Οι (αμετανόητοι) μελανιασμένοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ….

Τους βλέπω πλέον παντού. Στο δρόμο, στα καφέ, στο λεωφορείο, στην δουλειά... Με κατεβασμένα τα κεφάλια, με μουτρωμένες φάτσες, να περπατούν τρεκλίζοντας, και να παραμιλάνε… σαν σκιές του αλλοτινού εαυτού τους, σαν δαρμένα σκυλιά. Σαν μαστουρωμένα ζόμπι… Μελανιασμένοι…

Είναι οι εξαπατημένοι του Σύριζα. Και είναι μιλιούνια οι άτιμοι… λεγεώνες. Όλοι εκείνοι οι αφελείς, δηλαδή, που πίστεψαν ότι ο Αλέξης, το χαμογελαστό παιδί,  θα τους δώσει αυξήσεις, θα καταργήσει τους φόρους και τα διόδια, θα στείλει τους ξένους τοκογλύφους στο διάολο, και όλοι θα ξαναγίνουμε μπρούκληδες, με μοναδική μας έγνοια το που θα πάμε διακοπές, και που θα πιούμε τα μαύρα Τζόνι μας το βράδυ...

Η «κανονικοποίηση» των αναρχικών…

Α​​πό τον μεταμοντέρνο μπαχτσέ του ΣΥΡΙΖΑ, όπου φύονται όλες οι εξωτικές ιδέες, προέκυψε εσχάτως και η «κανονικοποίηση των καταλήψεων». Την ιδέα έριξε ο κ. Γιώργος Κυρίτσης στον ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο» (1.8.2016), χωρίς όμως να την αναπτύξει. «Γίνεται και στην Ευρώπη» είπε, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες για το πού και πώς.

«Εγώ διαφωνώ με την εκκένωση των καταλήψεων» είπε ο βουλευτής, εκπρόσωπος Τύπου για το Προσφυγικό, αρθρογράφος της «Αυγής» κ.λπ. κ. Κυρίτσης, «διαφωνώ και με το πολιτικό σκεπτικό που εξέφρασε ο υπουργός (σ.σ.: Προστασίας του Πολίτη, κ. Νίκος Τόσκας) και θεωρώ ότι η κυβέρνηση πρέπει να αναλάβει μια πολιτική πρωτοβουλία κανονικοποίησης των καταλήψεων στέγης. Θεσμική πρωτοβουλία, εννοώ»…

Το παραμύθι τελειώνει τον Οκτώβριο…

Το επάγγελμα του εργατοπατέρα καταργείται σε δύο μήνες. Κράτησε 32 χρόνια. Από το 1982 όταν το θεμελίωσε ο Ανδρέας με τον 1264 που επιμελήθηκε προσωπικά. Ο Αλέξης Τσίπρας γκρεμίζει το "εργατοπατερικό οικοδόμημα" του ΠΑΣΟΚ και αναδεικνύει τον ΣΥΡΙΖΑ ως αριστερό κόμμα που ανατρέπει "παράκεντρα" και "παραεξουσίες". Ο νέος συνδικαλιστικός νόμος έρχεται. Και φέρνει αφόρητη μοναξιά και στο ΠΑΜΕ.

Γιατί όμως να ψιθυρίζονται κάποιες ενοχλήσεις από το συνδικαλιστικό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ που ίσως δυσκολέψουν τον υπουργό Γ. Κατρούγκαλο στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές; 

Γιατί είναι μέσα στην όλη σκηνοθεσία. Είναι μέρος της θεατρικής σκηνής του δήθεν κλαυθμού και του οδυρμού της αριστεράς ΣΥΡΙΖΑ για την απώλεια των προνομίων των εργατοπατέρων…

Υπήρχε, λοιπόν, τόση αφέλεια;

Ενας γνωστός ηθοποιός έγραψε στο τουίτερ 20 λέξεις που προκάλεσαν αίσθηση και πολλές αντιδράσεις. Ο άνθρωπος πήγε να πάρει τη σύνταξη του Αυγούστου και είδε ότι ήταν μειωμένη κατά 50%. Δεν φτάνει ούτε για το νοίκι του. Τα περισσότερα σχόλια που εισέπραξε ήταν κακεντρεχή, επειδή πριν από είκοσι μήνες, παραμονές των εκλογών του Ιανουαρίου του 2015, είχε δηλώσει δημοσίως ότι θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ.

 

Αλέξη είσαι της γερακίνας ο γιος!

Πιστεύω ακράδαντα ότι το μόνο που δεν πρέπει να κάνουμε με τους αφελείς και εξαπατημένους ανθρώπους είναι να τους λοιδορούμε. Δεν έχει κανένα νόημα, πόσο μάλλον που έχουν ήδη πληρώσει αυτήν την αφέλειά τους και το έχουν συνειδητοποιήσει. Το μόνο που αξίζει είναι να προβληματιστούμε βαθιά, με αφορμή το σημερινό ερέθισμα: πώς γίνεται δημόσια πρόσωπα με γνώσεις και συγκρότηση πάνω από το μέσο όρο να πιστεύουν σε υποσχέσεις που κινούνται εμφανώς μακριά από την πραγματικότητα;

Γιατί θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ…

Σημ. Ο. Μάλλον επειδή  είσαι χάφτας…

Έρχονται εκλογές. Πρέπει να αποφασίσω τι θα ψηφίσω. Ρωτάω, λοιπόν, τον εαυτό μου να μου πει με ποια κριτήρια θα ψηφίσει, για να αποφασίσουμε ποιο κόμμα θα υποστηρίξουμε.

1. Πρέπει να υπάρξει κυβέρνηση. Άρα πρέπει να επιλέξω κάποιο κόμμα με κυβερνητική δυναμική και προοπτική. Κανένα κόμμα από αυτά που «παλεύουν» να μπουν στη Βουλή δεν είναι τέτοιο. Μου απομένουν, λοιπόν, η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ.

2. Αξιοπιστία και υποσχέσεις. Η Ν.Δ. μου υπόσχεται ανάπτυξη, μείωση της ανεργίας, παραμονή στην Ε.Ε. και το ευρώ, καλές σχέσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους μας, ενίσχυση των ελληνικών τραπεζών για παροχή ρευστότητας στην πραγματική οικονομία και έξοδο από τα Μνημόνια...

Ο Αλέξης διέψευσε τις ελπίδες! (Σωπάτε καλέ)...

Ο «όχλος» ικανοποιήθηκε λοιπόν… Η ψήφιση του νόμου για την απλή αναλογική, η συνταγματική αναθεώρηση που μπορεί να μην επιτευχθεί παρά το γεγονός ότι ανέβηκε στο κυβερνητικό άλογο και ο συμπαθής κ. Λεβέντης, και η προσπάθεια για να κλείσει το Mega γέμισαν τα στομάχια των πολιτών, οι οποίοι με τις σημαίες της νίκης στα χέρια χειροκροτούν τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του. Οι νηστικοί… χόρτασαν! Η ανάπτυξη επέστρεψε!

Ολα τα προβλήματα λύθηκαν… Περίμενα ότι τούτη η κυβέρνηση, με έναν νεαρό φιλόδοξο πρωθυπουργό και ιδεολόγους (όπως νόμιζα) υπουργούς, δεν θα ακολουθούσε την πεπατημένη. Ανέμενα πως πραγματικά θα νοιαζόταν για τους ανθρώπους, που στην πλειοψηφία τους είναι άνεργοι και φτωχοί. Με αφέλεια, όπως αποδείχθηκε, υποστήριξαν πολλοί ότι «θα είναι κάτι άλλο, κάτι καινούργιο»…

Το κίνημα της μαγκούρας…

Αυτό που ζούμε, θα έρθει η στιγμή που ο ιστορικός του μέλλοντος θα αναρωτιέται γιατί οι άνθρωποι δεν έπαιρναν τα φάρμακά τους ως όφειλαν και γιατί η Ιατρική επιστήμη δεν παρενέβη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ(Σ) (το κόμμα), βγάζει ανακοινώσεις εναντίον της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Σαν να λέμε είναι ένα στέλεχος  το πρωί  στο Μαξίμου, εκδίδει μια ανακοίνωση και το απόγευμα αυτό το ίδιο στέλεχος είναι στο κόμμα στην Κουμουνδούρου και βγάζει ανακοίνωση εναντίον όσων το πρωί έγραφε από το Μαξίμου. Απόλυτη σχιζοφρένεια…

Όσο υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλάδα δεν έχει μέλλον…

Από την εποχή της τεχνητής και επίπλαστης ευμάρειας, τότε που κυριαρχούσαν οι Καγιέν και τα σκυλάδικα, ως ποταπός που είμαι, είχα συνειδητοποιήσει το αδιέξοδο του πράγματος, αφού ως χώρα δεν παράγουμε τίποτα παρά μόνο μαγκιά και αέρα κοπανιστό, ζώντας πλουσιοπάροχα με τα δάνεια των ξένων «τοκογλύφων», και είχα πει και γράψει ότι για να συνέλθει ο ελληνικός λαός από την βυθιότητα χρειάζεται ένα ηλεκτροσόκ. Κάτι που θα τον αφυπνίσει, μπας και ανασκουμπωθεί, και συνεχίσει να υπάρχει ιστορικά.

Τότε, την εποχή των ριάλιτι και των πακέτων Ντελόρ, με αποκορύφωμα τις άκρατες σπατάλες της Ολυμπιάδας, πίστευα ότι ένα τέτοιο ιδανικό ηλεκτροσόκ θα ήταν ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, ένας πόλεμος δυο τριών ημερών, που θα στέκονταν ως αφορμή για να συνέλθουμε, έστω  απότομα. Ένα σοκ που θα μας συσπείρωνε, και που εν πάση περιπτώσει θα έδειχνε στην κοιμισμένη νεολαία μας, αυτήν που πήγαινε με το ζόρι στρατό για 6-9 μήνες, και που λοιδορούσε τον ελάχιστο μισθό των 700 ευρώ, αυτήν δηλαδή που κιότεψε χωρίς να φταίει η ίδια, ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο, ούτε καν δικαίωμά της, αλλά όλα είναι ρευστά, και τα πάντα έχουν ένα τίμημα, που οι παλαιότεροι πλήρωναν καθημερινά έτσι ώστε να φτάσουμε στον 21^ο αιώνα για να παίζουμε ολημερίς με τα κινητά μας στα καφέ και στα μπαρ, με μόνο νταλκά το που θα διασκεδάσουμε τα βράδυ: Στον Κιάμο ή στον Ρέμο;

Συνθηκολόγηση με το Κακό…

Με τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ συμβαίνει κάτι παράδοξο και αστείο. Όντες κομμάτια ενός ετερόκλητου πλήθους με διαφορετικές πολιτικές καταβολές το καθένα, ψήφισαν και ξαναψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή δεν άντεχαν το καθεστώς των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Η “χούντα” των Σαμαροβενιζέλων έπρεπε να πέσει, τα μνημόνια έπρεπε να καταργηθούν, ο ΕΝΦΙΑ επίσης, οι μισθοί να ανέβουν, η ΕΡΤ να ξανανοίξει.

Η επιτυχία, δηλαδή, του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία – δεν οφείλεται τόσο στην ταυτότητά του όσο στην έλλειψη ανταγωνισμού. Οι παλιοί έπρεπε να φύγουν και ο νέος θα αναδεικνυόταν εφόσον παρουσίαζε το αφήγημα που ο λαός ήθελε να ακούσει. Και το παρουσίασε…

10 άμεσες ενέργειες για τα περιφερειακά αεροδρόμια…

Ο πρώην Διοικητής της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας Σταύρος Κωνσταντινίδης, για τις άμεσες προτεραιότητες του project ιδιωτικοποίησης των περιφερειακών αεροδρομίων.

Το στοίχημα της παραχώρησης των περιφερειακών αεροδρομίων στην FRAPORT  είναι μεγάλο και προκλητικό, το εγχείρημα είναι από τη φύση του περίπλοκο. Θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις αεροπορικές τουριστικές ροές τα επόμενα χρόνια, και εξαρτάται κρίσιμα όμως απο την ελληνική ιδιορρυθμία και την παθογένεια της δημόσιας διοίκησης…