Η “τέλεια καταιγίδα” που έρχεται! Και πώς θα την αντέξουμε…

Μπορεί όλοι να είμαστε χαρούμενοι και υπερήφανοι που η Ελλάδα πάει αρκετά καλά στην αντιμετώπιση της πανδημίας, όμως είναι καιρός πλέον να σκεφτούμε και την “επόμενη μέρα”…

Που δεν θα είναι εύκολη… Υπάρχουν τρία προβλήματα – κι ένα τέταρτο, όπως θα δούμε –  που θα κληθούμε, κατά πάσα πιθανότατα να αντιμετωπίσουμε. Και γι’ αυτά πρέπει να ετοιμαζόμαστε…

* Πρώτον, όταν σιγά αρχίσουν να υποχωρούν τα μέτρα καραντίνας (οψέποτε συμβεί αυτό), υπάρχει σοβαρός κίνδυνος αναζωπύρωσης των κρουσμάτων. Σήμερα τα δημόσια νοσοκομεία υπολειτουργούν αναγκαστικά…

Εκτός, βέβαια από τα “νοσοκομεία αναφοράς” για την αντιμετώπιση του κορονοϊού, που σηκώνουν δυσβάστακτο βάρος. Όταν θα αρχίσουν πάλι να λειτουργούν όλα, ο ιός που θα υπάρχει και θα κυκλοφορεί ακόμα ανάμεσά μας, θα κινδυνεύσει να βρει “μαζεμένους” τους ανθρώπους που είναι πιο “ευπαθείς” – τους εγχειρισμένους, τους χρόνια πάσχοντες, τους υπερήλικες – που θα βρεθούν στα νοσοκομεία για άλλους λόγους…

Κι εκεί μπορεί να τους θερίσει! Όταν χαλαρώσει η καραντίνα για τους πολλούς, θα πρέπει να συνεχιστούν – και να ενταθούν – τα μέτρα προφύλαξης για τις “ευπαθείς ομάδες”. Ιδιαίτερα στα νοσοκομεία. Αν δεν το κάνουμε, θα κινδυνεύουμε να πάθουμε εκ των υστέρων, ότι γλιτώσαμε εκ των προτέρων…

* Δεύτερον, το κύμα της παγκόσμιας ύφεσης, που λόγω κορονοϊού, θα χτυπήσει όλες τις χώρες, αναμένεται να χτυπήσει πολύ ΚΑΙ την Ελλάδα! Πόσο πολύ; Οι εκτιμήσεις διαφέρουν.

Από διάφορους αναλυτές, Διεθνείς Οργανισμούς κλπ. ακούτε διάφορες προσεγγίσεις…

Να συνοψίσω ότι όλοι προσδιορίζουν το ετήσιο αποτέλεσμα μεταξύ 5% ύφεση και 9% ύφεση! (Εκεί που πριν την κρίση μας έδιναν κοντά στο 2% ανάπτυξη).

Για παράδειγμα, ο ΟΟΣΑ πρόβλεψε ότι η Ελλάδα θα έχει ύφεση της τάξης του…35% τα δύο πρώτα τρίμηνα της φετινής χρονιάς, από τα οποία, ωστόσο θα ανακάμψει εκρηκτικά στη συνέχεια. Το πρόβλημα είναι ότι με τέτοια απότομη μείωση, η οικονομία δεν προλαβαίνει να ανακάμψει στο επόμενο εξάμηνο! Ιδιαίτερα όταν μεγάλο μέρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων θα έχουν τεθεί “εκτός μάχης”. Επομένως σε ετήσια βάση η ύφεση θα ήταν πολύ υψηλή – χωρίς μέτρα!

Φυσικά τα νούμερα του ΟΟΣΑ μοιάζουν ιδιαίτερα υπερβολικά. Αλλά ακόμα και με πιο ρεαλιστικέςεκτιμήσεις – ακόμα κι αν η ύφεση του πρώτου εξαμήνου είναι η μισή απ’ όσο προβλέπει ο ΟΟΣΑ – η ανάκαμψη στη συνέχεια θα είναι πιο αργή – και σε ετήσια βάση, θα έκλεινε αρκετά πάνω από 10% – χωρίς μέτρα.

Οπότε θα χρειαστούν ενισχυτικά μέτρα τουλάχιστον 5% του ΑΕΠ (μαζί με τους πολλαπλασιαστές του εξαμήνου), για να συγκρατήσουμε την ύφεση γύρω στο 6%…

Καταλαβαίνετε ότι όλα αυτά είναι πολύ δύσκολα. Μπορεί η Ευρώπη να βοηθήσει. Αλλά εδώ μιλάμε για ένα ποσό της τάξης του 5% του ΑΕΠ, δηλαδή κοντά στα 10 δισεκατομμύρια – μόνο για τις άμεσες ανάγκες των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. (Χώρια, από το QE της ΕΚΤ).

Το ευτύχημα είναι ότι αυτό το ποσό η Κυβέρνηση είναι κοντά να το εξασφαλίσει. To πρόβλημα είναι ότι ένα τέτοιας κλίμακας εγχείρημα διανομής ενισχύσεων άμεσης “επιβίωσης” (διανομή χρήματος “από “ελικόπτερο”, όπως λένε οι οικονομολόγοι – helicopter money), δεν έχει ξαναγίνει…

Έχει μεγάλες δυσκολίες και θα προσκρούει σε πολύ μεγάλες “τριβές”. Όλοι θα παίρνουν – και κανείς δεν θα είναι “ευχαριστημένος”! Τα πολιτικά προβλήματα θα είναι τεράστια – ακόμα κι αν τα τεχνικά προβλήματα λυθούν με τον καλύτερο και πιο δίκαιο τρόπο…

* Τρίτον, την ίδια στιγμή που η χώρα θα αντιμετωπίζει προβλήματα με ενδεχόμενη αναζωπύρωση της πανδημίας και με την πρώτη ενίσχυση του πληθυσμού για την αντιμετώπιση της τεράστιας ύφεσης, φανταστείτε να έχουμε αναζωπύρωσης και της τουρκικής επιθετικότητας!

Το τρίτο πρόβλημα λοιπόν, είναι να επιχειρήσει ξανά η Τουρκία να αμφισβητήσει ευθέως ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα: στον Έβρο ή στα νησιά του Αιγαίου, ή στην Ελληνική ΑΟΖ νοτιοανατολικά της Κρήτης – ή και στα τρία μαζί!

Δεν είναι “εικασίες” αυτά… Το προετοίμαζε από καιρό. Και αποδείχθηκε αυτό, στα τέλη Φεβρουαρίου στον Έβρο… Το προσπάθησε τότε. Και δεν της βγήκε!

Η Ελληνική κυβέρνηση αντέδρασε και το ματαίωσε… Ήδη διακηρύσσουν ότι θα το προσπαθήσουν πάλι. Δεν το “υποθέτουμε”, πλέον, εμείς. Το διακηρύσσουν μόνοι τους. Ανοικτά… Έχουν τα μέσα να τα κάνουν.

Έχουν στήσει και τους “πυρήνες” τους στο εσωτερικό της Ελλάδας. Κι έχουν διασύνδεση με διάφορες ΜΚΟ, που λειτουργούν ακόμα ως “στηρίγματα” των τουρκικών σχεδίων… Οφείλουμε να αντιδράσουμε, έγκαιρα αυτή τη φορά.

Και να εξουδετερώσουμε τα σχέδια της Τουρκίας, πριν φτάσουμε στο “σημείο μηδέν”:

— Ο φράχτης στον Έβρο πρέπει να γίνει τώρα!

— Οι ΜΚΟ πρέπει  να ελεγχθούν τώρα!

— Η απαγόρευση αίτησης ασύλου για όσους μπήκαν (που καταργήθηκε προχθές) και για όσους εξακολουθούν να έρχονται, πρέπει να επιβληθεί ξανά.

— Τα hot spots πρέπει να ελεγχθούν και να γίνουν κλειστά! Για λόγους πανδημίας – και όχι μόνο…

Φανταστείτε τι θα συμβεί, αν τα κρούσματα που ήδη υπάρχουν στα hot spots αρχίσουν να μεταφέρουν τη μόλυνση στους γειτονικούς πληθυσμούς. Την ώρα μάλιστα που χαλαρώνει η γενική καραντίνα. Η κατάσταση θα είναι εφιαλτική…

Η Ελλάδα πρέπει να είναι πλήρως έτοιμη να αντιμετωπίσει αυτή την απειλή.

Ξέρουμε πια τι μπορούμε να κάνουμε. Να το σχεδιάσουμε από πριν και να το κάνουμε πολύ πιο οργανωμένα από πριν. Διότι αυτή τη φορά είδαν τα ανακλαστικά μας και “θα επανέλθουν δριμύτεροι”!

Μην επαναπαυόμαστε ότι η Τουρκία “περνάει κι εκείνη δύσκολες στιγμές”

-και η οικονομία της (έχουν εξαντληθεί ουσιαστικά τα συναλλαγματικά τους αποθέματα)

-και εσωτερικά από την πανδημία (έχουν έκρηξη κρουσμάτων και θυμάτων στο εσωτερικό κι αυτό είναι ένας λόγος παραπάνω να κλείσουμε ερμητικά τα σύνορα στους λαθρομετανάστες που μας στέλνει)

–και γεωπολιτικά (μετά τη ήττα της στη Συρία, κινδυνεύει με συντριβή και στη Λιβύη!)

Όλα αυτά μπορεί να αποδυναμώνουν το καθεστώς Ερντογάν αλλά ταυτόχρονα το “σπρώχνουν” να κάνει το μεγάλο χτύπημα κατά της Ελλάδας – για να εξουδετερώσει τις συνέπειες των άλλων “αποτυχιών” του…

Απέναντι στην Τουρκία, πλέον, πρέπει να είμαστε έτοιμοι για τα χειρότερα.

Κι όχι τα επόμενα χρόνια, αλλά τις επόμενες εβδομάδες-μήνες!

Τη στιγμή δηλαδή που θα έχουμε κι όλα τα άλλα μέτωπα ανοικτά…

* Αυτά είναι τα τρία προβλήματα της επόμενης μέρας.

Ποιό είναι το “τέταρτο”;

Το πιθανότερο: Να σκάσουν όλα αυτά μαζί:

Σε συνδυασμό ανά δύο – ή και τα τρία ταυτόχρονα!

Κι αυτό θα είναι πλέον, η “τέλεια Καταιγίδα”!

Και με ένα λαό που έχει φοβηθεί, έχει μείνει στα σπίτια του κλεισμένος για ένα-δύο μήνες,  έχει πανικοβληθεί κάποιες στιγμές – έχει νοιώσει και υπερηφάνεια που “ο Έβρος κράτησε” και που η Ελλάδα είχε “πολύ λιγότερα κρούσματα και θύματα”, που έχει νοιώσει και ασφάλεια, γιατί το κράτος του, επί τέλους, υπάρχει και λειτουργεί, αλλά εξακολουθεί να νοιώθει “σαστισμένος” και “παραζαλισμένος”.

Ικανός για τα καλύτερα – αλλά και για τα χειρότερα! Καθένα από τα τρία αυτά προβλήματα, από μόνο του, είναι πρωτόγνωρο, πέρα απ’ ό,τι έχει αντιμετωπίσει η Ελλάδα τις τελευταίες πολλές δεκαετίες…

Και τα τρία μαζί είναι αδιανόητα! Κι όμως, είναι πιθανό να τα αντιμετωπίσουμε… Το αμέσως προσεχές διάστημα.

Μπήκαμε σε αχαρτογράφητα νερά!

Κανείς δεν μπορεί να δώσει “ασφαλείς συμβουλές” σε μια τέτοια περίσταση.

Να επισημάνουμε, ωστόσο, ότι η ετοιμότητα αντιμετώπισης του “εθνικού κινδύνου” θα είναι καταλυτική: Αν τα καταφέρουμε απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα, αυτό μπορεί να “απορροφήσει” και τους “κραδασμούς” απ’ όλα τα άλλα.

Στο κάτω-κάτω, τα άλλα – η πανδημία κορονοϊού και οι οικονομικές επιπτώσεις μετά – θα είναι παγκόσμιο φαινόμενα! Η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη…

Αλλά το εθνικό θέμα είναι ελληνικό και μόνο!

Οι γεωπολιτικές επιπτώσεις από μιαν επιτυχή αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας δίνουν εντελώς άλλη δυναμική στην Ελλάδα της “επόμενης μέρας”.

Στις κρίσεις οι λαοί ψάχνουν “μέτωπα” για να ενωθούν και “σημαίες” να σηκώσουν! Ας τα προσφέρουμε αυτά στον Ελληνικό λαό τώρα, που τόσο τα έχει ανάγκη: να πάρει κουράγιο, να νοιώσει υπερήφανος, να αντέξει και να προχωρήσει…

* Και οι μεταρρυθμίσεις είναι το άλλο μεγάλο στοίχημα.

Για να σηκωθεί στα πόδια της η Ελλάδα μετά την κρίση, πέρα από τα χρήματα που έχει άμεσα ανάγκη, θα χρειαστεί και σαρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Αυτές που ξεκίνησαν το 2012-15. Αυτές που ματαιώθηκαν ή δεν προχώρησαν μετά. Αυτές που είναι πιο επίκαιρες τώρα, από ποτέ…

Αυτές που μέσα σε κλίμα εθνικής συσπείρωσης μπορούν πολύ πιο εύκολα να περάσουν…

Πατριωτισμός και φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις είναι η μόνη “οδός σωτηρίας”. Και ένα τελευταίο: αποφασιστικότητα να σπάσουμε αυγά…

Θανάσης Κ.

ΥΓ, Μια χώρα που προχωρά με πατριωτισμό και φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις δεν έχει τίποτα να φοβηθεί στον “νέο κόσμο” που θα προκύψει μετά την πανδημία…  Αντίθετα, μια χώρα εθνικά ταπεινωμένη, χωρίς μεταρρυθμίσεις, δεν έχει τίποτε καλό να περιμένει… Τόσο απλά!