Αν λειτουργούσε η αστυνομία, δεν θα είχαμε φαινόμενα αυτοδικίας…

Κάποτε, όταν ζούσα στην Ιταλία σε ένα ισόγειο διαμέρισμα μέσα στο ιστορικό κέντρο της πόλης, έξω από το παράθυρο της κουζίνας μου, ξέσπασε ένας καυγάς στις 4 τα ξημερώματα ανάμεσα σε δυο παρέες που επέστρεφαν από νυχτερινή διασκέδαση.

Η rissa (που λένε και οι Ιταλοί) ήταν τόσο σφοδρή που βγήκαν μαχαίρια και σπασμένα μπουκάλια, μια απίστευτη κατάσταση.
Κάλεσα τους Carabinieri και μέχρι να αφήσω το τηλέφωνο στο τραπέζι «έσκασαν» δυο περιπολικά, ούτε καν καταλαβα από που.
Σε χρόνο ρεκόρ.

Με λίγα λόγια; όλα είναι θέμα Αστυνομίας.
Και πως αντιλαμβάνεται κάθε κράτος την ασφάλεια των πολιτών.
Πως και πόσο γρήγορα επεμβαίνουν οι Δυνάμεις για να αποκατασταθεί η τάξη.
Με ποιο τρόπο μεταδίδουν στους πολίτες το αίσθημα ασφαλείας.
Και κυρίως τι κάνει η ηγεσία κάθε τόπου για να εμπιστευθεί ο κόσμος την Αστυνομία και να έχει την σιγουριά ότι σε κάθε περίπτωση έχει κάπου να απευθυνθεί και να δικαιωθεί…

Στην Μπανανία που ζούμε καθόμαστε τώρα και συζητάμε πότε είναι εφικτή ή δικαιολογημένη η αυτοδικία.
Χωριζόμαστε σε στρατόπεδα κάνοντας μια ανούσια συζήτηση.
Από τη μια θα ακούσεις το «καλά του έκαναν, να ληστέψει πήγε και κρατούσε και μαχαίρι» και από την άλλη θα ακούσεις για το ορθόν της καταδίκης της αυτοδικίας αλλά παράλληλα και υπερβολές του στυλ «ένα αδύναμο πρεζάκι ήταν υπό την επήρεια ουσιών που δεν είχε δύναμη να κάνει κακό», ξεχνούν όμως να αναφέρουν το πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει ένα άτομο «φτιαγμένο» επειδή ακριβώς δεν καταλαβαίνει τι κάνει και ξεχνούν να μπουν στον κόπο να σκεφτούν ποια μπορεί να είναι η ψυχολογική κατάσταση κάποιου που αντιμετωπίζει για αρκετή ώρα έναν κίνδυνο κι έχει κουραστεί να νιώθει για χρόνια ολόκληρα απροστάτευτος στις συνθήκες γκέτου που βρέθηκε ξαφνικά να κινείται.
Αν δεν κάνω λάθος, στα 10 μέτρα από το κοσμηματοπωλείο υπήρχε πεζή περιπολία δυο αστυνομικών που λέγεται ότι αρνήθηκε να επέμβει άμεσα.
Ενώ είναι σίγουρο και το λέω εκ πείρας ότι ακόμα κι αν καλούσες άμεσα στην Αστυνομία, θα εμφανιζόταν ένας θεός ξέρει πότε.

Η Ελλάδα είναι ένα failed state.
Έχουν καταρρεύσει οι δομές της είτε γιατί χρεοκόπησαν είτε γιατί υπάρχει τέτοια αδιαφορία που σου έρχεται να μπεις σε Υπηρεσίες και να σπάσεις κεφάλια.
Ο κόσμος είναι στα κάγκελα, δεν έχει κάποιον να εμπιστευθεί, όλοι έχουν τραβήξει τον προσωπικό τους δρόμο και κάνουν ό,τι τους κατέβει.
Σε ένα οργανωμένο κράτος, η Αστυνομία θα είχε επέμβει άμεσα.
Το καταρτισμένο προσωπικό θα είχε την πείρα αλλά και την εκπαίδευση να συλλάβει έναν άνθρωπο που παραπαίει λόγω εξάρτησης και έχει πανικοβληθεί λόγω της....απειρίας του στις ληστείες.
Θα του είχε σώσει την ζωή και θα τον είχε οδηγήσει και στην Δικαιοσύνη η οποία θα έκανε την δουλειά της όχι μόνο καταδικάζοντας τον αλλά και βοηθώντας τον να μπει σε δομές απεξάρτησης.
Ο κοσμηματοπώλης δεν θα έμπλεκε σε μια ιστορία που μπορεί να τραβήξει για χρόνια, δεν θα κινδύνευε με φυλακή και φυσικά δεν θα καταστρεφόταν η επιχείρηση του, γιατί κακά τα ψέματα, το συγκεκριμένο μαγαζί θα ζήσει δύσκολες μέρες από δω και πέρα.
Έχει στοχοποιηθεί, και όσοι ξέρουν καλύτερα, φαντάζονται ότι θα επακολουθήσει μια άλλου είδους «αυτοδικία», κατά περίεργο τρόπο απο-δεκτή από τους δήθεν εχθρούς της.

Καθίστε τώρα και φάτε τα συκώτια σας τον επόμενο μήνα στα σοσιαλ (γιατί αυτό θα γίνει) όπως τότε με τον επιχειρηματία στην Κηφισιά που τον σκότωσαν μέσα στο σπίτι του, ή όπως τότε με τον ηλικιωμένο που σκότωσε τον ληστή μέσα στο σπίτι του.
Αντί να κατεβείτε στον δρόμο και να απαιτήσετε λειτουργική Αστυνομία, να απαιτήσετε κατάργηση ηλιθίων νόμων που αποφυλακίζει τους εγκληματίες, να απαιτήσετε να απαλλαγείτε από γελοίους υπουργούς που σας λένε να κάνετε ότι κοιμάστε ή σας λένε ότι για την βία στα πανεπιστήμια ευθύνονται τα...ΑΤΜ που είναι κοντά.
Παίζουν με τις ζωές σας κι εσείς κάθεστε και τσακώνεστε στα σοσιαλ για πραγματα που είναι αυτονόητα σε όλες τις δημοκρατικές και φιλελεύθερες χώρες.

Gianni Tourlidas

Facebook