Δυο μήνες με Κυριάκο…

Άφησα να περάσουν δυο γεμάτοι μήνες, να δω πως τα πάει ο νέος πρωθυπουργός, προκειμένου να ασχοληθώ και πάλι με την πάντα «ενδιαφέρουσα» πολιτική μας σκηνή.

Μια πολιτική σκηνή με την οποία ασχολούμαστε μόνο εμείς, μιας και οι έξω μας έχουν ξεχάσει παντελώς, βγήκαμε πια από το παγκόσμιο κάδρο, δεν αποτελούμε απειλή, ξαναμπήκαμε στην βαλκανική μας μιζέρια, με τα διεθνή ΜΜΕ να εντρυφούν στις σαχλαμάρες και τις γκάφες του Μπόρις, στην συνεχιζόμενη αλαζονεία του Ντόναλντ, και δευτερευόντως στα της Συρίας, Τουρκίας, Κίνας, κλπ.

Στα δικά μας τώρα, εκ πρώτης όψεως η χώρα μοιάζει να έχει επιστρέψει στην κανονικότητα. Ή έστω σε μια επίφαση κανονικότητας μιας και τα προβλήματα παραμένουν και είναι πάρα πολλά, και θα χρειαστούν δεκαετίες για να λυθούν (αν ποτέ λυθούν)

Βλέπουμε λοιπόν γραβατωμένους υπουργούς, γενικούς γραμματείς, και άλλους καταρτισμένους (πάντα σε σχέση με τα σούργελα της προηγούμενης κυβέρνησης) οι οποίοι δείχνουν να ξέρουν τι κάνουν, να έχουν σχέδιο, και γενικά να δουλεύουν.

Με ένα πρωθυπουργό μετριοπαθή, μορφωμένο, γλωσσομαθή, ο οποίος δείχνει να ελέγχει την όλη κατάσταση, και πάνω απ’ όλα να έχει ένα πλάνο στο μυαλό του το οποίο θέλει να υλοποιήσει.

Χωρίς ακραία ρητορική, χωρίς φρούδες υποσχέσεις, χωρίς τύμπανα, νταούλια,  και ζουρνάδες.

Πως λέμε Τσίπρας; Καμία σχέση…

Αυτά εκ πρώτης όψεως, και να μη ξεχνάμε πως είναι ακόμη καλοκαίρι, ο κόσμος ακόμη να συνέλθει από τη θερινή ραστώνη, και οι συριζαίοι, οι μπαρουφακικοί, και γενικά όλοι οι σαμποτέρ της χώρας να ψάχνουν να βρουν τον βηματισμό τους πριν απασφαλίσουν για τα καλά.

Κάτι που προβλέπω να αρχίζει κατά τον Οκτώβριο, και να κορυφώνεται γύρω στις 17 Νοεμβρίου, με το ΠΑΜΕ, τους συνδικαλισταράδες,  και τα άλλα παιδιά να σέρνουν τον χορό της επανάστασης… να κάνουν δηλαδή αυτό το οποίο ξέρουν καλά… άρνηση για την άρνηση και τροχοπέδη στα πάντα όλα.

Γενικά και μέχρι στιγμής όμως, όλα βαίνουν καλώς για τον Κυριάκο, ο οποίος πρόσφερε κάποιες ελαφρύνσεις σε κρατήσεις, φόρους, κλπ. οι οποίες αν και μηδαμινές στην ουσία τους εν τούτοις αποτελούν δείγμα καλής θέλησης και προσφέρουν μια ελπίδα σε έναν μελανιασμένο λαό που δοκίμασε την επανάσταση αλλά δεν του έκατσε, και τώρα χωρίς πολλές επιλογές ψάχνει να βρει αποκούμπι στους μέχρι πρότινος «γερμανοτσολιάδες», «φασίστες», και γενικά τους «νεοφιλελέ ακροδεξιούς του μητσοτακέικου», δείχνοντας την πλάτη στους Σκουρλέτηδες, Τσαλακώτους, Φίληδες, και λοιπούς άεργους επαγγελματίες «αντάρτες», οι οποίοι μάλλον θα έχουν την κατάληξη της Ζωζώς, της Ραχήλ, του Στρατούλη, και του (μανεκέν πλέον) Μπάνου, ο οποίος χωρίς πουλάδες και γαλόνια είναι σαν πατσάς χωρίς σκορδοστούμπι, άνοστος και αδιάφορος…

Ο μόνος από το τσίρκο που μας κατέστρεψε (αν και γελάσαμε πολύ) που παραμένει στον αφρό, είναι ο Δρ. Μπαρουφάκης, που συνεχίζει να μονοπωλεί τους προβολείς της δημοσιότητας, με τον σε άνοια ευρισκόμενο Γαβρά να τον κάνει … ταινία!

Έτσι, ο φαλακρός γκουρού της χρεοκοπίας συνεχίζει να ζει το όνειρο, αντί να κρατείται σε κάποιο κελί ενόψει δίκης, λόγω της οικονομικής καταστροφής που προκάλεσε στη χώρα,

Τι να λέμε;

Όπως επίσης ελεύθερος συνεχίζει να κυκλοφορεί και ο περιβόητος Παρασκευόπουλος, ο οποίος μαθαίνω πως ήδη θεωρείται Άγιος (μπορεί και Όσιος) από τους απανταχού παραβατικούς, καλασνικοφόρους, δολοφόνους, ληστές, κ.ά.

Πάντως για να τα λέμε όλα, υπάρχει και κάτι σάπιο στο βασίλειο του Κυριάκου.

Αναφέρομαι σε δυο ζητήματα. Το πρώτο έχει να κάνει με το μεταναστευτικό, όπου όπως όλα δείχνουν … μια από τα ίδια.

Με τον Αύγουστο να σημειώνει περισσότερες αφίξεις «προσφύγων πολέμου» (από χώρες που δεν έχουν πόλεμο) απ’ ότι τουρίστες. Η χαρά των ΜΚΟ δηλαδή, και των επιτήδειων επαγγελματιών αλληλέγγυων γενικώς.

Και με το Λιμενικό μας να σώζει και να υποδέχεται με στοργή καραβιές ολόκληρες δυστυχισμένων «προσφύγων» που έχουν χάσει τα πάντα στα φουρτουνιασμένα κύματα (εκτός από τα smartphones τους).

Το δεύτερο έχει να κάνει με την άφεση αμαρτιών στους σαμποτέρ που λέγαμε… που το πρώτο εξάμηνο του ’15 μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού, να αντικρίζουμε την άβυσσο, με τις μπουτούδες να χορεύουν στο Σύνταγμα.

Καλά που είδε το φως ο Αλέξης, και έκανε τη κωλοτούμπα του. Ειδάλλως σήμερα θα σφαζόμασταν με τους «πρόσφυγες» στις ουρές των συσσιτίων του ΟΗΕ…

Όπως λοιπόν διευκρίνισε ο Κυριάκος στη ΔΕΘ, δεν θα υπάρξει εξεταστική επιτροπή κλπ. για την καταστροφή αυτή.

Αφήνοντας με ενεό, και απορώντας γιατί εγώ να έκλαιγα ολημερίς εκείνο το καλοκαίρι, έχοντας τρομοκρατηθεί από το θράσος και την ανικανότητα της τότε κυβέρνησης, και ελπίζοντας σε μια μελλοντική δικαίωση από κανονικούς πολιτικούς; Τόσο λάθος ήμουν;

Αυτά όμως έχει η ζωή, η οποία είναι σκληρή και μετά πεθαίνεις, και όλα τα ενδιάμεσα είναι να ‘χαμε να λέγαμε. Ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με πολιτικάντηδες.

Πέρα από τα δυο αυτά ζητήματα, γενικώς πάμε καλά, και αν καταργηθεί και ο νόμος Παρασκευόπουλου, αν δηλαδή πάψουν οι συλληφθέντες κακοποιοί να οδηγούνται στον εισαγγελέα προκειμένου να αφεθούν ελεύθεροι, τότε υπάρχει ελπίδα για μια γενική ανάκαμψη… για ένα ρεκτιφιέ, ή ένα reboot για την χώρα.

Αν και με τους ρυθμούς της λαθρομετανάστευσης που βλέπω, η Ελλάς (και η Ευρώπη γενικότερα) όπως την ξέραμε τετέλεσται. Σε 20 χρόνια το πολύ θα είναι μουσουλμανική. Και τα σκυλιά δεμένα…

Strange Attractor

ΥΓ- Αυτά τα ονόματα που ακούω για ΠτΔ, δηλαδή Δαμανάκη, Διαμαντοπούλου, Βενιζέλος, Καραμανλής, κλπ. με απογοητεύουν. Θα μου πείτε ο Κ.Κ. τα έδωσε όλα για τη νίκη της ΝΔ. Μίλησε 12 ολόκληρα λεπτά σε προεκλογική της συγκέντρωση. Να μην ανταμειφθεί;

Όσο για τον Σαμαρά, αυτός είναι overqualified για το εν λόγω αξίωμα.

Γνώμη μου πάντα…