All my Love...

Led Zeppelin

Και όμως, υπάρχουν και χειρότερα!

Οι πολιτικές εξελίξεις που δρομολογήθηκαν προχτές εξακολουθούν να μην μπορούν να ξεκολλήσουν τον τόπο από την ασάφεια και την ανασφάλεια.

Φιλότιμη η πολιτική κίνηση για ψήφο εμπιστοσύνης, που αποδίδεται στον κ. Βενιζέλο, αναμένεται να αποδώσει το μάξιμουμ.

Δηλαδή μια ανάπαυλα ηρεμίας και μια ευστάθεια (του τρόμου) το πολύ ως τον προϋπολογισμό, πριν τα Χριστούγεννα.

Αλλά, σε καιρούς μεγάλης ανακατωσούρας, είναι πολυτέλεια να υπερτιμάμε τέτοιες απλές κοινοβουλευτικές κινήσεις και να ακκιζόμαστε για το πόσο καλά το χειρίστηκε ο αρχηγός μας.

Γιατί εύκολα οι παραφουσκωμένοι σαν διάνοι κομισσάριοι, με την σκουρλέτεια έπαρσή τους, ορμητικά παίρνουν σβάρνα ό, τι βρουν μπροστά τους.

Και μπορούν με νέες ανακατωσούρες να ματαιώσουν νωρίτερα αυτό τον κερδισμένο χρόνο της συγκυβέρνησης.

Σκουπίδια στην Κίνα, φύκια στους ιθαγενείς…

Για τους ποικιλόχρωμους συντρόφους της παρδαλής «προόδου» όλα είναι σχετικά, όλα τεντώνονται, κάμπτονται, ξεχειλώνουν ή σουρώνουν, αρκεί να υπηρετούν τις ιδεοληψίες του Καρόλου, που τον τάιζε ο Εγκελς, και των αιρέσεων που ξεπήδησαν από τη φονική τους ψευτοθρησκεία, χωρίς Θεό αλλά με δόγματα, ιερατείο κι όλα τα καλούδια του ολοκληρωτισμού, που διένειμε στους πολλούς τη μιζέρια, το αίμα και τον ιδρώτα και στους κομισάριους την εξουσία και την καλοπέραση.

Για τους προκινδυνεύοντες των επαναστάσεων, π.χ. για τους αντάρτες στα βουνά της Κούβας, για τους αληθινούς ζηλωτές αυτής της ψευτοθρησκείας, μπορείς να νιώσεις κάποιον σεβασμό.

Στο κάτω κάτω το να παίζεις τη ζωή σου μονά ζυγά προϋποθέτει αληθινή γενναιότητα…

Τι θα τον κάνεις τον τουρίστα;

Η πόλη υποδέχτηκε αυτό το καλοκαίρι τους τουρίστες που την τίμησαν.

Πολλούς τουρίστες.

Πιο πολλούς από κάθε χρονιά.

Οι πτήσεις στο αεροδρόμιο Μακεδονία ήταν μια στο πεντάλεπτο κάτι μέρες.

Στις αίθουσες αφίξεων και αναχωρήσεων επικρατούσε ένα διαρκές βουητό.

Δεν ήταν όμως εκεί κανείς να τους υποδεχτεί από την πόλη.

Να τους δώσει μια φωτοτυπία ρε αδερφέ με τις δεκάδες εκδηλώσεις που έτρεχαν παντού…

Περί … Μπογδάνου.

Είναι αλήθεια πως η ελληνική τηλεοπτική ενημέρωση είχε την ανάγκη μιας φρέσκιας πνοής.

Όλοι απαιτούσαν νέα πρόσωπα, διαφορετική -πιο άμεση- γλώσσα, άνεση.

Η άνεση από την ανετίλα, όμως, απέχουν έτη φωτός η μία από την άλλη.

Μια ψύχραιμη κριτική στον παρουσιαστή που, όπως ο ίδιος έχει πει σε συνέντευξή του, «όλοι αγαπάνε να μισούν», θα μπορούσε χωρίς εμπάθεια να αναδείξει αυτή τη διαφορά.

Και να αποκαλύψει ότι το στυλάκι που επιχειρεί να περάσει ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος, δεν είναι αυτό που ζήτησαν οι τηλεθεατές…

Ποιος; Γιατί;

Ποιος να είναι άραγε ο «ένοικος» του τύμβου της Αμφίπολης;

Ποιος θα αντικαταστήσει τον Κάρολο Παπούλια στο Προεδρικό Μέγαρο;

Εκλογές φέτος, του χρόνου ή το 2016;

Σαμαράς ή Τσίπρας;

Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;

Ολα αυτά τα ερωτήματα που καθημερινά πλανώνται στον ουρανό της Ελλάδας εδώ και μήνες και –όπως φαίνεται- για μήνες, έχουν το καθένα το δικό του ενδιαφέρον. Κάπως μεγαλύτερο στο καφενείο, πολύ λιγότερο στην πραγματικότητα της καθημερινότητας και του πεζοδρομίου.

Εκεί, στην αληθινή ζωή, άλλα είναι που κυριαρχούν…

Είχε γένια ο Ιησούς;

Μια ομάδα αρχαιολόγων στην Ισπανία ανακάλυψαν μια από τις πιο παλιές απεικονίσεις του Ιησού, που με τη πρώτη ματιά ξενίζει.

Πρόκειται για χαρακτική επάνω σε γυάλινη πλάκα (ή πιάτο), που οι ειδικοί τοποθετούν στον 4^ο αιώνα μ.Χ.

The Old Man Down the Road...

John Fogerty

Το κεραμίδι του Έλληνα…

Προσοχή! Ακολουθεί παραλήρημα.

Πριν από εξήντα και βάλε χρόνια, όπως πάμπολλοι συμπατριώτες μας, έτσι και ο μπαμπάς μου έφυγε 20 χρόνων από το χωριό του και πήγε να βρει τη τύχη του στη Θεσσαλονίκη.

Οι συνθήκες στο χωριό ήταν τρισάθλιες, ειδικά για ένα παιδί πολυμελούς προσφυγικής οικογένειας που δεν διέθετε αρκετή γη ή  χωράφια για να μοιραστούν σε έξι αδέλφια.

40 Χρόνια ΝΔ: Από τη Σοσιαλμανία στα Μνημόνια…

Όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ίδρυσε τη Νέα Δημοκρατία, σαν σήμερα πριν 40 χρόνια, το νέο κόμμα είχε ένα μεγάλο πλεονέκτημα –τον ιδρυτή του και εκ των πραγμάτων εγγυητή της Δημοκρατίας-  αλλά και μεγάλα μειονεκτήματα, όσον αφορά τη λαϊκή του απήχηση.

Επρόκειτο για το κόμμα, που ευφυώς στη συνέχεια ο Ανδρέας Παπανδρέου θα ταύτιζε με την «επάρατο δεξιά», κάτι που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε προσπαθήσει να αποτρέψει.

Με την πτώση της χούντας, λόγω της Κυπριακής τραγωδίας, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αντιλαμβανόμενος τη ριζική μεταβολή των συσχετισμών μεταξύ των κέντρων εξουσίας στην Ελλάδα, έθεσε ως στόχο να εκφράσει όσο περισσότερους γίνεται, χωρίς τους αποκλεισμούς του παρελθόντος.

Έτσι τοποθέτησε ιδεολογικά τη Νέα Δημοκρατία στον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό, τονίζοντας ότι το κόμμα θα κινείται μεταξύ παραδοσιακού φιλελευθερισμού και δημοκρατικό σοσιαλισμού.