9.8.15

Dreams Made Flesh...

This Mortal Coil




Τουλάχιστον γελάμε με τα σούργελα του ΣΥΡΙΖΑ…



Ότι και να λέμε, ο Σύριζας δεν παίζεται…  διότι όπως έχει πει και ο «επαναστάτης» Δημήτρης Κοδέλας, ή κάπως έτσι: «αυτά αν τα έκανε ο Σαμαράς, θα είχαμε κάθε μέρα 500.000 κόσμο στο Σύνταγμα»!
Και δεν έχει καθόλου άδικο.
Μιλάμε για υπαρκτό σουρεαλισμό.




Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από το εξάμηνο τρέλας των Συριζανέλ…
Τον Ρομπέν των Χαζών Παναγιώτη  Δραχμαζάνη, που προκειμένου να υλοποιήσει το κομμουνιστικό όραμά του, έστω ετεροχρονισμένα (κατά μερικές δεκαετίες), συνέλαβε, οργάνωσε, αλλά ευτυχώς δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει νυχτερινό ντου στο νομισματοκοπείο; Για να αρπάξει τα αποθεματικά και  να συλλάβει τον Στουρνάρα;
Αυτόν τον ταλαίπωρο που χρόνια τώρα παλεύει να μείνουμε στην Ευρώπη, και που εκτός από τους σαλεμένους του Δραχμαζάνη, και η ΠτΒ, η επονομαζόμενη και ζουρλή, είχε ζητήσει να προσαχθεί βιαίως μπροστά της για να καταθέσει (δώσει λόγο);
Ευτυχώς που ο φρούραρχος της Βουλής φέρθηκε ψύχραιμα και δεν εκτέλεσε την εντολή, αλλιώς θα είχαμε κλάματα…


Υδροκεφαλισμός και οι ανεγκέφαλοι του Σύριζα…



Αναλογιζόμενος την περίπτωση Στρατούλη, και το πώς μπορεί επί δεκαετίες ένας άνθρωπος εμφανώς ανισόρροπος ή καλύτερα ανεγκέφαλος να ζει και να βασιλεύει στην πολιτική μας σκηνή, φτιάχνοντας παράλληλα και μεγάλη ακίνητη περιουσία (ως συνδικαλιστής του ΟΤΕ!) έπεσα επάνω σε ένα επιστημονικό άρθρο του New Scientist, που ίσως να εξηγεί το ζήτημα τόσο του Στρατούλη όσο και πολλών ακόμη του τσίρκου που μας κυβερνά εδώ και έξι μήνες.



Η ουσία του άρθρου είναι ότι ΔΕΝ χρειαζόμαστε το μυαλό μας για να λειτουργούμε στοιχειωδώς φυσιολογικά.
Αυτό είναι το συμπέρασμα από μια περίπτωση του 2007, κατά την οποία ένας, κατά τα άλλα φυσιολογικός 44χρονος στην Γαλλία, παντρεμένος, με δυο παιδιά, και με δουλειά, αποδείχτηκε ότι ζούσε επί δεκαετίες με το περισσότερο μέρος του εγκεφάλου του να λείπει…

Βαθιά Ελλάδα…



Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου έδειξε ότι ένας λανθάνων αντιευρωπαϊσμός πλειοψηφεί σε όλους τους νομούς της χώρας. Αριστεροί και δεξιοί συντηρητισμοί συγκλίνουν σε εθνικολαϊκισμό που διεγείρεται με την ιδέα της ελληνικής πολιτιστικής εξαίρεσης, νιώθοντας σαν ξένο σώμα μέσα στο ευρωπαϊκό πολιτιστικό χαρμάνι.



Αυτή η, προς το παρόν, ηγεμονεύουσα ιδεολογία δόνησε μια «βαθιά Ελλάδα» που ψήφισε ανορθολογικά, σε προφανή αντίθεση με τα συμφέροντά της.
Αγρότες πρωταγωνίστησαν στο «όχι» παραβλέποντας τις κοινοτικές αγροτικές επιδοτήσεις, τουριστικοί υπάλληλοι αγνόησαν τον κίνδυνο απώλειας Ευρωπαίων πελατών, ηλικιωμένοι και ασθενείς αψήφησαν την απειλή έλλειψης φαρμάκων, γονείς δεν ανησύχησαν για τα παιδιά τους που σήμερα σπουδάζουν ή εργάζονται ισότιμα στην Ευρώπη...


Ο γλωσσομαθής συμπατριώτης μας!



Υπάρχει ένας Έλληνας, που γνωρίζει άπταιστα 32 γλώσσες!
Πως λέμε δηλαδή Τσίπρας; Καμία σχέση…




Στα πέντε του χρόνια, ο 50χρονος σήμερα Ιωάννης Οικονόμου που μεγάλωσε στην Ελλάδα έμαθε αγγλικά. Λίγο αργότερα συνέχισε με γερμανικά, ρωσικά, και … σουαχίλι!  Στα 14 του χρόνια μιλούσε άνετα πέντε γλώσσες…

Πέρσι τέτοια εποχή…



Ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά Γιώργος Μουρούτης ήταν πάντα ανήσυχος σχολιαστής.




Με τις συχνές του παρεμβάσεις και τα αιχμηρά του σχόλια κριτικάρει το κυβερνητικό έργο όλον αυτό το καιρό και πρόσφατα στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, "υπενθύμισε" πως ήταν το περσινό καλοκαίρι με τον αυξημένο τουρισμό, ανοιχτές τις τράπεζες και σταθερό ΧΑΑ σχέση με το "ελπιδοφόρο" φετινό…


8.8.15

Καλά να πάθετε… "δημοκράτες" του Σύριζα!



Δραματική τροπή έχει λάβει πλέον το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης («παράτυπης» που επιτάσσει η ως συνήθως γελοία πολιτική ορθότητα), με το πρόβλημα να έχει ήδη ξεπεράσει τις ελληνικές εθνικές δυνατότητες, ενώ σε ένα ακόμα θέμα ο Αλέξης Τσίπρας ρίχνει τη μπάλα στην εξέδρα, τόσο αρνούμενος να προβεί έστω στη στοιχειώδη αυτοκριτική για λογαριασμό του πολιτικού συνονθυλεύματος που τον οδήγησε στην εξουσία, όσο και για τις επιλογές ανεκδιήγητων προσώπων που πρόλαβαν ήδη να ζημιώσουν τη χώρα.



Δεν έχει παρά να ζητήσει από τους συνεργάτες του να ανασύρουν από τα αρχεία τις επίσημα διατυπωμένες θέσεις του κόμματος τη δεκαετία του 1990 και δηλώσεις στελεχών, όταν πολλοί προειδοποιούσαν ότι το φαινόμενο θα τεθεί εκτός ελέγχου...

Κουρουμπλής-Βαρουφάκης-Ζωή: Ποια τα κοινά;



Κανένα κοινό στοιχείο δεν έχουν, κανονικά, τα τρία υψηλά στελέχη του κυβερνώντος σχήματος: Παναγιώτης Κουρουμπλής, Γιάνης Βαρουφάκης, Ζωή (μία είναι η Ζωή!).


Δεν τον παίζουν τα κανάλια και έπεσε σε απόγνωση!


Βετεράνος του ΠΑΣΟΚ παλαιάς σχολής, με ιστορία στα κοινωνικά κινήματα και με αντίστοιχο λόγο ο πρώτος. Ίνδαλμα του εαυτού του και του καθρέφτη, με περάσματα απο περιβάλλον ΓΑΠ και με άγχος διεθνούς/μιντιακής παρουσίας ο δεύτερος.
Απόλυτη μοναδικότητα και με βαρύ αυταρχισμό η τρίτη.
Κανένα κοινό στοιχείο. Πλην του ότι ανήκουν, ακριβώς, στο κυβερνών σχήμα.


Καζάκη, άσ' το καλύτερα…



Ο γνωστός μπαρουφολόγος Δ. Καζάκης, που το σύστημα, που …τόσο «πολεμά», τον είχε αναδείξει κι αυτόν σε «γνωστό τηλεαστέρα της κρίσης και του αντιμνημονιακού αγώνα» (γιατί παραέχει ξεφουσκώσει κι αυτός, όπως όλοι οι μιας χρήσης «αγωνιστές»), συγγράφει στο φύλλο της 4/8 της «Ελεύθερης Ώρας» ένα ατέλειωτης εμπάθειας και ρηχότητας κείμενο κατά του ΚΚΕ. Αυτό δεν είναι πρωτότυπο. Έτσι κάνουν καριέρα όλοι αυτοί.




Ούτε είναι να παραξενεύεται κανείς πως ο κ. Καζάκης της «αντιμνημονιακής» ΣΠΙΘΑΣ, που έφτιαξε το ΕΠΑΜ, που κατέβηκε σε κοινό ψηφοδέλτιο με τον Παπαθεμελή, που μετά συμπορεύτηκε με την ΑλαβανοΑΝΤΑΡΣΥΑ, σήμερα αρθρογραφεί στην «Ελεύθερη Ώρα». Τη γνωστή φασίζουσα, φιλοχρυσαυγίτικη εφημερίδα, με πρωτοσέλιδα «Για όλα φταίνε οι Εβραίοι», «Τα 'χε πει ο γέροντας»…

Άλλος κωλοτούμπας κι αυτός…



Ο σπουδαίος λαϊκός αγωνιστής Τάσος Κουράκης, που ψήφισε το τρίτο το Μνημόνιο στο όνομα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, υπέγραψε χθες ως αναπληρωτής υπουργός Παιδείας την απόσπαση δεκάδων εκπαιδευτικών σε Μητροπόλεις κι άλλες δομές της Εκκλησίας της Ελλάδας.



Πρόκειται για μια απόφαση που λαμβάνεται κάθε χρόνο καθώς το Υπουργείο Παιδείας στέλνει εκπαιδευτικούς στα διάφορα εκκλησιαστικά σχολεία της χώρας, σε μια από τις πλέον σαφείς εκφάνσεις της στενής σχέσης της Εκκλησίας με το Κράτος…