Δεν αντέχουν άλλο, κι ετοιμάζονται να πάρουν τα όπλα…

Το ενδεχόμενο να πάρουν τις καραμπίνες προκειμένου να διαφυλάξουν, όπως υποστηρίζουν, τη σωματική τους ακεραιότητα, αλλά και τις περιουσίες τους, από κακοποιά στοιχεία που υπάρχουν μεταξύ των περίπου 300 προσφύγων και μεταναστών, οι οποίοι διαμένουν εδώ και 1,5 χρόνο σε ξενοδοχείο της περιοχής, δεν αποκλείουν κάτοικοι του χωριού Σταθμός Μουριών του νομού Κιλκίς, έναν ακριτικό οικισμό που ζουν περίπου 800 άτομα.

Μάλιστα, οι κάτοικοι ήδη εξετάζουν πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να ξεκινήσουν από μόνοι τους πεζές περιπολίες στο χωριό τις νυχτερινές ώρες, προκειμένου να προλάβουν οποιοδήποτε νέο κρούσμα εγκληματικότητας.

Αυτό αναμένεται να αποφασισθεί την Κυριακή σε μάζωξη που θα πραγματοποιήσουν οι κάτοικοι σε δημοτικό κτίριο…

Όπως ανέφεραν κάτοικοι της περιοχής στο ethnos.gr, στο χωριό επικρατεί τρόμος, αφού είναι πάρα πολύ συχνά τα κρούσματα κλοπών σε σπίτια, η διακίνηση και η χρήση ναρκωτικών ουσιών ακόμα και στην πλατεία του χωριού, οι αιματηρές συρράξεις μεταξύ των προσφύγων και των μεταναστών μπροστά στα μάτια μικρών παιδιών και οι άσεμνες και προσβλητικές παρενοχλήσεις σε νεαρά κορίτσια.

Μάλιστα, πριν από λίγες μέρες, μεσημέρι στην πλατεία του χωριού, αλλοδαποί επιτέθηκαν σε κάτοικο και του πήραν με απειλές το κινητό.

Οι κάτοικοι επισημαίνουν ακόμα ότι αισθάνονται παντελώς απροστάτευτοι από την Πολιτεία, αφού, παρά τις συνεχείς καταγγελίες τους στην Αστυνομία, αυτή δεν επεμβαίνει για να επιβάλει την τάξη. 

«Ό,τι δεν κάνει η Πολιτεία είναι μοιραίο να το κάνουν οι ίδιοι οι κάτοικοι. Δεν μπορεί να αποκλείσει κανείς φαινόμενα κοινωνικού αυτοματισμού, αν και εμείς είμαστε αντίθετοι σε αυτό. Θέλουμε τα νησιά να αποσυμφορηθούν, αλλά εδώ μιλάμε για 300 πρόσφυγες και μετανάστες σε ένα χωριό 500 κατοίκων. Έχουμε δείξει τον ανθρωπισμό μας, αφού ο δήμος μας φιλοξενεί 2.300 άτομα, και οι πρώτοι ήρθαν το 2015. Πλέον έχουμε φτάσει στα όριά μας» τονίζει ο δήμαρχος Κιλκίς, Δημήτρης Κυριακίδης.

Για συναισθήματα τρόμου και αγανάκτησης έκαναν λόγοι κάτοικοι των Μουριών. Όπως τονίζουν, σε ένα μικρό και ήσυχο χωριό η εγκληματικότητα κυρίως από την περασμένη άνοιξη και μετά έχει φτάσει στα ύψη και όλοι φοβούνται μήπως κάποια στιγμή γίνει ένα πολύ μεγάλο κακό. 

«Κάνουν χρήση ναρκωτικών μέσα στην πλατεία, στοχοποιούν σπίτια όπου μένουν ηλικιωμένοι ή οι ένοικοι έρχονται μόνο τα Σαββατοκύρια και κάνουν διαρρήξεις, παρενοχλούν νέες κοπέλες στους δρόμους και τις κάνουν άσεμνες χειρονομίες.

Οι κοπέλες φοβούνται να επιστρέψουν το βράδυ στο σπίτι τους από την καφετέρια. Επιτέθηκαν σε συγχωριανό μας μέρα μεσημέρι στην πλατεία και του πήραν με απειλές το κινητό. Στο χωριό επικρατεί τρόμος και η Αστυνομία, δυστυχώς, κάνει τα στραβά μάτια. Αυτοί που μένουν εδώ δεν είναι γυναικόπαιδα.

Πολλοί είναι άντρες, και μάλιστα φαίνονται ότι είναι επικίνδυνοι. Αν δεν ληφθούν σοβαρά μέτρα από την πλευρά της Πολιτείας, φοβάμαι ότι θα φτάσουμε στο σημείο να βγουν τα όπλα. Φοβάμαι ότι άμεσα οι αντιδράσεις θα είναι πολύ μεγάλες και τρέμω στο ενδεχόμενο να σημειωθεί κάποιος φόνος ή βιασμός. Ήδη ετοιμαζόμαστε να κάνουμε το βράδυ πεζές περιπολίες» αναφέρει στο ethnos.gr ο Γιώργος Μακρίδης, εκπρόσωπος των κατοίκων του χωριού.

«Το πρόβλημα δεν είναι ότι κλέβουν προϊόντα από τα χωράφια μας και τους μπαχτσέδες. Το πρόβλημα είναι η εγκληματικότητα, η χρήση ναρκωτικών μπροστά στα μάτια των παιδιών μας και η προστυχιά.

Τη 16χρονη κόρη μου προχθές κάποιος παρενόχλησε σεξουαλικά στο παζάρι με πολύ άσχημο τρόπο μπροστά στη μάνα της.

Ένα μεσημέρι, στην παιδική χαρά κάποιοι πλακώθηκαν πολύ άσχημα στο ξύλο μεταξύ τους, μπροστά στα μάτια μικρών παιδιών, τα οποία κοιτούσαν τρομοκρατημένα.

Από τους περίπου 300 πρόσφυγες και μετανάστες της περιοχής μας, δυστυχώς, οι περίπου 200 είναι αποβράσματα. Από τη στιγμή που δεν έχουμε προστασία από κανέναν, σκεφτόμαστε ακόμα και να πάρουμε τα όπλα. Είμαστε κι εμείς προσφυγικής καταγωγής και πριν από 1,5 χρόνο τους δεχτήκαμε και τους φιλοξενούμε. Ωστόσο, το κακό ξεκίνησε από την περασμένη άνοιξη. «Πολλοί δεν είναι πρόσφυγες, είναι κακοποιά στοιχεία», αναφέρει από την πλευρά του ο Νίκος Παναγιωτίδης, κάτοικος του χωριού.  

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες σε αρκετές τοπικές κοινωνίες της Βόρειας Ελλάδας σημειώθηκαν αντιδράσεις, κινητοποιήσεις και αναβρασμός από κατοίκους που διαφωνούσαν στην άφιξη και διαμονή προσφύγων στις περιοχές τους. 

Η αρχή έγινε τα ξημερώματα της 23ης Οκτωβρίου στα Βρασνά Θεσσαλονίκης, όταν περίπου 150 κάτοικοι απέκλεισαν κομβικά σημεία του χωριού τους, με σκοπό να εμποδίσουν τη διέλευση των τουριστικών λεωφορείων, που θα μετέφεραν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες στην περιοχή.

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα έφτασαν έξω από τα Βρασνά οκτώ τουριστικά λεωφορεία με περισσότερους από 200 μετανάστες και πρόσφυγες, προερχόμενους από τη Σάμο και οι αστυνομικές δυνάμεις κατέστρωσαν σχέδιο για να παρακαμφθούν τα μπλόκα των κατοίκων.

Λίγες μέρες μετά το Δημοτικό Συμβούλιο Σερρών εξέδωσε ψήφισμα, που προκάλεσε αντιδράσεις για τον ειρωνικό και απαξιωτικό χαρακτηρισμό των αιτούντων άσυλο ως «επενδυτών» και για την επίκληση κινδύνου δημογραφικής αλλοίωσης του τόπου λόγω της εγκατάστασης προσφύγων. Ακολούθησαν δύο σύλλογοι πολιτών, οι οποίοι με ανακοίνωσή τους κάλεσαν να αντιδράσει με κινητοποιήσεις τύπου Βρασνών σε περίπτωση μεταφοράς άλλων «αλλόθρησκων» στην περιοχή.

Επίσης, στη Μεθώνη Πιερίας πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας μπροστά στο άγαλμα του Φιλίππου Β, με σύνθημα την αποτροπή άφιξης των «λαθροέποικων», όπως τους χαρακτήρισαν.

Επίσης, μέσα στο περασμένο Σαββατοκύριακο στην περιοχή των Γιαννιτσών κάτοικοι μπλόκαραν λεωφορεία που μετέφεραν μετανάστες, με αποτέλεσμα οι αστυνομικοί να αναγκαστούν να τα οδηγήσουν σε ξενοδοχεία από παραδρόμους. 

Τέλος, τα ξημερώματα της Τρίτης 5 Νοεμβρίου στη Νάουσα, μία πληροφορία ότι καταφθάνουν κι άλλοι πρόσφυγες και μετανάστες, προκάλεσε συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατοίκων, οι οποίοι ήθελαν να εμποδίσουν τα λεωφορεία που θα τους μετέφεραν.

Όταν κατάλαβαν ότι δεν έρχονται λεωφορεία, πήγαν έξω από το ξενοδοχείο, όπου σήμερα φιλοξενούνται πρόσφυγες και φώναξαν συνθήματα. 

Ρωμανός Κοντογιαννίδης

Έθνος