρος της επικρατεί θεαματικά σε κάθε ποιοτικό δείκτη, ενώ και η παράσταση
νίκης παρουσιάζει ως βέβαιο το θετικό γι αυτήν αποτέλεσμα. Σημειωτέον πως η
εικόνα αυτή συναντάται στο σύνολο των ερευνών, και αναδεικνύει μια τάση που
φαίνεται ασταμάτητη. Σωστά; Ίσως.
Τα προβλήματα της ΝΔ ξεκινούν από το γεγονός ότι
οι επόμενες εκλογές μάλλον αργούν, οπότε εάν έχει αρχίσει να καταγράφεται μια
αντιστροφή του κλίματος, τότε κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πού αυτή θα φτάσει
μέχρι την προκήρυξή τους. Ο Τσίπρας είναι θρασύς, ψεύτης, ρουσφετάκιας, και θα
επιλέξει τον καταλληλότερο γι αυτόν χρόνο να αναμετρηθεί με τους αντιπάλους
του. Λίγες μπαρούφες, λίγο θέατρο, λίγη παρελθοντολογία, λίγα οκτάμηνα και η
κατάσταση του μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά. Επίσης, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως
δεδομένη μια πεντακομματική Βουλή. Όπως είπαμε, οι ΑΝΕΛ παρουσιάζουν
αξιοπρόσεκτη αντοχή, ενώ είναι ιδιαίτερα πιθανή και μια σύμπραξη στα αριστερά
του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει εναλλακτική για τους φανατικούς
αντιδεξιούς που θα απομακρυνθούν από έναν ΣΥΡΙΖΑ απογοητευτικό μα και οδεύοντα
σε βέβαιη ήττα.
Τέλος, είναι αδύνατο το να προβλεφθεί η δυναμική
του εγχειρήματος της κεντροαριστεράς. Μια εκλογή Γεννηματά θα απογοητεύσει τους
κεντρώους, ενώ τυχόν νίκη των Καμίνη ή Θεοδωράκη μπορεί να τους σαγηνεύσει. Τα
τεκταινόμενα στην ΔΗΣΥ σημαίνουν πως οι άστεγοι του ευρύτερου κέντρου δεν θα
πέσουν υποχρεωτικά στην αγκαλιά της ΝΔ.
Ανήκω σ’ εκείνους που πιστεύουν ότι ο μόνος
τρόπος για να γυρίσουμε σελίδα είναι το να εκλεγεί ο Μητσοτάκης και να
κυβερνήσει φιλελεύθερα μα και πραγματιστικά. Μακάρι να δούμε μια μεταμόρφωση
του Τσίπρα προς αυτό το πρότυπο, όμως αν θεωρούσα εφικτό κάτι τέτοιο, θα
πίστευα και στις νεράιδες. Η κανονικότητα που φαινομενικά επικρατεί είναι
επίπλαστη, προσωρινή, επειδή απλούστατα δεν αντιμετωπίζεται απολύτως καμία από
τις κακοδαιμονίες που μας έφτασαν εδώ. Συνεπώς, το ότι οι κυβερνώντες
συνεχίζουν να κερδίζουν χρόνο, κλωτσώντας όλο και πιο κάτω το τενεκεδάκι μόνο
φόβο μου προκαλεί. Το μεγάλο μπαμ παραμένει πίσω από την γωνία, όπως καθημερινά
υπενθυμίζεται από ολάκερη την πολιτική και οικονομική επικαιρότητα.
Το ‘χω γράψει πολλές φορές, θα το ξαναγράψω και
σήμερα. Ο τόπος χρειάζεται μία ισχυρή κυβερνητική ομάδα, ένα παθιασμένο σύνολο
πολιτικών και τεχνοκρατών, οι οποίοι θα νομοθετήσουν και θα εφαρμόσουν ένα
μεταρρυθμιστικό σοκ. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κι όσα αυτοί εκπροσωπούν δεν θα το επιτρέψουν
όσο τον αγώνα τον σηκώνουν ο πρόεδρος της ΝΔ, καμμιά ντουζίνα βουλευτές και
στελέχη της, και μερικές δεκάδες-ίσως και εκατοντάδες-αφανείς μαχητές των
σοσιαλ μίντια, οι εθελοντές νεροκουβαλητές της υπόθεσης. Είναι σαφές ότι η
κοινωνία σε μεγάλο ποσοστό αρνείται να δεχτεί ότι οι άλλοι ήταν όντως
καλύτεροι, και ότι η επάνοδος τους δεν έχει τίποτε περισσότερο να προσφέρει στη
χώρα. Κάποιοι λοιπόν θα πρέπει να τους απομακρύνουν απ’ αυτή την πλάνη, κάποιοι
με αμεσότητα και πειθώ, κι αυτοί οι κάποιοι θα πρέπει να πιάσουν δουλειά
τάχιστα, χτες. Εφόσον έχει όντως συναίσθηση εθνικής αποστολής, η ηγεσία της ΝΔ
είναι υποχρεωμένη να ρίξει αυτά τα νέα ή ανανεωμένα στρατεύματα στη μάχη.
Φάνης Ουγγρίνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου