Ένα ένα να τα λύνουμε τα ζητήματα…

Χρόνια το λέω: Ο Αλέξης δεν παίζεται. Το είπε και το έκανε.

Έτσι είναι αυτό το παιδί… όταν θέλει κάτι το πάει μέχρι τέλους. Δεν μπορεί τις μισές δουλειές.

Δεν καταλαβαίνει Χριστό, και ούτε κάνει πίσω. Πάνω απ’ όλα το όραμα. Ειδικά όταν πρόκειται για σημαντικά ζητήματα εθνικού βεληνεκούς.

Έτσι, μετά το δημοσιονομικό, το ασφαλιστικό, το μεταναστευτικό κ.ο.κ. έλυσε επιτέλους και το «μακεδονικό» ζήτημα που ταλάνιζε τη χώρα επί δεκαετίες, και που πολλοί προηγούμενοι δήθεν πολιτικοί άνδρες δεν μπόρεσαν να λύσουν.

Και το έκανε χωρίς να ανοίξει μύτη, και χωρίς να αντιδράσει κανείς, πλην κάποιων αμετανόητων και μισαλλόδοξων ντεμέκ πατριωτών, που δεν ξέρουν το καλό της πατρίδας, και η οποία πατρίδα τους έχει φτύσει προ πολλού. Μιλάμε για κάτι «γραφικά εθνίκια», όπως πολύ σωστά τους χαρακτήρισε ο σύμβουλος Στρατηγικού Σχεδιασμού του πρωθυπουργού, κ. Καρανίκας…

Ακόμη και εκείνον τον οποίο φοβόταν πιο πολύ απ’ όλους, τον φανατικό «Ελληναρά» και συγκυβερνήτη του στη τρέλα Μπάνο Καμένο, ο Αλέξης τον έπεισε με την μεστή λογική των επιχειρημάτων του, με αποτέλεσμα ο υπουργός να τον στηρίξει αναφανδόν, και να περιοριστεί στα του υπουργείου του, κλείνοντας τα αυτιά στους διάφορους αποδομητές που τον ωθούσαν σε επικίνδυνες για τον τόπο πρωτοβουλίες..

Αναφέρομαι σε όλους εκείνους τους σαμποτέρ της πατρίδας, τα παπαγαλάκια των σαμαράδων, και τα τσιράκια του ξένου παράγοντα δηλαδή, που ωθούσαν με τις βιτριολικές τους δηλώσεις τον Μπάνο να παραιτηθεί, ή να ρίξει την κυβέρνηση, και οι οποίοι τελικά έφαγαν τα μούτρα τους, καθώς δια μίαν ακόμην φοράν ο Ελληνέζος Μπάνος έβαλε το καλό της πατρίδας πάνω από την προσωπική του πολιτική ιδιοτέλεια. Αποδεικνύοντας ότι ακόμη υπάρχουν ανιδιοτελείς πατριώτες πολιτικοί.

Βέβαια, να τα λέμε αυτά, τίποτα από τα παραπάνω δεν θα ήταν εφικτό αν δεν συνωμοτούσε το σύμπαν, κι αν οι «αστρικές» και πολιτικές συγκυρίες δεν συνέκλιναν ώστε επιτέλους η χώρα να προχωρήσει μπροστά.

Δεν μιλάω για την Κονιόρδου, που λούζεται, λέει, με συμπαντική ενέργεια και τρίβει τις πατούσες της με αστερόσκονη, αλλά αναφέρομαι στη σύνθεση αυτής της εθνικής ντριμ τιμ: Τσίπρας, Κοτζιάς, Καμένος… που βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή στην κατάλληλη θέση για να σωθεί η πατρίς.

Μια σύνθεση όμως, που δεν θα ήταν εφικτή, αν δεν υπήρχε και ο θρυλικός κυρ Φώτης. Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είναι πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά που έβαλε το συμφέρον σε δεύτερο πλάνο, προτιμώντας να παραιτηθεί από την δοσίλογη συγκυβέρνηση των σαμαροβενιζέλων, για χάρη των μοντέρ βάρδιας της ΕΡΤ, αλλά κυρίως για να ολοκληρωθεί η σοσιαλιστική μετάβαση του τόπου μέσω του Σύριζα. Για την προκοπή του τόπου με λίγα λόγια.

Γι’ αυτό και ο ιστορικός του μέλλοντος, αφού πρώτα δοξάσει την ντριμ τιμ που λέγαμε, δεν θα παραλείψει να αναφερθεί και στον καθοριστικό ρόλο του βετεράνου statesman κυρ Φώτη, που έστρωσε τον δρόμο στην εθνική μας αναπτέρωση.

Το όλο ζήτημα ήταν τόσο λεπτό και τόσο ακανθώδες, που καμία κυβέρνηση δεν τολμούσε να το αγγίξει. Και όμως…

Η παρούσα κυβέρνηση των Συριζανέλ, όχι μόνο το άγγιξε, όχι μόνο το έλυσε προς το εθνικό μας συμφέρον, αλλά όπως ακούγεται θέλει τώρα να λύσει και το κυπριακό, ακόμη και το ζήτημα των Τσάμηδων!

Μάλιστα, μόλις ολοκληρώσει το εθνικό αυτό καθήκον, δεν αποκλείεται να δούμε να πραγματώνεται και αυτό που κυκλοφορεί τελευταία στους δημοσιογραφικούς διαδρόμους της Ουάσιγκτον, ότι δηλαδή ο Τραμπ απηύθυνε έκκληση στον δικό μας Κοτζιά, να αναλάβει να λύσει και το κορεατικό ζήτημα!

Από κει και πέρα μόνο το Νόμπελ φαντάζει άξιος προορισμός… Τίποτα άλλο.

Κι αν δεν το πήρε ο Μουζάλας, ας το πάρει ο εξίσου πετυχημένος Κοτζιάς.

Και όσο για τους συνήθεις κλαψιάρηδες που λένε ότι ο Αλέξης βιάστηκε, και χίλια δυο άλλα, να τους θυμίσω εδώ ότι όντως βιάστηκε να λύσει το «μακεδονικό», όχι όμως επειδή είναι τσαπατσούλης, ή επειδή ήθελε να προλάβει το Μουντιάλ όπως λένε κάποιοι κακεντρεχείς, αλλά επειδή τον πίεζε ο αμερικανικός παράγοντας να τελειώνουμε, προσφέροντας και διάφορα πολύτιμα ανταλλάγματα που δεν είναι του παρόντος, καθώς θα έπρεπε επιτέλους να συνταξιοδοτηθεί ο Νίμιτς… Ανθρώπινοι δηλαδή οι λόγοι της σπουδής.

Όσο για το ότι οι Αμερικανοί θέλουν τον Καρανίκα να πάρει τη θέση του δικού τους συνταξιοδοτούμενου πλέον διαμεσολαβητή, αυτό μένει να επιβεβαιωθεί και επίσημα. Προς το παρόν είναι μια ακόμη φήμη.

Εν πάση περιπτώσει, τέλος καλό όλα καλά… Και άντε πια να τελειώνουμε με τις ακανθώδεις αυτές λεπτομέρειες που μας βασανίζουν επί χρόνια, και να μπορέσουμε να επικεντρωθούμε ως χώρα στα πιο σοβαρά, π.χ. τα διόδια, που αποτελούν μοχλό ανάπτυξης, και το Μουντιάλ που λέγαμε, για το οποίο ήδη έβαλε πλώρη να μας εκπροσωπήσει σε όλες τις φάσεις του στη χιονισμένη Ρωσία ο Τέρενς Σπένσερ Κουίκ…

Κερδάμε!

Strange Attractor

     Antinews