Ο Αλέξης έπαιξε και έχασε…

Σε τρία πράγματα έπεσα έξω.

Στη ξαφνική επέλαση του κόμματος του Βελόπουλου… από το πουθενά. Out of the blue… I didn’t see it coming, που λένε.

Στη μεγάλη διαφορά που προέκυψε στις ευρωεκλογές μεταξύ ΝΔ και Σύριζα…

Και τέλος, στο γεγονός ότι ο Αλέξης τα έκανε επάνω του με τη μεγάλη διαφορά που λέγαμε, και προχώρησε πανικόβλητος σε πρόωρες εκλογές.

Και αυτό για μένα ήταν το στρατηγικό του λάθος.

Ένα λάθος που αποδεικνύει ότι παρά τον μύθο που τον συνοδεύει ως «παίκτη», ως «μαέστρο της επικοινωνίας», ως «αρχιερέα της λοβιτούρας», «ως αδίστακτο πολιτικό καιροσκόπο», τελικά επιβεβαιώνονται όλοι εκείνοι που απλά τον θεωρούν έναν ημιμαθή καταληψία και δατς ολ…

Καιροσκόπος μεν, ανθρωπάκι δε... που μπορεί να βολτάριζε με κότερα και πούρα όταν καίγονταν αθώοι στο Μάτι, αλλά μόλις είδε ότι κινδυνεύει πολιτικά, ότι τρίζει η καρέκλα του,  τα έκανε επάνω του…

Έκανε λοιπόν το λάθος και τώρα το πληρώνει δημοσκοπικά, ενώ σε ένα μήνα θα το πληρώσει εκλογικά και πολιτικά.

Κρίμα βεβαίως διότι είναι ακόμη μικρός, και θα ζήσει δεκαετίες ολόκληρες με τη ρετσινιά του αποτυχημένου πολιτικού απατεώνα.

Του φορομπήχτη κωλοτούμπα, και του «κανίς της μαντάμ Μέρκελ».

Γιατί όμως είναι λάθος για τον Αλέξη η προκήρυξη εκλογών;

Διότι θα μπορούσε κάλλιστα να παραμείνει ψύχραιμος, ή έστω να παριστάνει τον ψύχραιμο, να καταπιεί τη διαφορά, να το παίξει νηφάλιος, υπεράνω, cool, aloof, να πει ότι πήρε το μήνυμα, mea culpa κλπ, να δείξει ότι ανασκουμπώνεται, και να συνεχίσει να κυβερνά (λέμε τώρα) μερικούς πολύτιμους γι’ αυτόν μήνες ακόμη.

Πείθοντας κάποιους απολιτίκ ηλίθιους, αλλά κυρίως έχοντας  τον χρόνο να κάνει υπογείως και στη ζούλα όλα όσα αυτός ξέρει για να γυρίσει κάπως το ματς και να γλιτώσει τον διασυρμό…

Υποσχέσεις, ρουσφέτια, προσλήψεις, διορισμούς, μετατάξεις, δωράκια, κομπίνες, λοβιτούρες, επιδόματα, μειώσεις φόρων, και όλα εκείνα που θα τον βοηθούσαν να κερδίσει ψηφαλάκια.

Και όλα αυτά χωρίς την πίεση του σφιχτού χρόνου, της αντιπολίτευσης, και των ΜΜΕ.

Και μόλις ολοκλήρωνε τα διάφορα βολέματα, μόλις τελείωναν δηλαδή όλες οι νομοθετικές εκκρεμότητες, μόλις διορίζονταν όλα τα δικά τους παιδιά (ακόμη και συγγενείς Γ’ βαθμού), τότε θα μπορούσε άνετος κι ωραίος να πάει σε εκλογές, σίγουρος ότι στο διάστημα που μεσολάβησε τσίμπησε τουλάχιστον ένα 2-3%, που σήμερα είναι χαμένο.

Αντιθέτως, πήγε να τα κάνει όλα αυτά μέσα σε μια εβδομάδα, με τον προβολέα της δημοσιότητας επάνω του, και έτσι του γύρισε μπούμεραγκ.

Μέχρι και δικοί του τον κατηγόρησαν για τη σπουδή αυτή…

Ένα άλλο λάθος που έκανε είναι που πόνταρε πολύ στη ψήφο των 17αρηδων.

Για τους οποίους 17ζρηδες ως κλασικός αριστερός προφανώς πίστεψε ότι θα έχουν μέσα τους το αριστερό επαναστατικό μικρόβιο, και θα σιγοντάρουν τον Σύριζα.

Ξεχνώντας ότι οι σημερινοί 17αρηδες δεν έχουν καμία σχέση με τους παλιούς, όπως και το ότι ο Σύριζα δεν έχει καμία σχέση με επαναστατικότητα και αριστερά.

Να μη ξεχνάμε ότι οι 17αρηδες ήταν 7ρηδες όταν ξέσπασε η κρίση, και μεγάλωσαν μέσα σε αυτήν, ενώ ανδρώθηκαν επί … Σύριζα.

Άρα γι’ αυτούς ο Σύριζα είναι το καθεστώς, και προφανώς η πηγή κάθε κακού.

Αν ακούσουν και τους γονείς τους, που ακόμη και Σύριζα να ψήφισαν το 2015 σήμερα τον βρίζουν πατόκορφα επειδή τους ξεγέλασε, τότε έρχεται και δένει το γλυκό με τους νέους ψηφοφόρους να του γυρνάνε την πλάτη, προτιμώντας ακόμη και τον Βελό, που τα λέει ωραία(!)

Με αυτά και με αυτά πάμε σε εκλογές ντάλα καλοκαίρι, με την ήττα του Σύριζα προδιαγεγραμμένη, την καρέκλα του Αλέξη να τρίζει, και την Ελλάδα να ελπίζει πως ίσως αυτή τη φορά η χώρα θα ανακάμψει, αν και δεν το βλέπω εύκολο αφού από την 8/7 ο Σύριζα θα ξανανέβει στα κάγκελα και θα υπονομεύει όποια εξορθολογιστική προσπάθεια κάνει ο Κυριάκος.

Εκτός κι αν γίνει κάτι και αναβληθούν οι εκλογές, π.χ. κάποιο θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο.

Τότε θα είμαστε για κλάματα, διότι με ποιον θα κάνουμε πόλεμο; Με τους Καρανίκες του υπουργικού συμβουλίου;

Ο πιο φανατικός πατριώτης συριζαίος πολιτικός το πολύ πολύ να έκανε 6μηνη θητεία σε κάποιο γραφείο υπουργού, ως πασόκος… οι υπόλοιποι άστα να πάνε.

Χάσαμε και τον εθνοπρεπή πατριώτη Μπάνο… οπότε;

Strange Attractor

ΥΓ- Όσες ψήφους και να πάρει στις φυλακές, στα ψυχιατρεία, και στους καταυλισμούς Ρομά, ή στα χοτ σποτς, το παιχνίδι δεν γυρνάει.

Ο Αλέξης έπαιξε και έχασε.

Ήταν λίγος… τόσο μπορούσε.