Κυριακή κοντή γιορτή…

Την Κυριακή που μας έρχεται, οι Έλληνες ψηφίζουν για δήμους, περιφέρειες, και ευρωβουλή.

Δημοκρατικούς θεσμούς, που ακούγονται καλοί στα χαρτιά αλλά στην πράξη… τζίφος.

Εκτός κι αν μας καλύπτουν η Δούρου, ο Μπουτάρης, ο Καμίνης, η Νοτοπούλαινα, οι χιλιάδες δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι γλάστρες, και ο … Ζαγοράκης στις Βρυξέλλες.

Ή ο Κόκκαλης, που και αυτός θέλει να μας εκπροσωπήσει στην Ευρώπη για να φέρει την παγκόσμια ειρήνη και … «πρόνοια» (έτσι είπε!).

Τέλος πάντων… το θέμα είναι πως την Κυριακή αυτή οι Έλληνες έχουν μια μοναδική ευκαιρία να αποδοκιμάσουν την κυβέρνηση του Αλέξη.

Μια κυβέρνηση που αποδόμησε κυριολεκτικά τη χώρα, την πήγε πίσω πολλές δεκαετίες, και εν πάση περιπτώσει συνεχίζει να την διαλύει ακόμη και σήμερα που μιλάμε, κοροϊδεύοντας εν ψυχρώ τους ψηφοφόρους με καθρεφτάκια και χάντρες που ασμένως μοιράζει την τελευταία στιγμή για ψηφαλάκια, και για την παραμονή των σαμποτέρ στις καρέκλες τους.

Μια μοναδική ευκαιρία για να βροντοφωνάξουμε πως δεν ξεχνάμε.

Δεν ξεχνάμε τις ουρές στα ΑΤΜ, τα κάπιταλ κοντρόλς, τα διόδια και τον ΕΝΦΙΑ που δεν καταργήθηκαν, τους Καρανίκες, τον Μπαρουφάκη, την Βαλαβάναινα, τις κλούβες των ΜΑΤ παντού, την ανομία, τους μπαχαλάκηδες, την σκληρή εγκληματικότητα, το άνοιγμα των συνόρων σε κάθε καρυδιάς καρύδι, την Ειδομένη, την πλατεία Βικτωρίας, το Μάτι, τους φόρους και τα χαράτσια, τις κομμένες συντάξεις, και άλλα πολλά που ο ιστορικός του μέλλοντος θα χρειαστεί τόμους για να περιγράψει…

‘Όλα εκείνα δηλαδή που μας έφερε η περήφανη Πρώτη Φορά Αριστερά, με τους Κυρίτσηδες, και τους συγκαμένους συντρόφους της στην τρέλα.

Δυστυχώς όμως, και αυτή η ευκαιρία θα πάει χαμένη.

Όπως χαμένη πήγε και η ευκαιρία του Σεπτέμβρη του 2015, που αν την αρπάζαμε από τα μαλλιά θα είχαμε γλιτώσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια, και ίσως να είχαμε ξαναγίνει νορμάλ χώρα από τότε.

Αλλά που μυαλό;

Ο Έλληνας συνεχίζει να είναι φύσει «αγαναΧτιστής», και με μνήμη χρυσόψαρου.

Πάσχων τόσο από έντονο Μιθριδατισμό, όσο και από το Σύνδρομο της Στοκχόλμης.

Αλλιώς δεν εξηγείται η απάθεια, αλλά ακόμη και η συνεχιζόμενη στήριξη στα σούργελα, από μεγάλη μερίδα του κόσμου.

Όλα αυτά που έκανε ο Σύριζα θα έπρεπε να τον εξαφανίσουν από τον πολιτικό χάρτη, ή να τον επαναφέρουν τουλάχιστον στο 3% στο οποίο βολόδερνε μια ζωή.

Και όμως… αν κρίνω από τις δικές μου προσωπικές «δημοσκοπήσεις», ή από όλα εκείνα που παρακολουθώ και ερμηνεύω με τα δικά μου κριτήρια, τότε πάμε ξανά μανά για φούντο ως χώρα.

Λίγο η αποχή, λίγο η απάθεια, λίγο η κούραση, λίγο η άγνοια, λίγο η χαλαρή ψήφος, λίγο ο μαζοχισμός, λίγο οι νέοι 17αρηδες ψηφοφόροι, λίγο τα επιδόματα, λίγο οι Ρομά, λίγο οι «πρόσφυγες πολέμου» με δικαίωμα ψήφου, λίγο οι άπειροι μετακλητοί βολεμένοι, λίγο οι πάμπολλοι παραβατικοί, κατάδικοι, κ.ά. λίγο οι εγγενώς ηλίθιοι, κλπ κλπ. και οι ευρωεκλογές πάνε για ντέρμπι… με την έννοια ότι η διαφορά υπέρ της Ν.Δ μπορεί να κυμανθεί το πολύ από 3-6%.

Κι αυτό για μένα είναι μια βαριά ήττα. Όχι τόσο για τη Ν.Δ, όσο για τη χώρα και τους κατοίκους της.

Τους κατά τον Αλέξη «ιθαγενείς» δηλαδή, που αν δεν εκμεταλλευτούν αυτή την ευκαιρία για να πουν όχι στον ημιμαθή μπουτά που μας κατσικώθηκε στο σβέρκο, τότε είναι άξιοι της μοίρας τους…  καταδικάζοντας όλους μας, συριζαίους και μη, ηλίθιους και μη, νοικοκυραίους και μπαχαλάκηδες ταυτόχρονα, στην συνεχιζόμενη μιζέρια…

Και αυτό είναι το καλό σενάριο… διότι υπάρχει και το κακό.

Να ισχύουν όντως δηλαδή οι μυστικές δημοσκοπήσεις πρεσβειών(!), που θέλουν τον Σύριζα να κερδάει και αυτή τη φορά, όπως διατυμπανίζουν οι μπαξεβάνηδες, και οι υπόλοιποι εξηνταλεπτίτες της Κουμουνδούρου.

Ή το άλλο… να έχουμε κανένα θερμό επεισόδιο, ή κανέναν πόλεμο κατακαλόκαιρα.

Το φαντάζεστε;

Εν πάση περιπτώσει, αυτά είχα να πω, μακάρι να πέφτω έξω, και μακάρι ο λαός να έχει πράγματι ξυπνήσει.

Πλην όμως … αμφιβάλλω.

Ίδομεν… Κυριακή κοντή γιορτή κλπ κλπ.

Strange Attractor

ΥΓ- Και όπως μου έλεγε προχθές φίλος που ψήφισε ΟΧΙ, και τον συγκαμένο δυο φορές, αλλά τώρα είδε, λέει, το φως, επιστρέφουν 300.000 νέοι μας από το εξωτερικό, μόνο και μόνο για να ψηφίσουν… τον Βελόπουλο!

Αυτός είναι η νέα ελπίδα της χώρας, κατά τον φίλο μου, και αυτό διότι δυστυχώς ο Αρτέμης είναι ακόμη μπουζουριασμένος…

ΚΕΡΔΑΜΕ.