Το
τιμώμενο πρόσωπο της σημερινής ημέρας είναι ο Αλέκσης.
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, σήμερα που είναι
πρωταπριλιά, είναι η μέρα κατά την οποία εφημερίδες και σάιτ αποκαλύπτουν ένα
από τα ψέματα που συνήθως περιέχεται στην ύλη τους χαρακτηρίζοντάς το
«πρωταπριλιάτικο».
Είναι η μέρα που ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές
εκπομπές κάνουν κάποιο σαχλό χωρατό και μετά φωνάζουν «ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ!!» για να το
ξεχωρίσουν από τα σαχλά χωρατά των υπόλοιπων ημερών…
Είναι η μέρα που γιορτάζουν οι ψεύτες, οπότε
είναι η μέρα που πρέπει να κάνουμε πέρα την αηδία μας και να ευχηθούμε χρόνια
πολλά στον πρωθυπουργό μας, τον Αλέκση τον Τσίπρα.
Προφανώς ο Αλέκσης ο Διαπλοκοφάγος (εννοώ ότι
πολεμάει τη διαπλοκή, κατά το «Νικηταράς ο Τουρκοφάγος» και όχι ότι τρώει
από αυτή, όπως ισχυρίζονται οι κακόπιστοι) δεν είναι ο πρώτος ψεύτης
πρωθυπουργός που είχε αυτή η χώρα. Η Ελλάδα, αν μη τι άλλο, έχει υποστεί τρεις
γενιές Παπανδρέου και υπό αυτήν την έννοια για εμάς το ψέμα είναι ό,τι για τους
Ιάπωνες οι σεισμοί (η διαφορά είναι πως οι καημένοι οι Ιάπωνες δεν
ζητωκραυγάζουν ενθουσιασμένοι σε κάθε εμφάνιση του Εγκέλαδου και δεν τον
καλωσορίζουν με τον τρόπο που εμείς καλωσορίζουμε τους ψεύτες, αλλά ο
παραλληλισμός έχει να κάνει με την εμπειρία και όχι με την ευθύνη).
Ποτέ όμως
κανένας ψεύτης δεν έφτασε στα επίπεδα ψέματος και απροκάλυπτης κοροϊδίας στα
οποία έχει ανέβει (ή κατέβει, είναι θέμα οπτικής για το ψέμα και την απάτη) ο
Αλέκσης ο Ευρυμαθής.
Αν κάνετε τον κόπο (το γέλιο θα σας ανταμείψει)
και παρακολουθήσετε παλιότερα βίντεο του Αλέκση του Σοσιαλδημοκράτη (όχι πολύ
παλιά και περσινά να δείτε μια χαρά είναι) θα σοκαριστείτε από την ευκολία και
τη συχνότητα με την οποία λέει ψέματα, όπως και με το μέγεθος των ψεμάτων που
λέει.
Από το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, το καταστροφικό
πρώτο 6μηνο που αγκαλιά με τον άνθρωπο-παγώνι διέλυαν ό,τι είχε απομείνει στη
χώρα και το εγκληματικό δημοψήφισμα μέχρι τη Συμφωνία των Πρεσπών και την
κωμική απόπειρά του να παραστήσει το μέλος του μετώπου της λογικής, έχει τόση
άνεση στο ψέμα που προσωπικά αμφισβητώ ακόμα και το ότι το πραγματικό του όνομα
είναι αυτό με το οποίο έχει κάνει καριέρα.
Ο άνθρωπος είναι ικανός να εμφανιστεί σε
μεταμεσονύχτια κινηματογραφική προβολή και να ισχυριστεί ότι βγαίνοντας πρέπει
να φορέσουν όλοι γυαλιά ηλίου.
Οι μόνες ειλικρινείς στιγμές του τα τελευταία
χρόνια είναι εκείνες που, αδυνατώντας να καταλάβει τι του λένε οι ξένοι ηγέτες
που συναντάει, πασχίζει να κρατηθεί ξύπνιος στην πρωθυπουργική μπερζέρα και η
μοναδική έντιμη πολιτική του πράξη είναι η παραδοχή της σχέσης του με τη
διαπλοκή με την τοποθέτηση του Κόκκαλη στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τα
άλλα, όλη του η πορεία είναι ένας ποταμός ψεμάτων και εξαπάτησης που
δικαιωματικά τον κάνει το τιμώμενο πρόσωπο της σημερινής ημέρας.
Κι αφού τον τιμήσουμε όπως του αρμόζει κι αφού
περάσει η πρωταπριλιά δεν βλάπτει να αναρωτηθούμε πότε να πούμε χρόνια πολλά
και πώς να τιμήσουμε τους, όλο και λιγότερους αλλά πολλούς για το μέγεθος της
απάτης, ανθρώπους που πίστεψαν στα παραμύθια του.
Δεν μιλάω για αυτούς που χάρη στον Αλέκση ζουν
από τα λεφτά όσων πληρώνουν τους φόρους τους. Μιλάω για τους συμπολίτες που στ’
αλήθεια τον πίστεψαν και γι’ αυτούς που στ’ αλήθεια ακόμα πιστεύουν τους
δράκους που βγαίνουν από το στόμα του κάθε φορά που το ανοίγει.
Με δεδομένη την εμπειρία στους αδίστακτους
ψεύτες και τα αποτελέσματα των ψεμάτων, δυσκολεύομαι πολύ να τους καταλάβω.
Αλλά ακόμα και όταν κάπως τα καταφέρνω
δυσκολεύομαι να βρω τη μέρα που θα πρέπει να τους ευχηθώ γιατί ενώ υπάρχει
μέρα του ψεύτη δεν υπάρχει καμία μερα για το πρόβατο που τρέχει χαρούμενο προς
τη σφαγή τσαλαβουντώντας στα αίματα των άλλων προβάτων που έτρεξαν με την ίδια
χαρά προς τον χασάπη. Και μπράβο του.
Μάνος
Βουλαρίνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου