ΣΥΡΙΖΑ: Τέσσερα χρόνια επιτυχίες…

Πολλοί είναι οι σωτήρες που μας προέκυψαν εδώ και 3-4 χρόνια, από την μέρα δηλαδή που αποφασίσαμε να σωθούμε ψηφίζοντας την ΕΛΠΙΔΑ.

Μερικούς από αυτούς τους θυμάμαι με ιδιαίτερη ζέση.

Είναι η αφρόκρεμα των σωτήρων μας, χάρη στους οποίους η χώρα πηγαίνει από επιτυχία σε επιτυχία…

Αναφέρω ενδεικτικά τον περίφημο δόκτορα… τον φαλακρό αετό.

Τον θυμάμαι χρόνια πριν βγει ο Σύριζα, να συνδέεται σχεδόν καθημερινά μέσω Σκάιπ με τους τσάκαλους δημοσιογράφους μας, ή να συμμετέχει σε πάνελ «σοφών», μέσα από τα οποία ΜΜΕ κήρυττε την οσονούπω χρεοκοπία μας, και τη μοναδική λύση για τη χώρα που ήταν (κατ’ αυτόν) η αποχώρηση μας από την ευρωζώνη...

Πλασάροντας τον εαυτό του ως έναν διεθνή γκουρού της οικονομίας, δήθεν καθηγητή, με τους δημοσιογράφους που λέγαμε να βαράνε προσοχή στην κάθε παπαριά που ξεστόμιζε, και με τους τηλεθεατές να τον βλέπουν και να σεληνιάζονται, και να θεωρούν ότι πρόκειται για έναν σύγχρονο μεσία, ένα κράμα Κέινς, Γκάλμπρεθ, Μαρξ… μπορεί και Άνταμ Σμιθ, που θα έπρεπε α τιμηθεί με το Νόμπελ Οικονομίας τουλάχιστον.

Ενώ στην πραγματικότητα ήταν ένας ακόμη σκιτζής, ένας παπαρολόγος, ένας πάσχων από κακοήθη ναρκισσισμό αρχιψευταράς, που όμως μάγεψε  τον ημιμαθή Αλέξη, όπως μάγεψε τα ΜΜΕ και τον λαό, με αποτέλεσμα να χριστεί υπουργός Οικονομικών στην πιο δύσκολη φάση της σύγχρονης ιστορίας μας … and the rest is history.

Θυμάμαι επίσης την φιλεύσπλαχνη κυρά Τασία, που είχε κάνει τεράστια καριέρα επί χρόνια πουλώντας αλληλεγγύη μέσω της ΑΝΑΣΑΣ, και η οποία αποτελούσε για τον Σύριζα μια σύγχρονη Μητέρα Τερέσα, η οποία θα διόρθωνε όλα τα κακά του κόσμου, και θα βοηθούσε με την τεχνογνωσία και τον ανθρωπισμό της στην ενσωμάτωση των δεκάδων χιλιάδων απελπισμένων προσφύγων πολέμου στη χώρα μας.

Μια ακάματη εργάτρια της ανθρωπιάς, που θα έβαζε τέλος στις ανάλγητες πολιτικές των σαμαροβενιζέλων, που το μόνο που ήθελαν είναι να βυθίζουν τις βάρκες με τους κακόμοιρους που έρχονταν στις ακτές μας προκειμένου να λιαστούν, και μετά να προκόψουν…

Θυμάμαι και εκείνον τον απόστρατο ταξίαρχο,  που έγινε υπουργός Προστασίας του Πολίτη της Πρώτη Φορά Αριστεράς, εκείνον δηλαδή τον αριστερό φιλάνθρωπο, που όμως είχε μπει στην Σχολή Ευελπίδων το 1968, εποχή που άμα είχες ακόμη και μακρινό συγγενή αριστερό δεν μπορούσες να βγάλεις ούτε δίπλωμα για μοτοποδήλατο…

Και χάρη στον οποίον η Αθήνα κατάφερε επιτέλους να γίνει Μπογκοτά, η Θεσσαλονίκη Μογκαντίσου, και ολάκερη η Ελλάδα οσονούπω Βενεζουέλα, η οποία παρεμπιπτόντως πέρα από όλα τα επιτεύγματα των Τσάβεζ και Μαδούρο έχει και το προνόμιο να είναι σήμερα η πρώτη χώρα σε εγκληματικότητα… παγκοσμίως!

Θυμάμαι και την Βαλαβάναινα, που από αρχιέρεια του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, διορίστηκε από τον Αλέξη υφυπουργός Οικονομικών με αρμοδιότητα τα … δημόσια έσοδα!

Με αποτέλεσμα να μας νουθετεί να πλΕρώνουμε τους φόρους (που θα καταργούσε ο Σύριζα) δηλώνοντας πως οι φόροι είναι ευλογία…

Και πάνω απ όλους, πιο  πολύ θυμάμαι τον τιτανοτεράστιο Παρασκευόπουλο, που θα μείνει στην ιστορία ως ο εμπνευστής του περίφημου νόμου για την αποσυμφόρηση των φυλακών, χάρη στον οποίο άδειασαν όντως οι φυλακές, και γέμισαν οι δρόμοι με καλασνικοφόρους Τσετσένους και Γεωργιανούς, χώρια οι Αφγανοί, και λοιποί μαχαιροβγάλτες, που άμα λάχει σε σφάζουν στο γόνατο για ένα ευρώ, ή σιδερώνουν τη γιαγιά σου για την σύνταξή της…

Χάρη στον οποίο Παρασκευόπουλο, όποιον κακοποιό συλλαμβάνει η αστυνομία τα τελευταία χρόνια, αποδεικνύεται σεσημασμένο μπουμπούκι που έχει αφεθεί ελεύθερο χάρη στον πονόψυχο νόμο του.

Και που ευθύς μόλις συλληφθεί, τα αστυνομικά όργανα τον παραπέμπουν στον εισαγγελέα προκειμένου να αφεθεί ελεύθερος… για να συνεχίσει την αγαθοεργή δράση του.

Με τον Παρασκευόπουλο να δηλώνει ανερυθρίαστα ότι χάρη σε αυτόν και τον νόμο του μειώθηκε η εγκληματικότητα!

Έτσι, με όλους αυτούς τους «σωτήρες» που προανέφερα, και με άλλους τόσους, η χώρα μας, μετά από σχεδόν 4 χρόνια αριστερής διακυβέρνησης, εκτός από τα οικονομικά της χάλια,  έχει καταφέρει να είναι πρώτη στην Ευρώπη σε φόρους, χαράτσια και διόδια, πλημμυρισμένη από δυστυχείς πρόσφυγες πολέμου (από χώρες που δεν έχουν πόλεμο), και με μια εγκληματικότητα πρωτάκουστη για τα δικά μας δεδομένα. Που ακόμη κι όταν αντιμετωπίζεται από την αστυνομία (λέμε τώρα) δεν υπάρχει καμιά τιμωρία χάρη στον Παρασκευόπουλο που λέγαμε…

Τέλος, μια τιμητική αναφορά στον Συγκαμένο κομάντο, που χάρη σε αυτόν έχουμε καταντήσει οι καρπαζοεισπράκτορες του Ερντογάν, και τελευταία και των Αλβανών, ενώ χάρη στον άλλο σωτήρα, τον ευρυμαθή εκείνον διανοούμενο της πλάκας κ. Κοτζιά χάνουμε τη Μακεδονία, και οσονούπω και την Θεσπρωτία.

Και όλοι αυτοί, κάτω από την μεθοδική μπαγκέτα του γελαστού παιδιού!

All in all, νενικήκαμεν τον Σαμαρά και τα τσιράκια του, και κερδάμε γενικώς… σε όλα τα επίπεδα.

Χρόνια μας Πολλά, και του χρόνου με υγεία…

Strange Attractor