Χριστούγεννα, μια ιστορία αλλιώς…

Τι είναι πιο δεδομένο από την ημέρα των Χριστουγέννων; Οτι γνωρίζουμε πολύ λιγότερα γι’ αυτή τη γιορτή από όσα νομίζουμε. Είναι συνηθισμένο φαινόμενο: κάτι τόσο προφανές παύει να γίνεται αντικείμενο έρευνας. Ο ουρανός είναι γαλάζιος και τελείωσε. Τα Χριστούγεννα είναι αυτό που είναι. Κοινώς: έτσι σου το έμαθαν, έτσι θα συνεχίσεις να πορεύεσαι.

Κι όμως, πίσω από τα όσα λογικοφανή ακολουθούν τη γιορτή των Χριστουγέννων, υπάρχουν άλλες εκτιμήσεις των γεγονότων που μπορούν ακόμη και να αποδομήσουν εντελώς τη γιορτή. Αξίζει τον κόπο; Στην πραγματικότητα, αυτά τα ζωτικά ψεύδη (για να θυμηθούμε και τον κλασική έκφραση του Ερρίκου Ιψεν) είναι που κρατάνε μια κοινωνία σε μια συνεκτική βάση…

Από τη «νέα σεισάχθεια» στα distress funds…

Πριν ο ΣΥΡΙΖΑ πάρει την εξουσία χρησιμοποιούσε την προπαγάνδα της «νέας σεισάχθειας». Οι δανειολήπτες θα απαλλάσσονταν από το βραχνά των «κόκκινων» δανείων. Αυτοί με τα δάνεια για πρώτη κατοικία που δεν μπορούν να τα αποπληρώσουν θα τα έβλεπαν να διαγράφονται. Οι λεγόμενοι μικρομεσαίοι θα έβλεπαν μια διαγραφή τουλάχιστον του 30% του δανείου τους προς τις τράπεζες, ώστε να ανασάνουν και να επανεκκινήσουν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα. Κι όλα αυτά τα διαγραμμένα δάνεια θα περνούσαν σε μια «κακή τράπεζα» (bad bank), ώστε να εξυγιανθεί και το χαρτοφυλάκιο των τραπεζών.

Οταν ο Τσίπρας ήταν έτοιμος να υπογράψει το Μνημόνιο, η «νέα σεισάχθεια» είχε πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων. Υπήρχε, όμως η υπόσχεση ότι αποκλείστηκαν τα distress funds. Οταν υπέγραψε το Μνημόνιο-3, διαβεβαίωσε ότι αποκλείστηκε η πώληση δανείων που συνδέονται με πρώτη κατοικία, ενώ το θέμα της ρύθμισης παραμένει ανοιχτό και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ικανότερος να το διαπραγματευθεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο...

Χριστουγεννιάτικοι στολισμοί και … ηλεκτρική ενέργεια.

Στην Αμερική είθισται τα Χριστούγεννα να γιορτάζονται με ιδιαίτερη λαμπρότητα, και τα μαγαζιά να στολίζονται μήνες πριν, αφού η χριστουγεννιάτικη αγορά προσφέρει τεράστια κέρδη.

Το ίδιο λαμπρά στολίζονται και οι πόλεις, με δρόμους και πλατείες πνιγμένες στα λαμπιόνια.

 

Υπερβολές;

Ιδιαίτερη όμως έμφαση δίνεται στην χριστουγεννιάτικη φωταγώγηση των σπιτιών, ακόμη και με διαγωνισμούς για το ποιο σπίτι έχει τα πιο πολλά και τα πιο εντυπωσιακά φωτάκια…

Μια «ευσεβής» αεροπορική εταιρία!

Η μαλαισιανή Rayani Air αποτελεί την πρώτη μάλλον αεροπορική εταιρία που προσφέρει πτήσεις αυστηρά προσηλωμένες στους κανόνες της ισλαμικής θρησκείας.

Στις πτήσεις της συμπεριλαμβάνονται ομαδικές και μη προσευχές, απαγόρευση αλκοόλ και χοιρινού κρέατος, και αυστηρός κώδικας ενδυμασίας για τις γυναίκες αεροσυνοδούς…

Μπανανία. Αυτήν ξέρετε αυτήν εμπιστεύεστε…

Το pattern φτωχοποίησης και σμίκρυνσης της οικονομίας από το Καστελόριζο και μετά βασίζεται στην ίδια συνταγή (ανεξαρτήτως ιδεολογίας). Λίγο πριν τις εκλογές: σκίζουμε μνημόνια, καταργούμε άδικους φόρους. Μετά την ανάληψη της εξουσίας: εξαγγέλλουμε ότι σε 3-4 μήνες βγαίνουμε στην ανάπτυξη και συνεχίζουμε μαζεύοντας χρήματα για τις ανάγκες του κράτους (κύρια δεξαμενή ψηφοφόρων) με αρχικά άστοχους και τελικά "δίκαιους" φόρους για όλα τα κορόιδα.

Σήμερα τίτλο και πρόλογο γράφει ο Κolmogorov, που η στήλη τον ξεχωρίζει για τις "εικόνες" του με μόνο 60-100 λέξεις. Την παραπάνω "ζωγραφική" την "αποτύπωσε" σε προχθεσινό μου σημείωμα στην στήλη. Το μόνο που θα κάνω είναι να την σχολιάσω και να την ενισχύσω μιας και δεν έχω να προσθέσω τίποτε.  

Μικρές Αλήθειες...

Διάφανα Κρίνα

Η νταλίκα και το …φιατάκι!

Το 1984 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Αποστάτης – ο «Εφιάλτης της Δημοκρατίας» κατά τον Ανδρέα Παπανδρέου- κατέβηκε υποψήφιος για την προεδρία της «Νέας Δημοκρατίας», αν και νεοαφιχθείς, «σώγαμπρος», που ήρθε στο κόμμα από άλλη παράταξη. Δεν είχε ελπίδες, αλλά κέρδισε τους αντιπάλους του και λίγα χρόνια πραγματοποίησε το όνειρο ζωής: έγινε πρωθυπουργός, αλλά όχι με την παράταξή του, αλλά ως επικεφαλής των …αντιπάλων του.

Αξίζει να παγώσουμε εδώ το πλάνο. Ο Ανδρέας υπόδικος, η Μαρίκα Μητσοτάκη μαγειρεύει γιουβαρλάκια στον Καπετάν Γιώτη- τον Χαρίλαο Φλωράκη- κι ο Μίκης Θεοδωράκης είναι μαζί του. Η Ιστορία αλλάζει. Ο Αποστάτης αποκαθίσταται. Κάποια παρεξήγηση έγινε. Επιπλέον, ο Μητσοτάκης ήταν και είναι πάντα Φιλελεύθερος, απλώς άλλαξε κόμμα. Κατά μία εκδοχή δεν πέρασε αυτός στη Δεξιά. Έσυρε την Δεξιά στο –φιλελεύθερο- Κέντρο και πήρε τις εκλογές…

Η ελπίδα μας προσπέρασε…

Αλλά μας έμεινε ο Αλέξης!

Πέρσι τέτοιο καιρό ετοιμαζόμασταν για εκλογές. Ήταν οι τελευταίες μέρες των σαμαροβενιζέλων, εκείνων των στυγνών δοσίλογων που μας πίνανε το αίμα με μπουρί, σε αγαστή συνεργασία με την μαντάμ Μέρκελ και τον γκεσταπίτη συνεργάτη της, τον κατά Σύριζα «καροτσάκια».

Ο λαός είχε ξεσηκωθεί, αναπνέοντας ήδη τον αέρα της επερχόμενης ελευθερίας του. Ο χρόνος των πουλημένων της συγκυβέρνησης μετρούσε αντίστροφα, και οσονούπω η χώρα θα ζούσε ξανά στιγμές αρχαίου κλέους, όπου ο λαός θα έρχονταν στα πράγματα, οι τροϊκανοί θα έπαιρναν τον πούλο, ο Σκουρλέτης με τον Πάντζα θα σκίζανε το μισητό μνημόνιο, η ζουρλή με την Ραχήλ θα κατέβαιναν από τα κάγκελα και θα οργάνωναν την μετάβαση της χώρας σε καθεστώς παραδείσου, και η Μέρκελ θα χόρευε καρσιλαμά στα υγρά και σκοτεινά μπουντρούμια της καγκελαρίας της, υπό τους ήχους των νταουλιών του Στρατούλη και της Βαλαβάναινας, με τον σακάτη να της βαράει παλαμάκια.

Αυτό ήταν το σχέδιο της Πρώτης Φοράς Αριστεράς, και αυτή ήταν η προσδοκία του σοφού λαού…

Το κολατσιό…

Βγήκε ο κυρ Νίκος, ο επί των θεμάτων της παιδείας, αρμόδιος, υποτίθεται, μαζί με τους καραγκιόζηδες της πολιτικής, από γύρω του, για να μας ανακοινώσει κάτι που αποφασίστηκε, μετά από διαβούλευση και δουλειά αρκετή των προηγούμενων πάνω από ένα χρόνο πριν και ο άθλιος «λησμόνησε» να το αναφέρει…

Ακόμη κι αυτό, οι άθλιοι, οι άχρηστοι και αχρείαστοι, με το λάθος τρόπο και τη λάθος λογική, της πελατείας, το στήσανε… Αλλά, με τον κύριο δώδεκα τα εκατό, είναι δυνατόν να κάνεις σοβαρή δουλειά, που θα δίνει προοπτική και θα εξυπονοεί, έστω, την ανάπτυξη;;; Μιλάμε για το δεκατιανό των μαθητών…

Της Τσεχίας το ανάγνωσμα κι η απομονωμένη Ελλάδα…

Πάλι θάλασσα τα κάναμε.

Έχοντας ουσιαστικά διακόψει, όπως ισχυρίζονται κορυφαίοι διπλωματικοί κύκλοι, τις στενές διπλωματικές επαφές με τις χώρες του πρώην ανατολικού συνασπισμού, βρεθήκαμε και πάλι ν’ ανεμίζουμε τα φλάμπουρα της… εθνικής μας περηφάνειας, μόλις ο πρόεδρος της Τσεχίας, Μίλος Ζέμαν, διατύπωσε τις πράγματι προκλητικές απόψεις του. Ότι η χώρα του θα μπει στην Ευρωζώνη, την επόμενη ημέρα της αποχώρησης της Ελλάδας.

Έτσι, καταφύγαμε στην ανάκληση του Έλληνα πρέσβη από την Πράγα.

Επιφανειακά, ως κίνηση μπορεί να δείχνει δικαιολογημένη.

Υπερβαίνει όμως κάθε κανόνα στα ειωθότα μεταξύ ευρωπαίων εταίρων.

Κι είναι κίνηση εντυπωσιασμού, απευθυνόμενη στο εσωτερικό της χώρας.

Δεν είδαμε, επί παραδείγματι, ν’ ανακαλείται ο πρέσβης της χώρας μας στο Βερολίνο, όταν ο Σόιμπλε μιλούσε και σχεδίαζε το Grexit…