Λάβαμε και δημοσιεύουμε (με
την αρχική του ορθογραφία και σύνταξη) το εύλογο παράπονο ενός αναγνώστη μας,
του Διονύση, που είναι εκείνος που τράβηξε την περίφημη φωτό της παρέας του Αλέξη
στο ταβερνάκι, και τα πλήρη στοιχεία του οποίου είναι στη διάθεσή μας.
Χωρίς περαιτέρω σχόλια.
Κύριε ορθογράφε, απεφθίνομε σε εσενα γιατί οπου αλλού απεφθίνθικα βρηκα τις
πόρτες ερημικά κλειστές.
Ακόμη και στο αγονιστικό σάιτ ΝΤΟΚΟΜΕΝΤΟ του δημοσιογράφου κυρίου Μπαγκσεμπάνη
έστειλα το παράπονο μου αλλά τίποτα.
Ξέρω πολύ καλά ότι και εσυ παίζεις παιχνίδια και τα έχεις καλά με την δεξιά
που κατέστρεψε τον τόπο μας, αλλά αν μου δόσεις βήμα τότε θα σε εκτιμώ και θα
σε διαβάζω τακτικά…
Είμαι 39 χρονών και αγωνιστής από τα 16 μου. Άρα είμαι 10 χρόνια στο μετερίζι
και αντάρτης της ελπίδας, που πολέμησα για να αποκτήσει η Ελλάδα μια προοδεφτική
αριστερή κυβέρνηση.
Κάτι που το πετίχαμε το ηροικό 2015.
Να τα πάρο ώμος από την αρχή.
Τελείωσα το επαγκελματικό λύκειο με άριστα, πήγα φαντάρος για 9 ολόκληρους
μήνες και παράληλα σπούδασα 5 χρόνια θερμουδραβλικός σε ΙΕΚ του Κορδελιού.
Αφτά όμως δεν είναι τα σπουδαία. Δεν παινέβομαι για την μόρφωση μου ούτε
για το ότι υπερέτησα την πατρίδα.
Αφτό για το οποιο είμαι πάνω από όλα περήφανος είναι το ότι γενήθηκα
αριστερός, θα πεθάνω αριστερός και έδωσα την ψυχή μου για την αριστερά. Και αφτό
διότι οι φασίστες σκοτωσαν ανανδρα τους παππούδες μου στον εμφύλιο πόλεμο τότε
επί χούντας. Και έκλεισαν μέσα τον μπαμπά μου όταν είχαν γινει κάτι επισόδια
στην Τούμπα με τον Ολιμπιακό.
Έχω κολήσει χιλιάδες αφίσες, εχω συμετέχει σε εκατοντάδες καταλήψεις και
διαδηλώσεις και πορείες. Τόσο για τον ΠΑΟΚ όσο και για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αφτές είναι
οι δυο μεγάλες αγάπες της ζωής μου για τις οπιες θυσιάστικα και δεν έκανα ουτε οικογένια.
Ο ΠΑΟΚ και ο Μπορμπόκης και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης.
Για αφτές τις αγάπες και για τους αγώνες μου με εχουν μπαγλαρώσει πολλές φορές
οι μπασκίνες, και με έχουν πάει στο τμήμα «για τα περετέρο», όπως μου λένε.
Δεν θελο να κουρασω ουτε εσενα που θα εισαι πολυασχολο ατομο ουτε τους αναγνόστες
σου, για αφτο και θα παω κατεφθίαν στο παράπονο που με κέει..
Εδώ και 4 χρονια βλέπω πολλούς συναγονιστές μου στον όμορφο αγώνα να
επικρατίσει η ελπίδα να βολέβονται σε θέσεις εφθίνης και εξουσίας.
Και καλά κάνουν αφού τόσοι αγώνες πρέπει να αναγνοριζοντε και να ανταμιβοντε.
Π.χ. ο καλός μου φίλος Καρανίκας που μαζί τρεχαμε σε πορίες και σκαρφαλόναμε
κολόνες της δεής για να κολίσουμε αφίσες του Κουράκη και του Σκαρταδου.
Η η Νοτοπούλου, που στράγγιξε μαζί μου την ψυχή της στις πορίες για την
προκοπή του τόπου.
Η τώρα τελεφτέα η η φιλινάδα μου η καθηγίτρια, που δεν την χορταίναμε με κεφτεδάκια και γαλακτομπούρεκα, και που εγινε υπουργίνα της νότιας Μακεδονίας στη θέση της Κατερίνας.
Και άλλοι πολλοί σίντροφοι.
Εγώ όμως έμεινα στην απ εξω. Γιατί άραγε;
Την ξέρις εκείνη την φοτογραφία
σε ένα κουτούκι στο Μπραχάμι με ρετσίνες, και με όλη την παρέα; Τον Αλέξη, την
Περιστέρα, τον Γαβρήλο, τον Καρανίκα, και όλα τα άλλα παιδιά;
Ε λοιπόν ολοι τους διορίστικαν
εκτός από μενα που την τράβηξα!
Για αφτό λες να μην διορίστικα; Διότι αντί να ποζάρω και εγώ, απλά έβγαλα
την φοτογραφία και τόρα με ξέχασαν όλοι τους;.
Μίπως δεν είμαι αρκετα μορφομένος όπως ο Φίλης που ήτανε υμπουργός Πεδίας
και έτρεχα μαζί του στα πεζοδρόμια και στα πατσατζίδικα να κουβαλάω τις σημαίες
και τα τάπερ του, και όταν τον έψαξα το 15 να με διορίσει ορομίσθιο στο ΤΕΙ έκανε
πως δεν με ηξερε;
Το ιδιο και ο Νικόλας, που ξεχασε τους μπαφους που καναμε μαζί, ξέχασε τις σφαλιάρες
που τρόγαμε στο γίπεδο απ τους μπατσους, και τόρα κανει και κεινος πός δεν με ξαιρει;
Αφτό είναι το έβλογο παράπονο μου.
Γιατί εγω να μην διοριστώ κάπου; Τόσους αγώνες. Τόσα προσόντα. Τόσα υπουργεία.
Να φανταστής ούτε ένα δάνιο για 3 χιλιάρικα που χρειαζόμουν να αγοράσο
παπακι δεν μπόρεσα να πάρω από την τράπεζα παρόλου που έβαλα τον παλιο
καθοδηγητή μου στον ΣΥΡΙΖΑ να τηλεφονίσει στον διευφθιντή.
Για αφτό και μεσα από την εφημερίδα σου διλόνο στα παλιά σιντρόφια μου ότι
ως εδώ.
Αν δεν με ερθει χαρτί διορισμού μέχρις τον άλλο μήνα, η αν δεν εγγριθή
το δάνιο, θα παω να γραφτώ σε άλλο κόμμα.
Σε εκείνο της Ζωής μάλλον, ή στο αλλο του Λαφαζάνη που με ξέρει από μικρό παιδί,
και σιγουρα θα εκτιμίσει την αξία μου.
Μπορεί να βγω και να τα πω και σε καμιά εκμπομπή στο ΡΑΔΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ή
στον Τραγκα η στον Χιο, για να τα μαθει ο κοζμος πως ο ΣΥΡΙΖΑ τρωει τα παιδιά
του και φτινει τα κουκουτσια.
Αφτά ήθελα να σε γράψο, να ξεθιμάνω, να τα διαβάσουν οι πολίτες και να καταλάβουν τι αχάριστα
κουμάσια είναι οι συριζέοι που βάζουν υπουργούς τους φασίστες πασόκους και τους
αλλους του Καμένου, αλλά αφήνουν από έξω τα δικά τους παιδιά. Και σε αφτό σιμφωνεί
μαζί μου και ο σίντροφος Κιρίτσης, που του τιλεφόνισα, αλλά όμως ουτε αφτός δεν
μου διμοσίευσε το παράπονο στην ΑΥΓΗ. Δεν θέλει μου ειπε να ταραξη τα νερά γιατί
θα το εκμεταλεφτουν οι φασίστες του Κούλη.
Διπλοπρόσοπος και αφτός.
Σε εφχαριστώ πολύ.
Διονύσιος Σαψάλης
Από το Νέο Κορδελιό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου