Τι παίζει στο Ιράν;

Μπορεί να ξεκίνησαν υποτονικά, και τα ΜΜΕ του πλανήτη να μη τις δίνουν την πρέπουσα σημασία, όμως οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που συνεχίζονται για πέμπτη μέρα στο Ιράν αποτελούν μια δυναμική λαϊκή πρόκληση σε δεκαετίες απολυταρχικής θρησκευτικής και πολιτικής καταπίεσης… ή τουλάχιστον έτσι αναφέρει το πρακτορείο Reuters.

Χθες, ο πρόεδρος Hassan Rouhani προσπάθησε να ηρεμήσει τα πράγματα, υπερασπιζόμενος το δικαίωμα των πολιτών στην διαμαρτυρία, όμως καταδίκασε την βία. Όπως είπε «ο λαός είναι απολύτως ελεύθερος να διαμαρτύρεται εναντίον της κυβέρνησης όμως οι διαμαρτυρίες πρέπει να είναι κόσμιες και να βελτιώνουν την χώρα και τις ζωές των πολιτών… η κριτική δεν πρέπει να συνοδεύεται από βία και καταστροφή δημόσιας περιουσίας»…

Γιατί όμως διαδηλώνουν οι Ιρανοί; Πολύ απλά επειδή θέλουν αλλαγή καθεστώτος κατά την  Wall Street Journal. Οι διαδηλώσεις μπορεί να ξεκίνησαν δειλά δειλά για οικονομικά ζητήματα όπως είναι ο πληθωρισμός, σήμερα όμως τα ζητήματα που τίθενται είναι ευρείας κλίμακας, και ο λαός ζητάει πλήρη αλλαγή, και θέλει να μπει τέλος στην πολιτική ανελευθερία και καταπίεση.

Σύμφωνα με κάποιους ειδικούς αναλυτές, οι αρχικές διαδηλώσεις ίσως να ήταν στημένες ή απλά να είχαν την υποστήριξη κάποιων σκληροπυρηνικών που θέλουν να φέρουν τον Rouhani σε δύσκολη θέση, όμως αν ισχύει κάτι τέτοιο τότε τους γύρισε μπούμερανγκ. Κι αυτό διότι οι διαδηλωτές δεν επιζητούν απλά και μόνο αλλαγή καθεστώτος αλλά επιμένουν στην παραίτηση μέχρι και του Αγιατολάχ Ali Khamenei.

Σύμφωνα με το CNN οι σημερινές διαδηλώσεις είναι πολύ διαφορετικές από εκείνες του 2009, κατ’ αρχήν επειδή σε αυτές δεν πρωτοστατούν οι συνήθεις «μεταρρυθμιστές» αλλά κυρίως οι απολιτίκ πολίτες. Εκείνοι που συνήθως δεν ψηφίζουν, δεν πιστεύουν ότι το σύστημα μπορεί να αυτοβελτιωθεί, και όλοι όσοι έχουν χάσει κάθε ελπίδα για πραγματική αλλαγή. Εξ ου και τα συνθήματα που κυριαρχούν είναι για ολική ανατροπή των πάντων. Και μαζί με αυτούς ενώνονται και όλοι (δεν είναι λίγοι) εκείνοι που δυστυχούν σε οικονομικό επίπεδο. Αυτό λοιπόν το κομμάτι του πληθυσμού που πρωταγωνιστεί στις διαδηλώσεις είναι που τις κάνει εντελώς απρόβλεπτες ως προς το αποτέλεσμα που θα έχουν βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον, αν όχι μακροπρόθεσμα.

Όσο για τον Ντόναλντ Τραμπ, άλλο που δεν ήθελε. Όπως δήλωσε (πάντα μέσω τουίτερ) «ο ιρανικός λαός επιτέλους ξυπνάει και αντιλαμβάνεται ότι το καθεστώς κλέβει τα χρήματά του για να τα χρησιμοποιήσει για τρομοκρατία». Και συμπλήρωσε πως η Αμερική παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στο Ιράν προσέχοντας για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Από την πλευρά του ο Ιρανός πρόεδρος ανταπέδωσε, και αναφερόμενος στον Τραμπ είπε: «Αυτός ο τύπος στην Ουάσιγκτον, που σήμερα συμπαρίσταται στον λαό μας, έχει ξεχάσει ότι πριν από μερικούς μήνες αποκαλούσε ολόκληρη την χώρα μας έθνος τρομοκρατών. Αυτός ο τύπος που μας μισεί θανάσιμα δεν έχει το δικαίωμα να δηλώνει συμπάθεια προς τον ιρανικό λαό».

Εν τω μεταξύ, οι εξελίξεις στο Ιράν έχουν δημιουργήσει πρόβλημα στα αμερικανικά ΜΜΕ, που σύμφωνα με τους κριτές τους δεν μπορούν ή δεν θέλουν να τις καλύψουν επαρκώς. Κι αυτό συμβαίνει, όπως αναφέρει το  Tablet, διότι αφενός τα αμερικανικά ΜΜΕ δεν έχουν πρωτογενή πληροφόρηση από το Ιράν, αφετέρου διότι τόσο καιρό οτιδήποτε δημοσίευαν για την Τεχεράνη οφείλονταν σε κατευθυνόμενη πληροφόρηση είτε εκ μέρους του επίσημου κράτους (Ιράν) είτε σε μασημένη τροφή που τους έδινε ο Λευκός Οίκος του Ομπάμα. Χωρίς αυτή την παροχή πληροφοριών από τους ειδικούς, οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι τα έχουν χαμένα, κι αυτό φαίνεται, λέει το Tablet.

Τέλος, η New York Times θέλοντας να προλάβει κάποιον νέο αυτοκαταστροφικό παρορμητισμό του Τραμπ τον συμβουλεύει  να παραμείνει σιωπηλός και να μην κάνει τίποτα, διότι αλλιώς κινδυνεύει να προκαλέσει ζημιά στο κίνημα διαμαρτυρίας στο Ιράν.

 S.A.
Antinews