Οι νέες εξελίξεις στον αεροπορικό τομέα και οι παλιοί δεινόσαυροι!

Ο Σύριζα επιτέλους έφυγε… μας τελείωσε, αφήνοντας όμως πίσω του καμένη γη.

Αφήνοντας ανήκεστες βλάβες και ζημιές, τόσο στην οικονομία όσο και στη κοινωνία, που θα κάνουν χρόνια για να αποκατασταθούν.

Μέσα όμως στο γενικό μπάχαλο που προκάλεσε, έκανε και δυο τρία καλά… όχι εσκεμμένα βέβαια, αλλά κυρίως λόγω της πίεσης από τους Ευρωπαίους εταίρους, και της στυγνής πραγματικότητας με την οποία συγκρούστηκε και φυσικά έχασε.

Ένα από αυτά ήταν η παραχώρηση των 14 αεροδρομίων, κάτι για το οποίο ο Τσίπρας έσκιζε τα ρούχα του μέχρι την 25/1/15 ότι δεν πρόκειται ποτέ να γίνει.

Κι όμως το έκανε, και μάλιστα με διαδικασίες φαστ τρακ, και ιδιαίτερα ευνοϊκές προς τους Γερμανούς της ΦΡΑΠΟΡΤ.

Τις δε υπογραφές τις έβαλε ο ίδιος ο Σπίρτζης δακρυσμένος, όπως έλεγε τότε…

Ένα άλλο «καλό» που έκανε ο εν λόγω υπουργός, μόνο που δεν πρόλαβε να το τελειώσει, λόγω του πανικού του Αλέξη και της κήρυξης πρόωρων εκλογών, είναι και η ίδρυση σύσταση της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ).

Πρόκειται για τον νομοτελειακά απαραίτητο διαχωρισμό της μέχρι πρότινος ΥΠΑ σε ΑΠΑ και ΥΠΑ.

Ένας διαχωρισμός που είναι ήδη νομοθετημένος, και αυτό είναι μια παγκόσμια εξέλιξη που παρατηρείται και σε άλλους συναφείς κλάδους (πχ. Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων, Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων και Λιμενικό Σώμα, Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας κλπ).

Η νομοθεσία στην πολιτική αεροπορία προέρχεται κατά κύριο λόγο από τον Διεθνή Οργανισμό Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ασφαλείας της Αεροπορίας (EASA).

Όλα τα νομοθετικά κείμενα των ανωτέρω Οργανισμών κάνουν λόγο για μία κρατική Εποπτική Αρχή, η οποία πρέπει να εποπτεύει τους παρόχους των επιμέρους υπηρεσιών (πχ. αεροπορικές εταιρίες, εταιρίες που λειτουργούν τα αεροδρόμια, φορείς επίγειας εξυπηρέτησης «χάντλερς», κτλ).

Από το 2015 η αναδιάρθρωση της ΥΠΑ προς αυτήν την κατεύθυνση αποτελούσε και μνημονιακή υποχρέωση της χώρας μας. Εν τέλει, η αναδιάρθρωση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας και η διάκρισή της σε «Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας» και σε «Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας» υλοποιήθηκε επί Σύριζα με το Ν.4427/2016, ο οποίος και καθορίζει τις αρμοδιότητες των δύο υπηρεσιών και επιλύει τα ζητήματα στελέχωσης τους. Με το πρόσφατο ΠΔ 84/2018 καθορίστηκε και το πλήρες Οργανόγραμμα της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας.

Όσον αφορά στην ΥΠΑ, με βάση τις ανωτέρω διατάξεις, διατηρεί: την οργάνωση και την ανάπτυξη των υπηρεσιών αεροναυτιλίας, δηλαδή τον έλεγχο εναέριας κυκλοφορίας, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο αεροδρομίων, τη διαχείριση και τη συντήρηση ραδιοβοηθημάτων και ηλεκτρονικών συστημάτων αεροδρομίων και διαδρομής κτλ., την διαχείριση και τη λειτουργία αεροδρομίων και υδατοδρομίων, και τέλος την διαχείριση, την οργάνωση, και τη συντήρηση των 23 περιφερειακών αεροδρομίων που παραμένουν ακόμηυπό κρατικό έλεγχο.

Παροχή υπηρεσιών δηλαδή, που στις περισσότερες χώρες του πλανήτη αυτό το «έργο» ασκείται από ιδιώτες και όχι από το κράτος.

Με βάση λοιπόν όλα τα παραπάνω η ΑΠΑ θα αποτελεί μια μικρή ευέλικτη ρυθμιστική και εποπτική αρχή, έτσι όπως θα πρέπει να είναι το σύγχρονο «κράτος», δηλαδή να είναι παρόν, να μην απεμπολεί σε ιδιώτες τις εποπτικές του αρμοδιότητες, και να συνεισφέρει στην ομαλή και πάνω απ’ όλα ασφαλή αεροπορική «βιομηχανία» της χώρας μας, που αποτελεί και τον βασικό πυλώνα της τουριστικής μας ανάπτυξης, η οποία με τη σειρά της είναι ο Νο 1 παράγοντας της εθνικής μας οικονομίας.

Και μπορεί ο Σύριζα να έκανε την «βρώμικη δουλειά», όμως το αποτέλεσμα είναι βούτυρο στο ψωμί της νέας κυβέρνησης, και σαφώς μέσα στη φιλοσοφία τόσο της Νέας Δημοκρατίας, όσο και του παγκόσμιου γίγνεσθαι.

Διότι ακόμη κι ο Άνταμ Σμιθ, πίστευε πως το κράτος πρέπει να υπάρχει, και πρέπει να ελέγχει τους ιδιώτες, αλλιώς κυριαρχεί η ασυδοσία.

Και όλα αυτά τα αναφέρουμε διότι με την πρόσφατη αλλαγή της κυβέρνησης, έκαναν ακόμη μια θεαματική κωλοτούμπα διάφοροι δεινόσαυροι και χαμαιλέοντες συνδικαλιστές, πρώην Πασόκ, μετά Σύριζα, και τώρα τελευταία… νεοδημοκράτες(!) οι οποίοι έπεσαν έξω με τον Σύριζα, και τώρα αναθάρρησαν συνεχίζοντας να επιμένουν σε μια δημόσια αναχρονιστική αγκυλωμένη ΥΠΑ, χωρίς διαχωρισμούς, όπως ήταν δηλαδή εδώ και 50 χρόνια, μόνο που αυτή τη φορά, όπως λένε, θα το πετύχουν με την Νέα Δημοκρατία, τα στελέχη της οποίας ήδη πολιορκούν στενά, παρέα με ιδιοτελή συντεχνιακά συμφέροντα με τα οποία ως πρόσφατα ήταν στα μαχαίρια!!!!!!

Και επειδή ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται, ας έχουν το νου τους οι αρμόδιοι του υπουργείου Μεταφορών, και όχι μόνο, κι ας μην πέφτουν σε έντεχνες παγίδες που τους στήνουν κάποιοι επαγγελματίες εργατοπατέρες, που μόνο με την διεθνή πραγματικότητα δεν έχουν επαφή, πόσο δε μάλλον με την ειλικρίνεια, ή με το καλό της χώρας.

Εγρήγορση λοιπόν, διότι τα αεροδρόμια δεν είναι ΚΤΕΛ, ούτε Οργανισμοί Αποξήρανσης Κωπαϊδος.

Είναι η πύλη εισόδου, η βιτρίνα της χώρας και η σύνδεσή μας με τον υπόλοιπο κόσμο.

Γι’ αυτό πάνω απ’ όλα προέχει η ασφάλεια και η εύρυθμη λειτουργία τους.

Ο Αερόπληκτος

Antinews