28.1.18

Νταβός: 32 χρόνια προσδοκίες στα … χιόνια!

Με τη συμμετοχή του κ. Αλέξη Τσίπρα στο εφετινό Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός συμπληρώνονται 32 χρόνια  από τότε που Έλληνες πρωθυπουργοί προσπαθούσαν, υπό τις ίδιες αρνητικές πολιτικές, οικονομικές , κοινωνικές, εθνικές συνθήκες και τα ίδια μόνιμα προβλήματα, να γεμίζουν το καλάθι των προσδοκιών από τις συναντήσεις  τους στο ελβετικό θέρετρο. 




Δυστυχώς, όπως διαβάζουμε, και ο σημερινός πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας θα συμμετάσχει στο εφετινό Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, δηλαδή σε μια παγκόσμια σύναξη, όπου κυριαρχεί ο οικονομικός ρεαλισμός και όχι οι γνωστές ελληνικές κομματικές μεγαλοστομίες, σκοπιμότητες και «κωλοτούμπες», με ένα κατάλογο θεμάτων και προβλημάτων που υπήρχαν και το … 1986!



Υπενθυμίζω ότι πρώτος Έλλην πρωθυπουργός που επισκέφθηκε το Νταβός ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1986 και το 1988, όταν τον Ιούνιο του ίδιου έτους είπε στη Βουλή το mea culpa για το χειρισμό του Κυπριακού.  Ακολούθησε η επίσκεψη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη τον Φεβρουάριο του 1992 με στόχο να παρουσιάσει στους διεθνείς οικονομικούς παράγοντες το οικονομικό πρόγραμμα της κυβέρνησης και να έχει επαφές για τα εθνικά θέματα, με το θησαυρό να είναι άνθρακες. Το ίδιο αποτέλεσμα είχε και η επίσκεψη του Γιώργου Παπανδρέου το 2010 και το 2011 όταν η χώρα μας ήταν πάντα υπό πτώχευση.
Αλλά, πέρα από αυτά, η εφετινή και οι προηγούμενες συμμετοχές του Αλέξη Τσίπρα στο Νταβός μού θύμισε εκείνη του Ανδρέα Παπανδρέου το Φεβρουάριο του 1986, όταν στην Ελλάδα γινόταν «χαλασμός» από τις απεργίες εργαζόμενων στη ΔΕΗ και τις τράπεζες. 
Τότε, όταν βρισκόταν στο Νταβός, ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου επιτέθηκε στους υψηλόμισθους των δημοσίων οργανισμών, τους οποίους χαρακτήρισε με τη λέξη «ρετιρέ» και για τους οποίους επεσήμανε, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Είναι απαράδεκτο οι βιομηχανικοί εργάτες, οι πραγματικοί χαμηλόμισθοι, να δίνουν μεγαλύτερη πίστωση χρόνου στην κυβέρνηση απ' ό,τι τα «ρετιρέ», οι σχετικά υψηλόμισθοι εργαζόμενοι στους δημόσιους οργανισμούς και στις τράπεζες». 
Επίσης, μού θύμισε  τις συναντήσεις Ανδρέα  Παπανδρέου – Οζάλ για μείωση της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, για κυπριακό, για Αιγαίο το 1986 και το 1988, τη συνάντηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με Ντεμιρέλ το 1992 και το σημείωμα με «κόκκινη γραμμή προς τον Γκλιγκόροφ για την ονομασία των Σκοπίων.
Και του χρόνου…


Δημήτρης Στεργίου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου