Η πολιτική και το … παθολογικό ψέμα.

Με αφορμή την χθεσινή τηλεοπτική συνέντευξη του Αλέξη, και τον ορυμαγδό εμφανίσεων πολιτικάντηδων του σύριζα στα κανάλια θυμήθηκα κάτι.

Υπάρχει λοιπόν ένα φαινόμενο, μια ψυχολογική διαταραχή, που αναγκάζει κάποιους συνανθρώπους μας να ψεύδονται ασύστολα και συστηματικά.

Στην επιστήμη ονομάζεται mythomania και  pseudologia fantastica, ενώ στην καθημερινότητα το λέμε τερατολογία.

Σε αντίθεση με τους περισσότερους από εμάς, που λέμε που και που κανένα ψεματάκι για αθώους λόγους, ο παθολογικός ψεύτης το κάνει άνευ λόγου και αιτίας.

Η «πάθηση» αυτή μπορεί να οφείλεται σε κάποια εγκεφαλική δυσλειτουργία, ή σε κάποια ψυχολογική διαταραχή όπως η κοινωνιοπάθεια.

Μπορεί ακόμη να οφείλεται σε κρανιακό τραύμα, ή σε κάποια ορμονική διαταραχή (βλ.hormone-cortisol ratio)…

Όπως και να έχει η ψυχιατρική ακόμη δεν έχει βρει τον τρόπο να θεραπεύσει αυτή την κατάσταση, η οποία πολλές φορές μπορεί να γίνει ακόμη και επικίνδυνη για τα θύματα του παθολογικού ψεύτη (π.χ. ο ελληνικός λαός).

Κάποιοι ψεύδονται προκειμένου να αυτοπροβληθούν, να κερδίσουν θαυμαστές, συμπάθεια, αναγνώριση, κλπ.

Κάποιοι άλλοι ψεύδονται για να κερδίσουν υλικά αγαθά.

Και τέλος κάποιοι ψεύδονται απλά για να ψεύδονται (βλ. πολιτευτές Σύριζα).

Σε μια επιστημονική μελέτη που έγινε το 2016, αποδείχθηκε ότι όσο πιο πολλά ψέματα λέει κάποιος τόσο πιο συχνή γίνεται η ψευδολογία του, η οποία από κάποια φάση και μετά μετατρέπεται σε δεύτερη φύση.

Σε γενικές γραμμές, οι συστηματικοί ψεύτες είναι χαρισματικοί, και λένε αυτά που λένε με μεγάλη πειθώ. Αν κάποιος δεν τους γνωρίζει, εύκολα τους πιστεύει.

Μιλάνε όμορφα κι ωραία, είναι δημιουργικοί σε αυτά που λένε, και το κυριότερο είναι ότι ψεύδονται ανερυθρίαστα, κοιτώντας σε στα  μάτια, ενώ σε καμιά περίπτωση δεν δείχνουν στον συνομιλητή τους ή στο ακροατήριο ότι αυτά που ξεστομίζουν είναι απλά μπούρδες που επινοούν στη στιγμή.

Μπορούν και στολίζουν τα ψέματά τους με λεπτομέρειες και φιοριτούρες, επικαλούμενοι δικά τους επινοημένα ή ξεκάθαρα ψευδή στοιχεία, με αποτέλεσμα όσοι δεν τους ξέρουν να τους πιστεύουν, να τους θαυμάζουν, και στην περίπτωση κάποιων πολιτικών (βλ. Τσίπρας, Μπαρουφάκης, κ.ά) να τους λατρεύουν,  και να τους ψηφίζουν.

Όταν τους ρωτάς κάτι, απαντούν αμέσως λέγοντας πάρα πολλά κι ανούσια, χωρίς όμως να γίνονται συγκεκριμένοι, και άρα χωρίς στην ουσία να απαντούν στο ερώτημα που τους τέθηκε. Δίνουν όμως την εντύπωση στον άσχετο, ότι κατέχουν το θέμα πλήρως.

Κλασική περίπτωση δηλαδή Ελλήνων πολιτικών, που με τη ξύλινη γλώσσα η οποία έχει καθιερωθεί εδώ και δεκαετίες στη μας πολιτική σκηνή, έχουν κάνει το ψέμα επιστήμη (θυμόσαστε τις ασαφείς απεραντολογίες του Άκη, ή του Χάρη -δια τούτο λέγω- Καστανίδη;)

Ένα άλλο χαρακτηριστικό αυτών των ανθρώπων, που η επιστήμη ακόμη μελετάει, είναι το γεγονός ότι τις περισσότερες φορές πιστεύουν και οι ίδιοι στα ψέματα που αραδιάζουν δεξιά κι αριστερά.  

Παράδειγμα επί του προκείμενου, ένας νεόκοπος πολιτικός σωτήρας στη Θεσσαλονίκη, που περιέργως δεν είναι (ακόμη) συριζαίος, και που ενώ υπάρχουν βίντεο μέσα από τα οποία διαφημίζει βιβλία με «χειρόγραφες» επιστολές του Ιησού, σε άλλα βίντεο αρνείται κατηγορηματικά, εμφατικά,  και με ιδιαίτερη πειθώ ότι έχει κάνει κάτι τέτοιο.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα συνεχή και επαναλαμβανόμενα  ψέματα οδηγούν τον ψεύτη σε μια δική του εικονική πραγματικότητα, μέσα στην οποία αδυνατεί να διαχωρίσει τι είναι αλήθεια και τι είναι κατασκεύασμα του μυαλού του. Άρα ίσως και ο εν λόγω πολιτικάντης  όντως να πιστεύει πραγματικά και τα δυο. Και να διαφημίζει δηλαδή τις επιστολές, και να αρνείται ότι το έκανε.

Το αποτέλεσμα των ψεμάτων αυτών των διαταραγμένων καιροσκόπων είναι να δημιουργούνται γύρω τους περίπλοκες καταστάσεις, όπου το ένα ψέμα οδηγεί στο άλλο, με τα θύματα της ψευδολογίας τους να μη ξέρουν τι είναι τι.

Όσο ο ψεύτης περιορίζεται σε έναν στενό κύκλο γνωστών του, συγγενών του, κλπ. οι επιπτώσεις είναι μεν σκληρές, αλλά περιορισμένες.

Όταν όμως ο ψεύτης βγει στο προσκήνιο, και δη στο πολιτικό, μεταφέροντας τη «τέχνη» τους στις απαίδευτες και ανυποψίαστες μάζες, τότε η καταστροφή είναι κοντά. Και ο ψεύτης μετατρέπεται σε απατεώνα.

Αυτό έζησε η Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, με επαγγελματίες ψευδολόγους να ψηφίζονται ως σωτήρες, και να την κυβερνούν.

Με πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίπτωση «Αλέξη», και δευτερευόντως την περίπτωση «Μπαρουφάκη», οι οποίοι με τα ασύστολά ψεύδη τους κατάφεραν να πείσουν έναν ολόκληρο λαό ότι θα τον σώσουν από την καταστροφή οδηγώντας τον όμως στο χείλος του γκρεμού.

Ίσως στο μέλλον, οι επιστήμονες, μελετώντας τις εν λόγω περιπτώσεις μπορέσουν και βρουν τα πραγματικά αίτια της συστηματικής καταναγκαστικής ψευδολογίας, και άρα μπορέσουν στη συνέχεια να βρουν και τη θεραπεία…

Αν και στην περίπτωση των παραπάνω «σωτήρων» ούτε τα χάπια, ούτε οι ενέσεις, ούτε τα ηλεκτροσόκ, αλλά ούτε και η βοϊδόπουτσα αρκούν… αφού η κατάστασή τους είναι ιδιαίτερα προχωρημένη. Απόδειξη γι αυτό οι μάζες, που ακόμη πίνουν νερό στο όνομά τους, αρνούμενες να αντιληφθούν την εξαπάτηση που υφίστανται.

Strange Attractor