Ο 28χρονος τροφαντός Γερμανός Hermann Gottlieb, το φυσάει και δεν κρυώνει.
Πριν από μερικά χρόνια, το 2015, τότε που ένας άνεμος αντίστασης και
ελευθερίας πλανιόταν πάνω από την Ευρώπη, κυρίως με αφορμή την άνοδο του δικού μας
γελαστού παιδιού στην εξουσία, ο συγκεκριμένος μπούλης παρασύρθηκε λίγο παραπάνω,
κι αφού η Ευρώπη θα άλλαζε χάρη στον Αλέξη, ο ίδιος είπε να βοηθήσει να αλλάξει
και ο κόσμος ολόκληρος… ξεκινώντας από την Μέση Ανατολή.
Εκεί όπου οι σάλπιγγες της αντίστασης ηχούσαν βροντερές.
Έτσι, ασπάστηκε τον ισλαμισμό και έφυγε για τη Συρία εντασσόμενος στις τάξεις
του ISIS που πολεμούσε τον κακό δυτικό
πολιτισμό.
Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα ήθελε και όπως τα ονειρεύονταν τα
βράδια στον καναπέ του, πίνοντας σναπς και παίζοντας βιντεοπαιχνίδια πολέμου.
Και όχι διότι τον χαλούσε ο πόλεμος, ή οι σκληρές μάχες… αφού για αυτό πήγε.
Για να πολεμήσει υπέρ του Ισλάμ ως άλλος Σαλαντίν…
Τα πράγματα στράβωσαν από την αρχή, αφού οι μπαρουτοκαπνισμένοι μαχητές του
ισλαμικού φωτός δεν τον πήραν στα σοβαρά ως συμπολεμιστή τους, μιας και το όλο
σουλούπι του δεν ενέπνεε πολεμιστή, ήταν και μονίμως με κόκκινα μάγουλα, οπότε
δεν ήθελε και πολύ για το κακό να πλησιάσει με δρασκελιές…
Έτσι, πριν καλά καλά το καταλάβει, ο επίδοξος λύκος της ερήμου, αντί να
κυνηγάει άπιστους και να τους παίρνει το κεφάλι, βρέθηκε να πλένει ταψιά, να
σκουπίζει, και το χειρότερο να ανακουφίζει σεξουαλικά τους νέους εν όπλοις συντρόφους
του.
Ναι… τον έκαναν το πουτ…κι τους. Τον μετέτρεψαν σε σκλάβο του σεξ, αναγκάζοντάς
τον να υποκύπτει καθημερινά (και κυρίως τα βράδια) στις ανώμαλες ορέξεις τους.
Μάλιστα, του άλλαξαν και το όνομα, αφού αντί για Χέρμαν, όλοι τον φώναζαν
Λειλά!
Η αλήθεια είναι ότι σε σχέση με τις λιπόσαρκες κατσίκες και τις αγριωπές
καμήλες της περιοχής, ο Hermann ήταν σαφώς πιο
ελκυστικός… αλλά και πάλι… άλλο περίμενε και άλλο του έλαχε.
Μάλιστα, αντί να τον επιτρέψουν να ντύνεται ως άλλος Λόρενς της Αραβίας,
τον έβαλαν να φοράει μίνι φούστες, διχτυωτά καλσόν, και να βάφεται με έντονο
μακιγιάζ!
Εν ολίγοις τον χρησιμοποίησαν ως τσουλάκι… μέχρι που κατάφερε να δραπετεύσει
και να επιστρέψει ως άλλος άνθρωπος πλέον στην πατρίδα του.
«Πήγα για να πολεμήσω», λέει περίλυπος, «αλλά είχαν άλλα σχέδια για μένα…».
Όπως λέει σε συνέντευξή του, «από την αρχή κατάλαβα για ποιο λόγο με ήθελαν
κοντά τους. Με το που έφτασα στο στρατόπεδο, άρχισαν να με τσιμπάνε τον κώλο,
να τρίβουν τις ρόγες μου, και να με σφυρίζουν πρόστυχα κοιτώντας με με λάγνο βλέμμα»!
Στην αρχή, λέει, νόμιζε ότι ήταν κάποιο είδος αστείου, μια μορφή μύησης,
πριν ριχτεί στη μάχη, μετά όμως, όταν τον βάλανε να φοράει κομπινεζόν και να βάφεται
με ροζ κραγιόν, άρχισε να συνειδητοποιεί τη μοίρα του.
Το πρώτο διάστημα του έδιναν ναρκωτικά χάπια, τον αλυσόδεναν στο κρεβάτι,
και ένας ένας οι φανατικοί τζιχαντιστές γλεντούσαν πάνω στο αθώο κορμί του.
Όπως λέει ο ντροπιασμένος σήμερα Hermann, ένας από τους διοικητές
είχε φετίχ με την … Μέριλιν Μονρόε, και τον ανάγκαζε να παρακολουθεί παλιές
ταινίες της, έτσι ώστε να αρχίσει να συμπεριφέρεται και να μιλάει σαν εκείνη. Του
έβαζε μάλιστα και ξανθιά περούκα!
«Με ταΐζανε με το ζόρι για να παχύνω, αφού με θέλανε τροφαντό, και επειδή νόμιζαν
ότι έτσι θα μεγαλώσουν τα στήθη μου», λέει κλαίγοντας!
Και συνεχίζει: «μου έκαναν περμανάντ, με ξύρισαν παντού, και με ανάγκαζαν
να φοράω πάντα κραγιόν και σέξι στρινγκ…».
Όταν που και που διαμαρτύρονταν,
ο διοικητής του του έλεγε να μην ανησυχεί διότι αυτό που κάνει είναι «το έργο
του Αλλάχ», και πως οι συγκεκριμένες υπηρεσίες που προσφέρει είναι πιο πολύτιμες
από το να πολεμούσε στα βουνά, αφού έτσι προσφέρει γαλήνη στις ψυχές των
συμπολεμιστών του, και τους φέρνει πιο κοντά στον παράδεισο...
Μια συγκεκριμένη μέρα, την οποία θυμάται και ξεσπάει σε κλάματα, μετά από
μια σημαντική νίκη των τζιχαντιστών, ο νεαρός Γερμανός υποχρεώθηκε, λέει, να
προσφέρει στοματική ανακούφιση σε 20 τουλάχιστον μαχητές, ενώ άλλοι 40 τον πέρασαν
νουμεράδα, με τον ίδιο να είναι μέσα στα αίματα.
Στο τέλος όμως, όπως αναφέρει σήμερα, το συνήθισε, και το σώμα του δεν
αντιδρούσε στις ανώμαλες κακουχίες. Για το αν του άρεσε ή όχι, δεν είπε…
Τελικά, μόλις πριν από ένα μήνα, ένας διοικητής που τον είχε ερωτευτεί, και
ήθελε να τον παντρευτεί αλλά αυτό ήταν δύσκολο στις επικρατούσες συνθήκες, τον
λυπήθηκε και τον άφησε ελεύθερο, οπότε ο νεαρός περπάτησε μέσα από την έρημο, έφτασε
στα σύνορα με το Ιράκ, όπου μια ομάδα Ιρακινών στρατιωτών τον βρήκε σε κακό χάλι
και τον μετέφερε στην πλησιέστερη πόλη,
απ’ όπου και μεταφέρθηκε στη Γερμανία, στην οποία προς το παρόν κρατείται και
ανακρίνεται από τις αρχές.
Φήμες ότι έκανε αίτηση για το Πάουερ οφ Λαβ, ελέγχονται ως ανακριβείς (και
κακότροπες).
Strange Attractor
Δείτε και αυτό WNDR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου