Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ πλήρωσε
χθες ένα ακριβό τίμημα για την αμφιλεγόμενη απόφαση που πήρε το 2015 να
επιτρέψει την είσοδο στη χώρα της σε εκατομμύρια πρόσφυγες από την Μέση Ανατολή
και την Αφρική. Το κόμμα της ήρθε πρώτο στις εκλογές, αλλά το ποσοστό 33% που
πήρε είναι το μικρότερο από την ίδρυσή του το 1945 (κάτι ανάλογο υπέστη και το
αντίπαλο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα).
Η πολιτική της Μέρκελ στο προσφυγικό, και κυρίως
η χαμηλή της απόδοση στην ενσωμάτωση των προσφύγων οδήγησαν 1.1. εκατομμύριο
ψηφοφόρους της του 2013 να προστρέξουν φέτος στο εθνικιστικό εναλλακτικό κόμμα
ADF, το οποίο κέρδισε το εκπληκτικό 13% των συνολικών ψήφων…
Η αποτυχία της καγκελαρίου να υποστηρίξει με
πειθώ τις πολιτικές ελεύθερης αγοράς οδήγησε άλλο 1.3 εκατομμύρια ψηφοφόρους της
να δώσουν την ψήφο τους στους Ελεύθερους Δημοκράτες, υπέρμαχους της ελεύθερης
αγοράς, οι οποίοι διπλασίασαν το εκλογικό τους κέρδος του 2013, και ξαναμπήκαν
στη βουλή.
Η μεγάλη είδηση μετά τα χθεσινοβραδινά
αποτελέσματα είναι ότι η Μέρκελ είναι τώρα εξασθενημένη και μάλλον θα πρέπει να συνεργαστεί με
ετερόκλητους εταίρους, δηλαδή τους αριστερούς Πράσινους και τους Ελεύθερους
Δημοκράτες, αν θέλει να σχηματίσει βιώσιμη κυβέρνηση. Όσον αφορά στο ADF η Μέρκελ έχει ήδη αποκλείσει οποιοδήποτε
ενδεχόμενο συνεργασίας μαζί του, ενώ το εν λόγω κόμμα χαρακτηρίζεται από
πολλούς ως αντιδημοκρατικό, ρατσιστικό, και ξενοφοβικό. Οι πολιτικοί του
αντίπαλοι το χαρακτηρίζουν με πολύ χειρότερα επίθετα. Για παράδειγμα, οι Katrin
Göring-Eckardt και Cem Özdemir, συναρχηγοί των Πρασίνων, στη διάρκεια των
μετεκλογικών τους δηλώσεων ανέφεραν πως «ξαναμπήκαν
οι Ναζί στο κοινοβούλιο»!
Όλα αυτά όμως καλύπτουν τους πραγματικούς λόγους
για τους οποίους το ADF σημείωσε αυτή την άνοδο. Πάνω από 80% των Γερμανών
αισθάνονται ικανοποιημένοι από την οικονομική τους κατάσταση, όμως στις περιοχές
που παλαιότερα ανήκαν στην κομμουνιστική Αν. Γερμανία η ζωή είναι σκληρή και οι
δυνατότητες απασχόλησης ελάχιστες. Σε αυτές τις περιοχές το ADF πήρε 22% των
ψήφων, και ήρθε πρώτο στις προτιμήσεις των ανδρών ψηφοφόρων με 27%. Παρομοίως,
πολλοί ήταν εκείνοι που θεωρούσαν ότι η συνεργασία των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ
με τους αριστερούς Σοσιαλδημοκράτες είχε ως αποτέλεσμα να πνιγεί κάθε πολιτική
αντιπαράθεση στη χώρα, καλύπτοντας έτσι την όποια γόνιμη συζήτηση γύρω από το
τεράστιο μεταναστευτικό πρόβλημα, την εγκληματικότητα, και τις οικονομικές
διασώσεις χωρών που είχαν πληγεί από την κρίση του ευρώ.
Όσοι ψήφισαν το ADF γνώριζαν πως αυτό δεν
πρόκειται να συμμετάσχει σε κυβέρνηση, αλλά ήθελαν απλά να έχουν μια φωνή.
Ειδικά, το εν λόγω κόμμα προσέλκυσε κοινωνικές ομάδες που αισθάνονταν αποκλεισμένες
από τις οικονομικές και πολιτισμικές αλλαγές, και πείσθηκαν για την ανάγκη να
ταρακουνηθεί το βολεμένο πολιτικό προσωπικό του Βερολίνου.
Οι ψηφοφόροι του ADF προέρχονται από ολόκληρο το
πολιτικό φάσμα. 1.070.000 άφησαν πίσω το κόμμα της Μέρκελ και το ψήφισαν, ενώ
970.000 εγκατέλειψαν για χάρη του τους Σοσιαλδημοκράτες, τους Πράσινους, και το
Αριστερό Κόμμα (που προέρχεται από το παλιό κομμουνιστικό κόμμα της Αν.
Γερμανίας). Όλοι αυτοί αποφάσισαν να ψηφίσουν ένα εθνικιστικό κόμμα που μισεί
το ριζοσπαστικό Ισλάμ τόσο πολύ όσο μισεί και το μεγάλο κράτος. Μετά το
εκλογικό αυτό αποτέλεσμα, η ηγέτης του Αριστερού κόμματος Katja Kipping δήλωσε
θρηνώντας πως η προοδευτική αριστερά έπεσε κάτω από το 40% για πρώτη φορά εδώ
και πολλές δεκαετίες.
Πως εξηγούνται αυτές οι πρωτοφανείς πολιτικές
εξελίξεις; Ο Henry Olsen του πολιτικού ιστότοπου UnHerd, μου λέει πως το εκλογικό αποτέλεσμα της Γερμανίας έχει
ομοιότητες με το δημοψήφισμα του Brexit στη Βρετανία, και με την νίκη του Τραμπ
στις ΗΠΑ. «Για τον ίδιο λόγο που ψηφοφόροι των Εργατικών στήριξαν το Brexit,
και ψηφοφόροι του Ομπάμα καταψήφισαν την Χίλαρι… η πολιτική πλέον στη Δύση δεν
έχει να κάνει με την αριστερά εναντίον της δεξιάς, αλλά με αυτούς που είναι ιν
εναντίον αυτών που αισθάνονται απ έξω. Αν δηλαδή είσαι μέλος της ελίτ, τότε
μάλλον στηρίζεις πολιτικές που η εργατική τάξη θεωρεί ότι την θίγουν», λέει.
Ο εν λόγω αναλυτής δεν ξέρει πως η Μέρκελ και οι
αποδυναμωμένοι συντηρητικοί θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στο εκλογικό χαστούκι
που δέχθηκαν, αλλά θεωρεί πως αν ένας κυβερνητικός συνασπισμός συντηρητικών,
ελεύθερων δημοκρατών, και πρασίνων δεν καταφέρει να κάνει την μεγάλη διαφορά,
τότε το μόνο που πρέπει να περιμένουμε είναι μια ακόμη γρηγορότερη άνοδο του
ADF σε ψήφους. Και καταλήγει: «η Μέρκελ ίσως να μη μπορέσει να αντέξει τις κινήσεις
προς οικονομικό φιλελευθερισμό και πολιτιστικό συντηρητισμό που σύμφωνα με το
αποτέλεσμα είναι αυτό που θέλουν οι πολίτες, αλλά αν δεν μπορεί να τα καταφέρει
αυτή τότε το κόμμα της θα πρέπει να βρει κάποιον που θα μπορεί».
John Fund
Απόδοση: S.A.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου